Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αγγούρι"

Τελευταία αναθεώρηση της 08:06, 19 Αυγούστου 2013

Αγγούρια

Κομμένο αγγούρι σε ροδέλες

Καλοκαιρινό κοκτέιλ Μαργαρίτα με χυμό αγγουριού

Μαντήλια καθαρισμού χεριών με άρωμα αγγουριού

Σαπούνια από αγγούρι

Συντήρηση

Ο καρπός μπορεί να παραμείνει για μία ημέρα πριν τη συσκευασία χωρίς να χάσει από την ποιότητά του, με την προϋπόθεση ότι είναι σκεπασμένος και δεν χάνει υγρασία και η θερμοκρασία βρίσκεται μεταξύ 10-16^oC, με άριστη τους 13^oC και με σχετική υγρασία 85-95%. Αποθήκευση για μεγαλύτερο διάστημα δεν συνιστάται για το αγγούρι, γιατί ο καρπός είναι πολύ ευπαθής. Εάν παρίσταται ανάγκη αποθήκευσης, τότε αυτή συνίσταται να γίνεται σε χώρο με πολύ υψηλή υγρασία 85-95% και θερμοκρασία 10^oC (όχι κάτω των 10^oC, γιατί παρουσιάζεται το chilling injury). H "ζωή" του αγγουριού μετά τη συγκομιδή, μπορεί να παραταθεί αρκετά με την περιέλιξή του με σελοφάν ή με κάλυψη της επιφάνειας του με ειδικό κερί για να περιοριστεί η απώλεια υγρασίας.^[1]

Διατροφική αξία

Το καλοκαίρι είναι η εποχή όπου οι περισσότεροι επιθυμούν στη διατροφή το αγγούρι. Πέρα, όμως, από τον σημαντικό ρόλο του στη διατροφή μας, το αγγούρι βρίσκεται και σε διάφορες κρέμες ομορφιάς, ενώ πολλές φορές χρησιμοποιείται και σκέτο πάνω στο δέρμα για να το ανανεώσει και να του μεταφέρει τα οφέλη του. Σε ένα ωμό αγγούρι με τη φλούδα του, θα συναντήσουμε διαιτητικές φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β2, ασβέστιο, πρωτεΐνη, λίπος, υδατάνθρακες, σίδηρο, φώσφορο, κάλιο, σάκχαρα, βιταμίνη Β3, βιταμίνη Β5, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο και πυρίτιο.

Το αγγούρι έχει διουρητικές, καθαριστικές, αλλά και δροσιστικές ιδιότητες, οι οποίες δρουν εξαιρετικά ευεργετικά στην επιδερμίδα μας. Η υψηλή περιεκτικότητά του σε νερό, οι βιταμίνες Α, Β και C και η παρουσία μετάλλων όπως μαγνήσιο, κάλιο, μαγγάνιο και πυρίτιο καθιστούν το αγγούρι σημαντικό για τη φροντίδα του δέρματος, γι’ αυτό άλλωστε το συναντούμε συχνά ως κύριο συστατικό σε μάσκες ομορφιάς και κρέμες για σύσφιγξη του δέρματος. Ακόμη, τονώνει τα μάτια και μειώνει το πρήξιμο χάρη στο ασκορβικό και το καφεϊκό οξύ που περιέχει, ενώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φέτες του και για ανακούφιση από καψίματα και ερεθισμούς. Το κάλιο, το μαγνήσιο και οι φυτικές ίνες του αγγουριού βοηθούν στη διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων αρτηριακής πίεσης, ενώ μπορούν ακόμη και να συμβάλλουν στη μείωσή της σε περιπτώσεις υπέρτασης. Το μαγγάνιο που περιέχεται στο αγγούρι μπορεί να βοηθήσει στη σύνθεση φυσικής ινσουλίνης και να δράσει ευεργετικά σε περιπτώσεις διαβήτη. Το πυρίτιο του αγγουριού κάνει ξανά το θαύμα του σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους χυμούς και πέραν του ότι βοηθά να μακρύνει η τρίχα, μια διατροφή πλούσια σε πυρίτιο θα σας χαρίσει λαμπερά μαλλιά, αλλά και γερά οστά. Επιπλέον το πυρίτιο μπορεί να αποτρέψει το σπάσιμο και τη φθορά των αδύναμων νυχιών των χεριών και των ποδιών.

Σε πεπτικά προβλήματα όπως καούρες, γαστρίτιδες, ακόμη και έλκος, ο φρέσκος χυμός αγγουριού ίσως είναι η λύση στο πρόβλημα. Οι διαιτητικές φυτικές του ίνες διώχνουν τις τοξίνες από το πεπτικό σύστημα κι έτσι προωθούν την πεπτική διαδικασία, ενώ αν καταναλώνετε καθημερινά αγγούρι, θα μπορέσετε εν καιρώ να καταπολεμήσετε και τη δυσκοιλιότητα. Το αγγούρι, μάλιστα, περιέχει και ένα ένζυμο που ονομάζεται ερεψίνη και βοηθά στη χώνεψη των πρωτεϊνών του γεύματος. Προτιμήστε να το καταναλώνετε με τη φλούδα, καθώς εκεί βρίσκονται οι περισσότερες φυτικές ίνες. Οι σπόροι του αγγουριού θεωρούνται φυσικό φάρμακο για τα εντερικά παράσιτα, ενώ οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους δρουν βοηθητικά στην αντιμετώπιση οιδημάτων στις βλεννογόνους μεμβράνες της μύτης και του λαιμού. Μια ακόμη ιδιότητα του αγγουριού είναι η θεραπευτική του δράση σε παθήσεις που αφορούν την ουροδόχη κύστη και τα νεφρά. Η υψηλή περιεκτικότητά του σε νερό είναι βοηθητική στις λειτουργίες των νεφρών, προωθώντας την ούρηση, καθώς το αγγούρι ανήκει στην ομάδα των φυσικών διουρητικών.

Το αγγούρι και ο χυμός του κάνει καλό και στην στοματική υγιεινή, ενώ μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση διάφορων παθήσεων των δοντιών και των ούλων, όπως πυόρροια. Ο λόγος είναι ότι οι φυτικές ίνες του αγγουριού, αλλά και των υπόλοιπων φρούτων και λαχανικών κάνουν ένα είδος «μασάζ» στα ούλα και τα δόντια, ενώ ταυτόχρονα, όπως όλες οι ωμές τροφές, τα αγγούρια αυξάνουν την εκροή σάλιου, εξουδετερώνοντας τα οξέα που κάνουν κακό στη στοματική κοιλότητα. Ο χυμός του αγγουριού, ο οποίος είναι εμπλουτισμένος με βιταμίνες Α, Β1, Β6, C και D, φυλλικό οξύ, μαγνήσιο, ασβέστιο και κάλιο, όταν αναμειχθεί με καρότο μπορεί να «ρίξει» τα επίπεδα του ουρικού οξέος και να επιφέρει ανακούφιση στους ασθενείς με προβλήματα ουρικής αρθρίτιδας.^[2]

Σχετικές σελίδες

• Καλλιέργεια αγγουριάς

• Αγγουριά

• Συντήρηση αγγουριού

• Διαθρεπτική αξία αγγουριού

Βιβλιογραφία

1. ↑ Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.
2. ↑ Οι θρεπτικές ιδιότητες του αγγουριού.