Αδρόκαρπες ποικιλίες ελιάς

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Βασιλακάδα

Η Βασιλακάδα φέρει και τις συνωνυμίες: Βασιλική, Ισπανική, Κολοκυθάτη, Ροβιάτικη και Σελέρνειος. Καλλιεργείται κυρίως στο νομό Κερκύρας και σποραδικά στους νομούς Εύβοιας και Χαλκιδικής. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 5 –8 μέτρων. Τα φύλλα της είναι πράσινα, μήκους 6,35cm και πλάτους 1,13cm. Ο καρπός έχει σχήμα ωοειδές και μέσο βάρος 6γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 7,6:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει μέχρι 16%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή πράσινων και μαύρων κονσερβών καλής ποιότητας.





Γαϊδουρελιά

Η Γαϊδουελιά φέρει και τις συνωνυμίες: Αδρόκαρπος, Δαμασκηνάτη, Κορομηλολιά, Ισπανική και Παλαμάρα. Απαντάται σποραδικά σε όλες τις ελαιοκομικές περιοχές της χώρας. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 5–6 μέτρων. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα, μήκους 7,53cm και πλάτους 1,30cm. Ο καρπός έχει σχήμα επίμηκες, με τη μια πλευρά κυρτωμένη, μέσο βάρος 10,5γρ και μοιάζει με δαμάσκηνο. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 9,7:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 17%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή πράσινων και ημιώριμων κονσερβών μέτριας ποιότητας. Θεωρείται ποικιλία μετρίως παραγωγική και μικρής οικονομικής σημασίας.


Καρολιά

Η Καρολιά φέρει και τις συνωνυμίες: Καρούλα και Στραβολιά. Απαντάται σποραδικά στους νομούς Λέσβου, Κερκύρας και Ζακύνθου. Αναπτύσσεται σε δένδρο ορθόκλαδο ύψους 8 – 10 μέτρων. Τα φύλλα της είναι πράσινα, μήκους 6,43cm και πλάτους 1,33cm. Ο καρπός έχει σχήμα επίμηκες, με τη μια πλευρά ελαφρά κυρτωμένη και μέσο βάρος 0,86γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 7,8:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 17%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή κονσερβών. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, ανεκτική στο ψύχος και περιορισμένης οικονομικής σημασίας.




Καρυδολιά

Η Καρυδολιά φέρει και τις συνωνυμίες: Καρυδοράχατη, Κολυμπάδα, Κολυμπάτη, Απολυτή, Χαλκιδικής και Κωνική. Καλλιεργείται κυρίως στο νομό Χαλκιδικής και σποραδικά στους νομούς Φωκίδας, Φθιώτιδας, Αττικής και Εύβοιας. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 5 – 8 μέτρων. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα, μήκους 6,94cm και πλάτους 1,40cm. Ο καρπός έχει σχήμα κυλινδροκωνικό, με τη μια πλευρά ελαφρά κυρτωμένη και μέσο βάρος 0,7γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 6,6:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 14%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή μαύρων ή και πράσινων μαύρων κονσερβών καλής ποιότητας. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική και ανεκτική στο ψύχος.




Καλαμών

Ελιές Καλαμών

Φέρει και τις συνωνυμίες: Αετονύχι, Αετονυχολιά, Καλαματιανή, Κορακολιά, Τσιγκέλι, Τσιγκελολιά και Χονδρολιά. Καλλιεργείται κυρίως στους νομούς Λακωνίας, Μεσσηνίας, Φθιώτιδας και Αιτωλοακαρνανίας. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 7 – 10 μέτρων. Τα φύλλα της είναι βαθυπράσινα, μήκους 8,48cm και πλάτους 1,64cm. Ο καρπός έχει σχήμα μονόπλευρο, κυρτό και μέσο βάρος 0,60γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 8,3:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 17%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή μαύρων κονσερβών και μάλιστα του τύπου «χαρακτές ξυδάτες» εκλεκτής ποιότητας. Ευδοκιμεί σε περιοχές μεγάλων βροχοπτώσεων και υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας. Θεωρείται ποικιλία ανθεκτική στο δάκο και στο βερτισίλλιο και έχει ζωηρή βλάστηση.Έχει υψηλή παραγωγή και υψηλή παρενιαυτοφορία και πολύ µικρή ικανότητα ριζοβολίας.





Κολυμπάδα

Η Κολυμπάδα φέρει και τις συνωνυμίες Καρυδολιά, Κολυμπάτη, Μηλολιά και Στρουμπουλολιά. Καλλιεργείται σε μικρές εκτάσεις στους νομούς Αττικής, Κυκλάδων, Μεσσηνίας και Εύβοιας. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 5 – 7 μέτρων. Τα φύλλα της είναι πράσινα, μήκους 6,57cm και πλάτους 1,13cm. Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό, μέσο βάρος 6γρ και χρώμα ερυθροϊώδες κατά την ωρίμανση. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 4,2:1. Η περιεκτικότητα του καρπού κυμαίνεται στο 19%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή πράσινων κονσερβών μέτριας ποιότητας.




Στρογγυλολιά

Η Στρογγυλολιά φέρει και τις συνωνυμίες: Γαλήνη, Πρασινολιά, Στρογγυλοραχάτη και Μηλολιά. Καλλιεργείται κυρίως στον νομό Χαλκιδικής. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 6-10 μέτρων. Τα φύλλα της είναι πράσινα, μήκους 8,11 cm και πλάτους 1,39 cm. Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό και μέσο βάρος 4,6γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 6,7:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 16%. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή πράσινων κονσερβών. Θεωρείται ποικιλία ανεκτική στο ψύχος.



Κονσερβολιά

Κονσερβολιά

Φέρει και τις συνωνυμίες: Αγρινίου, Αμφίσσης, Άρτας, Βόλου, Βολιώτικη, Βοϊδολιά, Εμπορεύσιμη, Κορομηλάτη, Μηλολιά, Ξηροχωρίου, Πατρινή, Πηλίου, Στρογγυλολιά και Χονδρολιά. Καλλιεργείται στους νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδος, Φθιώτιδας, Άρτας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Λαρίσης και Αχαΐας. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 6-10 μέτρων. Τα φύλλα της είναι βαθυπράσινα, μήκους 7,40 cm και πλάτους 1,29 cm. Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό ή ωοειδές και μέσο βάρος 5,7γρ. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 10,1:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι φθάνει στο 16%. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή μαύρων και πράσινων κονσερβών εκλεκτής ποιότητας.Η επιδερµίδα λεπτή και ελαστική αλλάζει σταδιακά χρώµα από πράσινο,ρόδινο,ερυθροϊώδες, ιώδες και µαύρο στην υπερωρίµανση. Ωριµάζει από τα µέσα Νοέµβρη-τέλη ∆εκέµβρη.Όταν προορίζεται για την παραγωγή πράσινης ελιάς ισπανικού τύπου η συλλογή γίνεται δύο µήνες ενωρίτερα. Είναι η πιο διαδεδομένη βρώσιμη ποικιλία.Θεωρείται ποικιλία παραγωγική,ανεκτική στο ψύχος και πολύ ευαίσθητη στο βερτισίλλιο.






Χαλκιδικής

Πράσινες ελιές Χαλκιδικής

Ποικιλία που καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά στη Χαλκιδική και είναι γνωστή ως γαιδουρελιά,λόγω του σχετικά μεγάλου μεγέθους των καρπών της.Η συγκεκριμένη ποικιλία παράγει καρπούς κυλινδροκωνικού σχήματος που φέρουν θηλή.Το μέσο βάρος του καρπού κυμαίνεται μεταξύ 4 έως 14 γρ.,συνηθέστερα όμως μεταξύ 6 και 10 γρ.Κατά μέσο όρο 120-140 καρποί της ποικιλίας αυτής ζυγίζουν ένα κιλό,έναντι των 180-200 καρπών της ποικιλίας κονσερβολιάς.Το χρώμα της επιδερμίδας του καρπού αλλάζει διαδοχικά με την πρόοδο της ωρίμανσης, από πράσινο σε πράσινο-κίτρινο,αχυροκίτρινο,ρόδινο και καταλήγει σε ξεθωριασμένο ερυθρό μαύρο,χωρίς όμως να καταλήγει ποτέ σε μαύρο.Αυτό είναι το μειονέκτημα της ποικιλίας που την αποκλείει από τη χρήση για παρασκευή μαύρης επιτραπέζιας ελιάς.