Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποικιλίες ψευδοκακίας"
Από GAIApedia
								
												
				| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η [[Ψευδοκακία φυτό|ψευδακακία]] είναι διπλοειδές είδος (2n = 22). Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες (κυρίως στις ΗΠΑ) που είναι ανθεκτικές στην [[Κλιματικές συνθήκες ψευδοκακίας|ξηρασία]], στο ψύχος, σε ευρύ φάσμα τιμών pH, σε φτωχά και επικλινή [[Εδαφικές συνθήκες ψευδοκακίας|εδάφη]]. Αναφέρεται ιδιαίτερα η ποικιλία Rectissima για την μεγάλη της ανθεκτικότητα στην αποσάθρωση όπως επίσης και σε εντομολογικούς [[Εχθροί ψευδοκακίας|εχθρούς]].  | + | Η [[Ψευδοκακία φυτό|ψευδακακία]] είναι διπλοειδές είδος (2n = 22). Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες (κυρίως στις ΗΠΑ) που είναι ανθεκτικές στην [[Κλιματικές συνθήκες ψευδοκακίας|ξηρασία]], στο ψύχος, σε ευρύ φάσμα τιμών pH, σε φτωχά και επικλινή [[Εδαφικές συνθήκες ψευδοκακίας|εδάφη]]. Αναφέρεται ιδιαίτερα η ποικιλία Rectissima για την μεγάλη της ανθεκτικότητα στην αποσάθρωση όπως επίσης και σε εντομολογικούς [[Εχθροί ψευδοκακίας|εχθρούς]].<ref name="Ψευδοκακία φυτό"/>  | 
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία==  | ||
| + | <references>  | ||
| + | <ref name="Ψευδοκακία φυτό"> Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα,  των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.</ref>  | ||
| + | </references>  | ||
[[σχετίζεται με::Ψευδοκακία φυτό| ]]  | [[σχετίζεται με::Ψευδοκακία φυτό| ]]  | ||
| Γραμμή 5: | Γραμμή 10: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]  | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]  | ||
[[Category:Ψευδοακακκία]]  | [[Category:Ψευδοακακκία]]  | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]  | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:14, 3 Ιουλίου 2015
Η ψευδακακία είναι διπλοειδές είδος (2n = 22). Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες (κυρίως στις ΗΠΑ) που είναι ανθεκτικές στην ξηρασία, στο ψύχος, σε ευρύ φάσμα τιμών pH, σε φτωχά και επικλινή εδάφη. Αναφέρεται ιδιαίτερα η ποικιλία Rectissima για την μεγάλη της ανθεκτικότητα στην αποσάθρωση όπως επίσης και σε εντομολογικούς εχθρούς.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.
 

