Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια Πασιφλόρας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 37: Γραμμή 37:
  
  
 
+
<ref name="Menzel"/>
 
+
<ref name="Mowry"/>
 +
<ref name="Soule"/>
 +
<ref name="Vanderplank"/>
 +
<ref name="Winks"/>
 
==Σχετικές σελίδες==
 
==Σχετικές σελίδες==
  

Αναθεώρηση της 07:07, 23 Απριλίου 2015

Προετοιμασία εδάφους Πασσιφλόρας

Το έδαφος, που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση της φυτείας πασσιφλόρας, οργώνεται πριν από τη φύτευση σε βάθος 30-40cm. Το όργωμα αποσκοπεί στην καταστροφή των ζιζανίων και στην αφρατοποίηση του εδάφους, που είναι απαραίτητη για την καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των δένδρων.[1]

Συστήματα φυτεύσεως Πασσιφλόρας

Η πασσιφλόρα φυτεύεται κατ' ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή γραμμές.[1]

Αποστάσεις φυτεύσεως Πασσιφλόρας

Η απόσταση φυτεύσεως των φυτών είναι 2-5 μέτρα μεταξύ των γραμμών φυτεύσεως αυτών και 3-6 μέτρα επί της γραμμής, τούτου εξαρτωμένου από τον τρόπο καλλιέργειας και τη γονιμότητα του εδάφους. [1]

Καλλιέργεια εδάφους Πασσιφλόρας

Η καλλιέργεια του εδάφους γίνεται με μηχανικά μέσα (επιφανειακά) ή χημικά (ζιζανιοκτόνα). [1]

Άρδευση της Πασσιφλόρας

Η πασσιφλόρα διαθέτει επιπολαιόριζο θυσσανώδες ριζικό σύστημα και κατά συνέπεια είναι μέτρια ανεκτική στην ξηρασία. Η έλλειψη νερού προκαλεί πτωχή καρπόδεση, μεγάλη καρπόπτωση και φυλλόπτωση. Γι' αυτό το πότισμα, όταν η βροχόπτωση είναι περιορισμένη και μη ομοιόμορφα κατανεμημένη κατά τη διάρκεια του έτους, είναι αναγκαίο. [1]

Αραίωμα καρπών Πασσιφλόρας

Κανονικά δεν συνηθίζεται να γίνεται αραίωμα καρπών.[1]

Λίπανση της Πασσιφλόρας

Κρίνεται αναγκαία η παροχή 5-20kg N, 5kg P2O5 και 3kg K2O κατά στρέμμα ετησίως. Συνιστάται η ποσότητα των λιπαντικών στοιχείων να δίνεται σε δυο ισόποσες δόσεις, την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η προσθήκη ασβεστίου είναι απαραίτητη, όταν υπάρχει έλλειψη.[1]

Κλάδεμα της Πασσιφλόρας

Η πασσιφλόρα διαμορφώνεται σε σχήμα γραμμοειδές ή ημικρεββατίνας. Συνήθως αφήνονται 1 ή 2 βλαστοί ως οδηγοί, για να αναπτυχθούν μέχρι το σύρμα, που απλώνεται κατά μήκος των γραμμών και το οποίο χρησιμεύει για την υποστήριξη των βλαστών-οδηγών. Από τους οριζόντιους βλαστούς αφήνονται να αναπτυχθούν προς τα κάτω πλάγιοι καρποφόροι βλαστοί υπό μορφή κουρτίνας. Όταν οι βλαστοί, που συνιστούν την κουρτίνα πυκνώσουν, μακρύνουν πολύ και μπερδευτούν, συντέμνονται σε μήκος 20cm και κατ' αυτόν τον τρόπο ενθαρρύνεται η έκπτυξη νέων πλάγιων βλαστών. Οι προσβεβλημένοι και οι αδύνατοι βλαστοί αποκόπτονται. Επίσης και οι μεγάλης ηλικίας βλαστοί - οδηγοί συντέμνονται σ' ένα μικρό βλαστό, για να ανανεωθούν. [1]

Ωρίμαση της Πασσιφλόρας

Οι καρποί είναι ώριμοι όταν αποκτήσουν βυσσινί ή κίτρινο χρώμα ανάλογα με το είδος της πασσιφλόρας που τους παράγει.[1]

Συγκομιδή της Πασσιφλόρας

Συνηθίζεται οι καρποί να αφήνονται να πέσουν στο έδαφος και από εκεί συλλέγονται κάθε 1-3 ημέρες. Αλλά οι πλήρως ώριμοι καρποί μπορεί να συγκομισθούν με το χέρι πάνω από το φυτό. Τα υπολείμματα του περιανθίου, αν υπάρχουν, απομακρύνονται. Η παραγωγή, κατά το 15ο 18ο μήνα από της φυτεύσεως των φυτών στον αγρό, ανέρχεται σε 150-250kg καρπών ανά στρέμμα. Σε μερικές όμως φυτείες η παραγωγή φθάνει μέχρι και τους 2.5 τόνους ανά στρέμμα.[1]


Συντήρηση της Πασσιφλόρας

Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία σ΄ ότι αφορά τη συντήρηση των καρπών της πασσιφλόρας. Λογικά όμως θα πρέπει να συντηρούνται καλά σε θερμοκρασία δωματίου.[1]



[2] [3] [4] [5] [6]

Σχετικές σελίδες


Βιβλιογραφία

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001.
  2. Menzel C.M., C.W. Winks and D.R. Simpson, 1989. Passionfruit in Queensland, 3. Orchard management. Queensland Agricultural Journal 115: 155-164.
  3. Mowry, Η., L.R. Toy and H.S. Wolfe, 1953. Miscellaneous Tropical and Sub-Tropical Florida Fruits. Bulletin 156. Agr. Ext. Serv., Univ. of Florida, USA.
  4. Soule, J., 1976. Principles of Tropical Fruit Culture (HSC 632-633). Depart. of Fruit Crops, Instit. of Food and Agric. Scien. Univ. of Florida, USA. 143n.
  5. Vanderplank, J., 1991. Passion Flowers and Passionfruit. Cassell Publishers, London.
  6. Winks, C.W., C.M. Menzel and D.R. Simpson, 1988. Passionfruit in Queensland. 2 Botany and cultivars. Queensland Agricultural Journal 114: 217-224.