Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθροί φουντουκιάς"
| Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
{{:Εχθρός φουντουκιάς Βλαστορύκτης|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Εχθρός φουντουκιάς Βλαστορύκτης|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
| − | {{{top_heading|==}}}[[Εχθρός φουντουκιάς Σκουλήκι φουντουκιάς|Σκουλήκι | + | {{{top_heading|==}}}[[Εχθρός φουντουκιάς Σκουλήκι φουντουκιάς|Σκουλήκι]]{{{top_heading|==}}} |
{{:Εχθρός φουντουκιάς Σκουλήκι φουντουκιάς|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | {{:Εχθρός φουντουκιάς Σκουλήκι φουντουκιάς|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
Αναθεώρηση της 07:50, 17 Σεπτεμβρίου 2014
Phytocoptella avellanae
Αποτελεί σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το σημαντικότερο και συχνότερο εχθρό της φουντουκιάς. Το ακάρεο αυτό προσβάλλει τους οφθαλμούς τους οποίους τους καθιστά αδύνατους ή τους νεκρώνει ανάλογα με το μέγεθος της προσβολής, τη θρεπτική κατάσταση του φυτού και τις καιρικές συνθήκες την άνοιξη. Το αποτέλεσμα είναι οι βλαστοί να μην αναπτύσσονται καλά και επομένως να υπάρχει πρόβλημα στην παραγωγή. Κατά το δίμηνο Απρίλιο - Μαΐου παρατηρείται το φαινόμενο οι οφθαλμοί που έχουν προσβληθεί από το ακάρεο αυτό να παρουσιάζουν στα λέπια τους μια χνουδωτή στεφάνη (μορφή μπουκέτου). Το phytocoptella avellanae δρα κυρίως σε περιοχές με υψηλή υγρασία.
Για την καταπολέμηση του εχθρού αυτού, θα πρέπει να γίνονται επεμβάσεις όταν κατευθύνεται σε νέους οφθαλμούς και οι βλαστοί έχουν αποκτήσει μήκος 3-8cm. Αντιμετωπίζεται επιπλέον και με κατάλληλα ακαρεοκτόνα (fatty acid potassium salt) πριν τα ακάρεα αναπτυχθούν σε μεγάλους πληθυσμούς κατά τη περίοδο μέσα Απριλίου με αρχές Ιουνίου (δηλαδή πριν τη συγκομιδή)
Βλαστορύκτης
Ο βλαστορύκτης (Oberea linearis) είναι από τους σπουδαιότερους εχθρούς της φουντουκιάς. Διαχειμάζει τον πρώτο χειμώνα ως σχετικά νεαρή και τον δεύτερο ως πλήρως αναπτυγμένη προνύμφη. Νυμφώνεται την άνοιξη, μέσα στην προνυμφική στοά στο βλαστό. Τα ενήλικα βγαίνουν στα τέλη Μαϊου και τον Ιούνιο. Το θηλυκό προκαλεί με τις γνάθους του εντομή του φλοιού σε απόσταση 10-15 cm από την κορυφή βλαστού και εκεί εναποθέτει ένα αυγό. Η νεαρή προνύμφη δημιουργεί στην αρχή μια ημικυκλική στοά κάθετη προς τον άξονα του βλαστού. Η στοά αυτή είναι σχετικά αβαθής και εκτείνεται στα 2/4 ως τα 3/4 της περιμέτρου του βλαστού που εξωτερικά διογκώνεται και παίρνει ανοιχτότερο χρώμα. Η επιφανειακή αυτή στοά προκαλεί βαθμιαία ξήρανση του βλαστού που εύκολα σπάζει. Στη συνέχεια, η προνυμφική στοά προχωρεί βαθύτερα και τελικά γίνεται αξονική και κατερχόμενη.
Τα αποχωρήματα απορρίπτονται προς τα έξω από μικρές οπές που η προνύμφη ανοίγει σε διάφορα ύψη του βλαστού. Μετά τη διαχείμαση της, η προνύμφη συνεχίζει την ανάπτυξή της και την ανόρυξη στοάς κατά τη θερμή εποχή του επόμενου έτους, οπότε συμπληρώνει την ανάπτυξή της το φθινόπωρο και διαχειμάζει. Η στοά σε φουντουκιές φτάνει το πρώτο έτος τα 40-60 cm και είναι κατερχόμενη, ενώ την επόμενη άνοιξη γίνεται ανερχόμενη.
O καλύτερος τρόπος καταπολέμησης είναι η αφαίρεση και καταστροφή των προσβεβλημένων ξερών βλαστών από το φθινόπωρο ως τις αρχές της άνοιξης, πριν βγούν από αυτούς τα ενήλικα. Αντί να καταστρέψουμε, μπορούμε και να διατηρήσουμε τους βλαστούς που αφαιρέσαμε σε κατάλληλο κλουβί ή άλλο χώρο με σήτα τέτοια που να επιτρέπει την έξοδο των παρασίτων, αλλά όχι και των ενηλίκων του βλαστορύκτη. Άλλη λύση είναι ο ψεκασμός την εποχή εμφάνισης των ενηλίκων (τέλη Μαϊου με αρχές Ιουνίου), με οργανικό εντομοκτόνο επαφής, μεγάλης διάρκειας, αλλά κατά το δυνατόν εκλεκτικό, ώστε να μην εξαφανίσουμε τους αποτελεσματικούς φυσικούς εχθρούς του βλαστορύκτη.
