Σπορά κουνουπιδιού

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Όπως αναφέρθηκε και στην ενότητα του πολλαπλασιασμού, είτε γίνεται απ' ευθείας σπορά στο χωράφι, είτε σπορά σε σπορείο και μετά φύτευση στο χωράφι.

Απ' ευθείας σπορά στο χωράφι: Όταν επιλέγεται η σπορά να γίνει στο έδαφος, οι σπόροι σπέρνονται κατευθείαν στις τελικές τους θέσεις. Σκάβονται οι σειρές φύτευσης ανά 70 - 80cm, ενώ το βάθος φύτευσης είναι λίγο μεγαλύτερο από 1cm. Σε κάθε σειρά σπέρνονται οι σπόροι ανά 50 - 60cm. Σε κάθε θέση σποράς, σπέρνονται 2 - 3 σπόροι και στη συνέχεια, όταν τα φυτά αναπτυχθούν, στις θέσεις που έχουν βγει περισσότερα από ένα, διατηρείται το πιο υγιές και με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, ενώ ξεριζώνονται τα υπόλοιπα. Οι σπόροι σκεπάζονται ελαφρά με ψιλοχωματισμένο χώμα και ακολουθεί πότισμα. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό και εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και την εποχή. Το χώμα πρέπει να παραμένει πάντα υγρό, για τη βλάστηση των σπόρων. Για να αναπτυχθούν τα φύλλα και οι βλαστοί του, πρέπει η θερμοκρασία να είναι 20 - 28oC. Για να σχηματιστεί και να αναπτυχθεί η ανθοκεφαλή (το βρώσιμο μέρος του φυτού) η θερμοκρασία πρέπει να είναι από 14 - 20oC. Σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες παράγεται ανθοκεφαλή κακής ποιότητας και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες δεν παράγεται καθόλου. Οι περιοχές με δροσερό καλοκαίρι είναι ιδανικές για πρώιμη παραγωγή κουνουπιδιού. Η σπορά μπορεί να γίνει στα μέσα της άνοιξης ώστε να ξεκινήσει η συγκομιδή το φθινόπωρο. Στις περιοχές με ζεστό καλοκαίρι η σπορά ξεκινάει από τα μέσα Αυγούστου μέχρι τον Σεπτέμβριο και η συγκομιδή αρχίζει στο τέλος του χειμώνα με αρχές άνοιξης.

Σπορά σε σπορείο: Το σπορείο είναι εσωτερικός χώρος με αρκετό φως και καλό αερισμό. Η θερμοκρασία που πρέπει να έχει για να βλαστήσουν οι σπόροι γρήγορα και χωρίς προβλήματα, είναι 20 - 30oC. Για τη φύτευση των σπόρων επιλέγονται ατομικά γλαστράκια σποράς (παλέτες). Μπορούν ακόμα να χρησιμοποιηθούν πλαστικά ποτηράκια μίας χρήσης. Οι παλέτες γεμίζουν με χώμα, το οποίο έχει καθαριστεί από πετραδάκια και άλλα σκληρά αντικείμενα. Καλό είναι το χώμα να τρίβεται με τα δάχτυλα ή τις παλάμες ώστε να σπάνε οι σβώλοι του και να είναι αφρατό. Σε κάθε ατομικό γλαστράκι με την πίσω μεριά ενός μολυβιού, ανοίγεται ένας μικρός λάκκος με βάθος 1cm. Ο λάκκος καλύπτεται με λίγο χώμα και ακοουθεί πότισμα με ποτιστήρι ώστε το νερό να πέφτει σαν βροχή. Αν το πότισμα γίνει κατευθείαν στη βρύση ή με το λάστιχο ποτίσματος, το νερό θα πέσει με ορμή και είτε θα δημιουργήσει τρύπα στο χώμα και το γλαστράκι δεν θα ποτίζεται σωστά, είτε θα τραυματιστεί ο σπόρος. Το πότισμα επαναλαμβάνεται κάθε δύο μέρες με λίγο νερό κάθε φορά, ώστε το χώμα να μένει πάντα υγρό.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.