Αμύγδαλο

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Αμύγδαλο κροκάν
Αμύγδαλο πούδρα
Αμύγδαλο φιλέ
Καβουρδισμένα αμύγδαλα

Συντήρηση

Η συντήρηση των αµυγδάλων γίνεται σε ιδιόκτητους χώρους τόσο στον πρωτογενή τοµέα παραγωγής από τους παραγωγούς όσο και στον δευτερογενή τοµέα που είναι η βιοµηχανίες, οι βιοτεχνίες και οι χονδρέµποροι. Ο εξισορροπητικός ρόλος της αποθήκευσης συνιστάται στην απόσυρση σε αποθηκευτικούς χώρους της ποσότητας του προϊόντος που δεν µπορεί να απορροφηθεί κατά την εποχή συγκοµιδής του και στη διάθεση στη συνέχεια της ποσότητας αυτής κατά τους υπόλοιπους µήνες σύµφωνα µε τις ανάγκες της κατανάλωσης. Τα αµύγδαλα µε το κέλυφος µπορούν να αποθηκευτούν σε συνθήκες περιβάλλοντος µέχρι και 2 έτη. Η αποµάκρυνση του κελύφους µειώνει την διάρκεια συντήρησης, καθιστώντας τα πιο ευπαθή σε έντοµα και µούχλα. Η αµυγδαλόψιχα µπορεί να αποθηκευτεί σε συνθήκες δωµατίου και σε σχετική υγρασία κάτω από 70% για 7-8 µήνες, αρκεί η υγρασία των σπερµάτων να είναι κάτω από 7%. Για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα συντήρησης, χρησιµοποιούνται ψυγειοθάλαµοι που διατηρούν την ψίχα για 15-16 µήνες σε θερµοκρασίες 0-5oC και σε σχετική υγρασία 60-75%.[1]

Διαθρεπτική αξία

αµύγδαλα αποτελούν το πιο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά είδος ξηρών καρπών. Μια µερίδα (περίπου 20 αµύγδαλα) είναι άριστη πηγή βιταµίνης Ε και µαγνησίου, καλή πηγή πρωτεΐνης και φυτικών ινών και προσφέρουν κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και πολυακόρεστα λιπαρά. Σύµφωνα µε τον Αµερικάνικο Σύλλογο Διαιτολόγων η κατανάλωση µιας χούφτας αµυγδάλων την ηµέρα συµβάλλει στη µείωση της κατανάλωσης κορεσµένων λιπαρών και στην αύξηση της κατανάλωσης απαραίτητων θρεπτικών συστατικών όπως οι φυτικές ίνες, η πρωτεΐνη και η βιταµίνη Ε. Η βιταμίνη Ε είναι ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό που συμβάλλει στην ελλάτωση του ρυθμού γήρανσης των κυττάρων, ενώ το μαγνήσιο συντελεί στη διατήρηση της καλής υγείας των οστών. Οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στην καλή υγεία της καρδιάς και του γαστρεντερικού συστήματος, η πρωτεΐνη αποτελεί δομικό συστατικό των μυών, των τριχών και των νυχιών. Τέλος τα μονοακόρεστα λιπαρά, είναι τα καλά λιπαρά που συμβάλλουν στη μείωση της ολικής χοληστερίνης αν αντικαταστήσουν τα κορεσμένα λιπαρά.

Σύμφωνα με μελέτη που διεξάχθηκε από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, τα αμύγδαλα μπορούν να καταναλωθούν στα πλαίσια μιας διατροφής για τη μείωση της χοληστερίνης μαζί με άλλες τροφές όπως το ψάρι, τα άπαχα κρέατα και η βρώμη. Τα άτομα που ακολούθησας αυτή τη διατροφή κατάφεραν να ελαττώσουν την ολική τους χοληστερίνη κατά 20%. Σε μια άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου Queens ζητήθηκε από τα άτομα που συμμετείχαν να καταναλώνουν 60γρ αμύγδαλα ημερησίως, χωρίς να αλλάξουν τις υπόλοιπες διατροφικές τους συνήθειες. Αυτό που παρατηρήθηκε ήταν ότι τα άτομα όχι μόνο δεν πήραν βάρος, αλλά μείωσαν τις ποσότητες από τις άλλες τροφές και αύξησαν την πρόσληψή τους σε μαγνήσιο και βιταμίνη E.

Συμπερασματικά, η κατανάλωση 10-20 αμυγδάλων ημερησίως ως ενδιάμεσο σνακ ή ακόμα με γιαούρτι ή θρυμματισμένα σε μια σαλάτα αποτελούν ιδανική τροφή ρύθμισης βάρους αλλά και πρόληψης των καρδιαγγειακών παθήσεων.[1]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 , Η καλλιέργεια της αμυγδαλιάς και τα ενεργειακά αξιοποιήσιμα υπολλείματά της, πτυχιακή μελέτη της Καστανίδου Αικατερίνης, Θεσσαλονίκη 2012.