Σελήνιο

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 12:33, 21 Ιουλίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Τα περισσότερα εδάφη περιέχουν σελήνιο σε συγκεντρώσεις <0,2ppm. Στα όξινα και ουδετέρα εδάφη η διαθεσιμότητά του είναι μικρότερη, ενώ η διαθέσιμη μορφή SeO4+2 υπό την οποία απορροφάται από τα φυτά, απαντά στα αλκαλικά καλώς αεριζόμενα εδάφη. Ευνοϊκή επίδραση του σελήνιου έχει παρατηρηθεί σε ελάχιστες περιπτώσεις. Αντίθετα, περισσότερο συνηθισμένη είναι η τοξικότητα του σελήνιου, η οποία προκαλεί καθυστέρηση της ανάπτυξης, χλώρωση και μαρασμό. Η αντοχή των φυτών σε σελήνιο διαφέρει σημαντικά. Υπάρχουν φυτά - δείκτες σελήνιου, τα οποία συγκεντρώνουν μερικές χιλιάδες ppm σεληνίου, χωρίς να εμφανίζουν συμπτώματα τοξικότητας, ενώ τα αυτοφυή αγροστώδη περιέχουν μερικά ppm. Επειδή το ppm είναι απαραίτητο για τα ζώα, είναι σημαντική η γνώση των επιπέδων αυτού στα φυτά που αποτελούν την τροφή τους. Η έλλειψη ή η περίσσεια έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία και την ανάπτυξή των ζώων. [1]

Βιβλιογραφία

  1. Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.