Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άζωτο"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Διαγραφή του περιεχομένου της σελίδας)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Το άζωτο είναι το στοιχείο που απαιτείται σε μεγάλες ποσότητες από τα φυτά. Οι συνήθεις περιεκτικότητες σε ολικό άζωτο κυμαίνονται από 1% και 5% κατά βάρος. Τα ευρέα αυτά όρια οφείλονται σε διαφοροποιήσεις ανάλογα με το είδος του φυτού, αλλά και την εποχή δειγματοληψίας, που σχετίζεται με το στάδιο ανάπτυξης και τις αντίστοιχες ανάγκες. Απορροφάται από τα φυτά ως ΝΟ<sub>3</sub><sup>-</sup>, ως ΝΗ<sub>4</sub><sup>+</sup> και πιθανά σε μικρές ποσότητες ως μικρομοριακές οργανικές μορφές. Στα υγρά, θερμά και καλώς αεριζόμενα εδάφη με pH >5 η κυρίαρχη μορφή είναι η ΝΟ<sub>3</sub><sup>-</sup>.
 
  
Όταν το άζωτο απορροφάται από το φυτό υπό ΝΟ<sub>3</sub><sup>-</sup> μορφή, αυτή για να μετάσχει στη μεταβολική διαδικασία πρέπει πρώτα να αναχθεί σε μορφή ΝΗ<sub>3</sub> μέσω μιας ενεργοβόρας αναγωγικής διαδικασίας. Η αναγωγή των νιτρικών περιλαμβάνει 2 ενζυμικές αντιδράσεις που, ανάλογα με το είδος του φυτού, συμβαίνουν στα φύλλα ή και στις ρίζες.
 
 
<br />
 
 
<math>NO_3\longrightarrow NO_2</math>
 
 
<br />
 
 
<br />
 
 
<math>NO_2\longrightarrow NH_3</math>
 
 
<br />
 
 
Μικρή και μάλλον προσωρινή αποθήκευση του ΝΟ<sub>3</sub><sup>-</sup> σε χυμοτόπια μπορεί να συμβεί μόνο υπό ακραίες συνθήκες υπερσυγκέντρωσης ΝΟ<sub>3</sub><sup>-</sup> στο εδαφικό διάλυμα και απορρόφησής του από τις ρίζες. Διαφορετικά το ΝΟ<sub>3</sub> θα ανάγεται γρήγορα και η αμμωνιακή μορφή ΝΗ<sub>4</sub><sup>+</sup> που παράγεται, θα πρέπει να ενσωματωθεί αμέσως σε οργανικές ενώσεις, διότι η συσσώρευσή του στους φυτικούς ιστούς σε ανόργανη μορφή είναι τοξική. Η παραγόμενη ΝΗ<sub>3</sub> μετατρέπεται λοιπόν άμεσα σε ΝΗ<sub>4</sub> που αφομειώνεται στους φυτικούς ιστούς κυρίως σε μορφή πρωτεΐνης, αμινοξέος ή νουκλεϊκού οξέος.
 
 
Το άζωτο υπάρχει επίσης στο μόριο της χλωροφύλλης και συγκεκριμένα στο δακτύλιο της πορφυρίνης. Η επαρκής θρέψη των φυτών με άζωτο, συμβάλλει στην υψηλή φωτοσυνθετική δραστηριότητα και στην ανάπτυξη των φυτών, τα οποία παρουσιάζουν έντονο σκούρο πράσινο χρώμα. Εν τούτοις, περίσσεια αζώτου σε σχέση με άλλα [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικά στοιχεία]], προκαλεί καθυστέρηση της ωρίμανσης. Αντίθετα, έλλειψη αζώτου προκαλεί κιτρίνισμα του ελάσματος ιδιαίτερα των παλαιότερων φύλλων αφού είναι ευμετακίνητο στοιχείο, λόγω της απώλειας πρωτεϊνικού αζώτου στους χλωροπλάστες.
 
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]]
 

Αναθεώρηση της 11:13, 15 Οκτωβρίου 2014