Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τεϊλαρίαση βοοειδών"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με ' πόσο αφορά σε κτηνίατρ...')
 
 
(2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 +
Η τεϊλαρίαση <ref name="Ασθένειες αγροτικών ζώων"/> είναι νόσος κυρίως των [[βοοειδή |βοοειδών]] που οφείλεται σε πρωτόζωα του γένους Theileria, χαρακτηρίζεται από υψηλό πυρετό, εξοίδηση των λεμφαδένων και απίσχναση και μεταδίδεται με κρότονες.
  
 +
Η [[ασθένειες βοοειδών |νόσος]] προκαλείται από τις T.parva, T.annulata και T.mutans. Από αυτές η πρώτη προκαλεί τη νόσο με βαριά συμπτώματα, ενώ οι άλλες δυο πολύ ελαφρότερα. Η μετάδοση γίνεται με τον κρότονα Rhipicephalus appendiculatus.
 +
 +
Παρουσιάζεται υψηλός πυρετός, δύσπνοια, εξοίδηση των εξωτερικών λεμφαδένων και απίσχναση. Τα κόπρανα είναι ξηρά ή υδαρή αιμορραγικά. Η θνησιμότητα φθάνει τα 90-100%. Δεν παρατηρείται αναιμία ούτε ίκτερος.
 +
 +
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τη διαπίστωση των κυανών σωματίων του Koch σε επιχρίσματα από υγρό των λεμφαδένων.
 +
 +
Η χλωροτετρακυκλίνη παρεμποδίζει την παραπέρα προσβολή και άλλων λευκοκυττάρων και μάλιστα έχει ευνοϊκότερα αποτελέσματα, όταν χορηγείται στην αρχή της νόσου. Η νόσος περιορίζεται σημαντικά με τη σφαγή των ασθενών ζώων και με την εξόντωση των κροτόνων.
 +
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
 +
<references>
 +
 +
<ref name="Ασθένειες αγροτικών ζώων"> "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα</ref>
 +
 +
</references>
  
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Βοοειδή| ]]
 
[[είναι ασθένεια του ζώου::Βοοειδή| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 12:08, 6 Απριλίου 2015

Η τεϊλαρίαση [1] είναι νόσος κυρίως των βοοειδών που οφείλεται σε πρωτόζωα του γένους Theileria, χαρακτηρίζεται από υψηλό πυρετό, εξοίδηση των λεμφαδένων και απίσχναση και μεταδίδεται με κρότονες.

Η νόσος προκαλείται από τις T.parva, T.annulata και T.mutans. Από αυτές η πρώτη προκαλεί τη νόσο με βαριά συμπτώματα, ενώ οι άλλες δυο πολύ ελαφρότερα. Η μετάδοση γίνεται με τον κρότονα Rhipicephalus appendiculatus.

Παρουσιάζεται υψηλός πυρετός, δύσπνοια, εξοίδηση των εξωτερικών λεμφαδένων και απίσχναση. Τα κόπρανα είναι ξηρά ή υδαρή αιμορραγικά. Η θνησιμότητα φθάνει τα 90-100%. Δεν παρατηρείται αναιμία ούτε ίκτερος.

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τη διαπίστωση των κυανών σωματίων του Koch σε επιχρίσματα από υγρό των λεμφαδένων.

Η χλωροτετρακυκλίνη παρεμποδίζει την παραπέρα προσβολή και άλλων λευκοκυττάρων και μάλιστα έχει ευνοϊκότερα αποτελέσματα, όταν χορηγείται στην αρχή της νόσου. Η νόσος περιορίζεται σημαντικά με τη σφαγή των ασθενών ζώων και με την εξόντωση των κροτόνων.

Βιβλιογραφία

  1. "Υγιεινή και στοιχεία παθολογίας των αγροτικών ζώων" Αποστόλου Μ. Ζαφράκα