Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σύστημα αμειψισποράς"
(Νέα σελίδα με 'Η εφαρμογή συστημάτων αμειψισποράς στα ασβεστούχα εδάφη μπορεί να αποβεί εξαιρετικά χρήσι...') |
|||
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
1) στη διατήρηση της οργανικής ουσίας, 2) στη βελτίωση της δομής του εδάφους, 3) στη δημιουργία του επιθυμητού <<ρώγου>> tilth και 4) στη βελτίωση της παραγωγικότητας τους. Η αμειψισπορά περιλαμβάνει ασβεστόφιλα ψυχανθή τα οποία προσθέτουν N στο έδαφος, αγρωστώδη με πλούσιο ριζικό σύστημα που εμπλουτίζουν το υπέδαφος με οργανική ουσία, καθώς επίσης και καλλιέργειες με ριζικό σύστημα διάφορου βάθους (βαθύριζες ή επιπολαιόριζες), ούτως ώστε να μην εξαντλούνται τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους στο ίδιο βάθος. Η μεθοδική και συστηματική εφαρμογή της αμειψισποράς διαλαμβάνει την ανάλογη ανόργανη λίπανση, την παραγωγή φυτικών υπολειμμάτων καθώς και τη χρήση ζωικής κοπριάς, που όλα αυτά συμβάλλουν στη βελτίωση της γονιμότητας και παραγωγικότητας των ασβεστούχων εδαφών. Η κάλυψη του εδάφους με φυτικά υπολείμματα είναι μια χρήσιμη πρακτική που βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας αλλά και της οργανικής ουσίας, διότι τα υπολείμματα αργότερα ενσωματώνονται στο έδαφος. Η χρήση των βαθύριζων φυτών, όπως της μηδικής, μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στη βελτίωση της περατότητας του εδάφους, που όπως αναφέρθηκε τα ασβεστούχα εδάφη πολλές φορές εμφανίζουν στην κατατομή τους μια σκληρή και αδιαπέρατη στρώση. Η σειρά των καλλιεργειών σ' ένα σύστημα αμειψισποράς | 1) στη διατήρηση της οργανικής ουσίας, 2) στη βελτίωση της δομής του εδάφους, 3) στη δημιουργία του επιθυμητού <<ρώγου>> tilth και 4) στη βελτίωση της παραγωγικότητας τους. Η αμειψισπορά περιλαμβάνει ασβεστόφιλα ψυχανθή τα οποία προσθέτουν N στο έδαφος, αγρωστώδη με πλούσιο ριζικό σύστημα που εμπλουτίζουν το υπέδαφος με οργανική ουσία, καθώς επίσης και καλλιέργειες με ριζικό σύστημα διάφορου βάθους (βαθύριζες ή επιπολαιόριζες), ούτως ώστε να μην εξαντλούνται τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους στο ίδιο βάθος. Η μεθοδική και συστηματική εφαρμογή της αμειψισποράς διαλαμβάνει την ανάλογη ανόργανη λίπανση, την παραγωγή φυτικών υπολειμμάτων καθώς και τη χρήση ζωικής κοπριάς, που όλα αυτά συμβάλλουν στη βελτίωση της γονιμότητας και παραγωγικότητας των ασβεστούχων εδαφών. Η κάλυψη του εδάφους με φυτικά υπολείμματα είναι μια χρήσιμη πρακτική που βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας αλλά και της οργανικής ουσίας, διότι τα υπολείμματα αργότερα ενσωματώνονται στο έδαφος. Η χρήση των βαθύριζων φυτών, όπως της μηδικής, μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στη βελτίωση της περατότητας του εδάφους, που όπως αναφέρθηκε τα ασβεστούχα εδάφη πολλές φορές εμφανίζουν στην κατατομή τους μια σκληρή και αδιαπέρατη στρώση. Η σειρά των καλλιεργειών σ' ένα σύστημα αμειψισποράς | ||
που εφαρμόζεται σε ασβεστούχα εδάφη έχει ιδιαίτερη σημασία, όσον αφορά τον καλύτερο δυνατό εφοδιασμό τους με υγρασία (νερό), διότι, ως γνωστόν, τα υπόψη εδάφη βρίσκονται κάτω από ξηροθερμικές συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με την υγρασία που αφήνει στο έδαφος η προηγούμενη καλλιέργεια την οποία εκμεταλλεύεται η επόμενη. Π.χ. τα σιτηρά μπορεί να αποδώσουν υψηλότερες αποδόσεις μετά | που εφαρμόζεται σε ασβεστούχα εδάφη έχει ιδιαίτερη σημασία, όσον αφορά τον καλύτερο δυνατό εφοδιασμό τους με υγρασία (νερό), διότι, ως γνωστόν, τα υπόψη εδάφη βρίσκονται κάτω από ξηροθερμικές συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με την υγρασία που αφήνει στο έδαφος η προηγούμενη καλλιέργεια την οποία εκμεταλλεύεται η επόμενη. Π.χ. τα σιτηρά μπορεί να αποδώσουν υψηλότερες αποδόσεις μετά | ||
| − | από το καλαμπόκι, παρά μετά από προηγούμενη καλλιέργεια σιταριού, η οποία περιλαμβάνεται στην αμειψισπορά. Και τούτο διότι το καλαμπόκι αφήνει περισσότερη υγρασία στο έδαφος. Τα φυτά που κατά περίπτωση μπορεί να περιληφθούν σε σύστημα αμειψισποράς στα ασβεστούχα εδάφη είναι: μηδική ή τριφύλλι το αλεξανδρινό, ηλίανθος, αμπέλι, λαχανικά. | + | από το καλαμπόκι, παρά μετά από προηγούμενη καλλιέργεια σιταριού, η οποία περιλαμβάνεται στην αμειψισπορά. Και τούτο διότι το καλαμπόκι αφήνει περισσότερη υγρασία στο έδαφος. Τα φυτά που κατά περίπτωση μπορεί να περιληφθούν σε σύστημα αμειψισποράς στα ασβεστούχα εδάφη είναι: μηδική ή τριφύλλι το αλεξανδρινό, ηλίανθος, αμπέλι, λαχανικά.<ref name="Σύστημα αμειψισποράς"/> |
| + | |||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Σύστημα αμειψισποράς"> Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ</ref> | ||
| + | </references> | ||
Αναθεώρηση της 13:06, 7 Απριλίου 2015
Η εφαρμογή συστημάτων αμειψισποράς στα ασβεστούχα εδάφη μπορεί να αποβεί εξαιρετικά χρήσιμη, γιατί η αμειψισπορά συμβάλλει: 1) στη διατήρηση της οργανικής ουσίας, 2) στη βελτίωση της δομής του εδάφους, 3) στη δημιουργία του επιθυμητού <<ρώγου>> tilth και 4) στη βελτίωση της παραγωγικότητας τους. Η αμειψισπορά περιλαμβάνει ασβεστόφιλα ψυχανθή τα οποία προσθέτουν N στο έδαφος, αγρωστώδη με πλούσιο ριζικό σύστημα που εμπλουτίζουν το υπέδαφος με οργανική ουσία, καθώς επίσης και καλλιέργειες με ριζικό σύστημα διάφορου βάθους (βαθύριζες ή επιπολαιόριζες), ούτως ώστε να μην εξαντλούνται τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους στο ίδιο βάθος. Η μεθοδική και συστηματική εφαρμογή της αμειψισποράς διαλαμβάνει την ανάλογη ανόργανη λίπανση, την παραγωγή φυτικών υπολειμμάτων καθώς και τη χρήση ζωικής κοπριάς, που όλα αυτά συμβάλλουν στη βελτίωση της γονιμότητας και παραγωγικότητας των ασβεστούχων εδαφών. Η κάλυψη του εδάφους με φυτικά υπολείμματα είναι μια χρήσιμη πρακτική που βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας αλλά και της οργανικής ουσίας, διότι τα υπολείμματα αργότερα ενσωματώνονται στο έδαφος. Η χρήση των βαθύριζων φυτών, όπως της μηδικής, μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στη βελτίωση της περατότητας του εδάφους, που όπως αναφέρθηκε τα ασβεστούχα εδάφη πολλές φορές εμφανίζουν στην κατατομή τους μια σκληρή και αδιαπέρατη στρώση. Η σειρά των καλλιεργειών σ' ένα σύστημα αμειψισποράς που εφαρμόζεται σε ασβεστούχα εδάφη έχει ιδιαίτερη σημασία, όσον αφορά τον καλύτερο δυνατό εφοδιασμό τους με υγρασία (νερό), διότι, ως γνωστόν, τα υπόψη εδάφη βρίσκονται κάτω από ξηροθερμικές συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με την υγρασία που αφήνει στο έδαφος η προηγούμενη καλλιέργεια την οποία εκμεταλλεύεται η επόμενη. Π.χ. τα σιτηρά μπορεί να αποδώσουν υψηλότερες αποδόσεις μετά από το καλαμπόκι, παρά μετά από προηγούμενη καλλιέργεια σιταριού, η οποία περιλαμβάνεται στην αμειψισπορά. Και τούτο διότι το καλαμπόκι αφήνει περισσότερη υγρασία στο έδαφος. Τα φυτά που κατά περίπτωση μπορεί να περιληφθούν σε σύστημα αμειψισποράς στα ασβεστούχα εδάφη είναι: μηδική ή τριφύλλι το αλεξανδρινό, ηλίανθος, αμπέλι, λαχανικά.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ
