Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός ζαχαρότευτλου Μπλανίουλος"
(Νέα σελίδα με 'Ο μπλανίουλος (Blaniulus guttulatus) αποτελεί σημαντικό εντομολογικό εχθρό τ...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο μπλανίουλος (Blaniulus guttulatus) αποτελεί σημαντικό εντομολογικό [[Εχθροί ζαχαρότευτλου|εχθρό]] των ζαχαρότευτλων. Τα ενήλικα άτομα έχουν μήκος περίπου | + | [[Image:Μπλανίουλος.png|thumb|200px|Μπλανίουλος]] |
| + | Ο μπλανίουλος (Blaniulus guttulatus) αποτελεί σημαντικό εντομολογικό [[Εχθροί ζαχαρότευτλου|εχθρό]] των [[Ζαχαρότευτλο φυτό|ζαχαρότευτλων]]. Τα ενήλικα άτομα έχουν μήκος περίπου 20mm, είναι ανοιχτόχρωμα με καστανοκόκκινες βούλες σε κάθε πλευρά. Φέρουν πολλά ζεύγη ποδιών και όταν κινούνται μοιάζουν με φίδι. Οι ατελείς μορφές μοιάζουν με τα ενήλικα, αλλά έχουν λιγότερα ζεύγη ποδιών. Στο χωράφι παρουσιάζονται κενές θέσεις φυτών. Τα νεαρά φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν. Κάτω από το [[Εδαφικές συνθήκες ζαχαρότευτλου|έδαφος]] οι σπόροι ή τα φυτάρια μπορεί να εμφανίζουν φαγώματα. Η προσβολή των φυτών είναι συνήθως επακόλουθο μιας παρατεταμένης περιόδου ξηρασίας, οπότε μετακινούνται προς τους τρυφερούς φυτικούς ιστούς. Κινδυνεύουν επίσης φυτά που καθυστέρησαν να φυτρώσουν, λόγω ψυχρού, υγρού [[Κλιματικές συνθήκες ζαχαρότευλου|καιρού]]. Η εφαρμογή [[Αμειψισπορά|αμειψισποράς]] και η χρήση εντομοκτόνων αποτελούν τους συνήθεις τρόπους αντιμετώπισης του εχθρού. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
[[είναι εχθρός της::Ζαχαρότευτλο φυτό| ]] | [[είναι εχθρός της::Ζαχαρότευτλο φυτό| ]] | ||
Αναθεώρηση της 09:15, 1 Αυγούστου 2013
Ο μπλανίουλος (Blaniulus guttulatus) αποτελεί σημαντικό εντομολογικό εχθρό των ζαχαρότευτλων. Τα ενήλικα άτομα έχουν μήκος περίπου 20mm, είναι ανοιχτόχρωμα με καστανοκόκκινες βούλες σε κάθε πλευρά. Φέρουν πολλά ζεύγη ποδιών και όταν κινούνται μοιάζουν με φίδι. Οι ατελείς μορφές μοιάζουν με τα ενήλικα, αλλά έχουν λιγότερα ζεύγη ποδιών. Στο χωράφι παρουσιάζονται κενές θέσεις φυτών. Τα νεαρά φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν. Κάτω από το έδαφος οι σπόροι ή τα φυτάρια μπορεί να εμφανίζουν φαγώματα. Η προσβολή των φυτών είναι συνήθως επακόλουθο μιας παρατεταμένης περιόδου ξηρασίας, οπότε μετακινούνται προς τους τρυφερούς φυτικούς ιστούς. Κινδυνεύουν επίσης φυτά που καθυστέρησαν να φυτρώσουν, λόγω ψυχρού, υγρού καιρού. Η εφαρμογή αμειψισποράς και η χρήση εντομοκτόνων αποτελούν τους συνήθεις τρόπους αντιμετώπισης του εχθρού.
