Γενικά στοιχεία ανανά

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο ανανάς κατάγεται από τη Βραζιλία, Παραγουάη και τη βόρεια Αργεντινή. Βελτιωμένες ποικιλίες που επιλέχθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν από τους Ινδιάνους, στις περιοχές αυτές, διαδόθηκαν σε όλη την τροπική Αμερική, πριν ακόμα ο Κολόμβος ανακαλύψει το νέο κόσμο. Οι κυριότερες χώρες που παράγουν ανανά είναι οι εξής: Κίνα (874.000 τόνους), Χαβάη (626.000 τόνους), Βραζιλία (550.000 τόνους), Ταϊλάνδη (500.000 τόνους), Φιλιππίνες (450.000 τόνους), Μεξικό (437.000 τόνους), Ζαΐρ (372.000 τόνους), Δυτική Μαλαισία (284.000 τόνους), Ακτή Ελεφαντοστού (285.000 τόνους) και η Νότια Αφρική (182.000 τόνους). Η ετήσια παγκόσμια παραγωγή ανανά ανέρχεται σε 6.109.000 τόνους (FAO, 1977). Στην Ελλάδα ο ανανάς δεν καλλιεργείται, αλλά απαντά ως καλλωπιστικό φυτό. Καλλιεργείται συστηματικά ή μη σ' όλες τις τροπικές χώρες της υφηλίου.

Ο ανανάς, ως καρπός, τρώγεται νωπός, κονσερβοποιημένος σε φέτες και ως φρουτοσαλάτα. Χρησιμοποείται ακόμα για χυμοποίηση και παραγωγή σακχαρούχου σιροπιού, αλκοόλης κιτρικού οξέος. Από τα φύλλα του παράγονται ισχυρές λευκές κλωστές από τις οποίες κατασκευάζονται μεταξωτά υφάσματα στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται ειδικές ποικιλίες, που καλλιεργούνται σε σύστημα πολύ πυκνής φυτεύσεως και σε σκιά. Σ' αυτά τα φυτά οι καρποί αποκόπτονται και έτσι δεν είναι δυνατόν να συνδυασθεί παραγωγή κλωστών και καρπών. Ο καρπός του ανανά περιέχει 80-85% νερό, 12-15% σάκχαρα (κατά τα 2/3 ως σάκχαρόζη και το 1/3 ως γλυκόζη και φρουκτόζη), 0.6% οξύ (87% κιτρικό οξύ και 13% μηλικό οξύ), 0.4% πρωτεΐνη, 0.5% τέφρα, 0.1% λίπος, μερικές ίνες και αρκετές βιταμίνες (κυρίως A και C). Η περιεκτικότητα της βιταμίνης C ποικίλει από 8-30mg / 100gr καρπού.[1]


Βιβλιογραφία

  1. Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.