Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Στάδιο ανάπτυξης καρπού"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Κατά την περίοδο μετά την πτώση των πετάλων, όταν το ενδοσπέρμιο και ο νουκελλικός ιστός αναπτύσσονται εντός της σπερματικής βλάστης, οι συγκεντρώσεις των ενδογενών ορμονών είναι συνεχώς διακυμαινόμενες. Το ενδοσπέρμιο είναι πλούσιο σ' ορμόνες κατά την κυτοκίνηση. Αυτή είναι η μεταβατική περίοδος της αλλαγής του ενδοσπερμίου από την ελεύθερη πυρηνική στην κυτταρική κατάσταση. | Κατά την περίοδο μετά την πτώση των πετάλων, όταν το ενδοσπέρμιο και ο νουκελλικός ιστός αναπτύσσονται εντός της σπερματικής βλάστης, οι συγκεντρώσεις των ενδογενών ορμονών είναι συνεχώς διακυμαινόμενες. Το ενδοσπέρμιο είναι πλούσιο σ' ορμόνες κατά την κυτοκίνηση. Αυτή είναι η μεταβατική περίοδος της αλλαγής του ενδοσπερμίου από την ελεύθερη πυρηνική στην κυτταρική κατάσταση. | ||
| − | Αν η χημική [[Αραίωμα καρπών|αραιωτική ουσία]] εφαρμοστεί στο στάδιο αυτό ανάπτυξης του καρπού, η ολική συγκέντρωση των εξωγενών συνθετικών ουσιών και των ενδογενών συστατικών είναι μεγαλύτερη εκείνης που ανέχονται οι ιστοί, και τελικά οδηγεί στην αποκοπή των καρπών | + | Αν η χημική [[Αραίωμα καρπών|αραιωτική ουσία]] εφαρμοστεί στο στάδιο αυτό ανάπτυξης του καρπού, η ολική συγκέντρωση των εξωγενών συνθετικών ουσιών και των ενδογενών συστατικών είναι μεγαλύτερη εκείνης που ανέχονται οι ιστοί, και τελικά οδηγεί στην αποκοπή των καρπών. <ref name="Στάδιο ανάπτυξης καρπού"/> |
Τελευταία αναθεώρηση της 12:36, 27 Μαρτίου 2017
Οι χημικές ουσίες εφαρμοζόμενες σε μια δεδομένη συγκέντρωση είναι συνήθως πιο αποτελεσματικές επί των μικροτέρων, παρά των μεγαλυτέρων σε ηλικία καρπών.
Κατά την περίοδο μετά την πτώση των πετάλων, όταν το ενδοσπέρμιο και ο νουκελλικός ιστός αναπτύσσονται εντός της σπερματικής βλάστης, οι συγκεντρώσεις των ενδογενών ορμονών είναι συνεχώς διακυμαινόμενες. Το ενδοσπέρμιο είναι πλούσιο σ' ορμόνες κατά την κυτοκίνηση. Αυτή είναι η μεταβατική περίοδος της αλλαγής του ενδοσπερμίου από την ελεύθερη πυρηνική στην κυτταρική κατάσταση.
Αν η χημική αραιωτική ουσία εφαρμοστεί στο στάδιο αυτό ανάπτυξης του καρπού, η ολική συγκέντρωση των εξωγενών συνθετικών ουσιών και των ενδογενών συστατικών είναι μεγαλύτερη εκείνης που ανέχονται οι ιστοί, και τελικά οδηγεί στην αποκοπή των καρπών. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
