Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Έδαφικές απαιτήσεις αμπελιού"
| Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
[[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Πηλώδη εδάφη| ]] | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Πηλώδη εδάφη| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αμμώδη εδάφη| ]] | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αμμώδη εδάφη| ]] | ||
| + | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Ασβεστώδη εδάφη| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 14:24, 18 Δεκεμβρίου 2013
Έδαφος είναι ο λεπτός μανδύας της γήινης επιφάνειας, ο οποίος αποτελείται από ανόργανο και οργανικό υλικό, επηρεάζεται από τα καιρικά φαινόμενα και υποστηρίζει τη χερσαία ζωή. Οι κυριότεροι αβιοτικοί παράγοντες στους οποίους μπορεί να αναλυθεί περαιτέρω το έδαφος, αφορούν στη μηχανική δομή και τη χημική σύστασή του. Η μηχανική δομή καθορίζεται από την αναλογία μεταξύ άμμου, πηλού και αργίλου. Από αυτήν την αναλογία καθορίζεται κατά μεγάλο μέρος και η χημική σύσταση του εδάφους και άλλες ιδιότητές του.
Τα αμμοχαλικώδη ελαφράς σύστασης και μέτριας γονιμότητας εδάφη, προσφέρονται για ποιοτική αμπελουργία. Στα εδάφη αυτά εξασφαλίζεται καλή στράγγιση, γίνεται καλός εφοδιασμός τους με επαρκή ποσότητα νερού για την κάλυψη των υδατικών αναγκών των φυτών, ζεσταίνονται καλύτερα, εξασφαλίζοντας έτσι γρήγορη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος και πρωίμηση της ωρίμανσης της παραγωγής.
Το pΗ του εδάφους, που θεωρείται κατάλληλο για την καλλιέργεια της αμπέλου, κυμαίνεται από 6,5-7,5. Η καλλιέργεια της αμπέλου αναπτύσσεται ικανοποιητικά και σε εδάφη που έχουν pΗ εκτός των παραπάνω ορίων.
