Αλιεία κοραλλιών
Ο υδρόβιος οργανισμός κοράλλι [1] έχει δεντρόμορφο σχήμα ύψους 10 – 30 εκ. (που αποτελείται εσωτερικά από σκληρή ασβεστολιθική ουσία με αποχρώσεις από βαθύ μέχρι πολύ ανοιχτό κόκκινο).
Πάνω στο εξωτερικό περίβλημα, που λέγεται και κοινοσάρκιο, βρίσκονται σκορπισμένα μικρά πολυποειδή ζωάκια, που είναι και τα πραγματικά κοράλλια, που δημιουργούν το σκελετό.
Τα κοράλλια ζουν σε αποικίες και αναπαράγονται με βλαστικό και με εγγενή πολλαπλασιασμό. Στον εγγενή πολλαπλασιασμό, από το αβγό βγαίνει η προνύμφη που, αφού περιπλανηθεί στη θάλασσα, προσκολλάται σε ένα πετρώδες μέρος του βυθού.
Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει ο βλαστικός πολλαπλασιασμός και δημιουργείται ολόκληρη αποικία κοραλλιών κι ο σχηματισμός τεράστιων κοραλλιογενών υφάλων. Στην Ελλάδα τα κοράλλια αποτελούν εθνικό πλούτο και η ελεύθερη αλιεία τους απαγορεύεται αυστηρά. Επιτρέπεται η φωτογράφησή τους μόνο κατόπιν σχετικής αδείας.
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι κινδυνεύουν να εξαφανιστούν μέσα στα επόμενα 50 χρόνια, από την κλιματική αλλαγή.
Τα 10 σημαντικότερα είδη [2] κοραλλιών στον κόσμο είναι:
- Elegance coral,
- Crisp pillow coral,
- Horastrea coral,
- Pillar coral,
- Elliptical star coral,
- Mushroom coral,
- Parasimplastrea coral,
- Pearl bubble coral,
- Ctenella coral και
- Elkhorn coral.
Η λεύκανση είναι η χειρότερη «επιδημία» που μαστίζει τα κοράλλια, πάνω από μια δεκαετία.
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι γνωστοί για τη σημαντική θαλάσσια βιοποικιλότητά τους, αφού αποτελούν «πηγή ζωής», καθώς εμφανίζονται περισσότερα είδη, σε σχέση με τα υπόλοιπα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Η κλιματική αλλαγή είναι απειλή για τα κοράλλια και τα μικροσκοπικά φυτά που ζουν στους ιστούς τους. Η λεύκανση των κοραλλιών που προκαλείται από την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, έχει πλήξει πολλούς υφάλους.
Η εξαφάνισή τους θα επιφέρει δραματικές επιπτώσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα και στην αλιεία.
Περισσότερο από 1 δις άνθρωποι εξαρτώνται οικονομικά από τους κοραλλιογενείς υφάλους, που αλλιώς τους αποκαλούν «τροπικά δάση των ωκεανών».
Επίσης, πολλά είδη ψαριών τους χρησιμοποιούν ως καταφύγιο αλλά και για την εύρεση της τροφής τους.
Η αλιεία κοραλλιών διέπεται από τις διατάξεις του Π.Δ. 324 / 94 και ασκείται από επαγγελματίες αλιείς που είναι εφοδιασμένοι με ειδική άδεια. Επαγγελματίας συλλέκτης κοραλλιών θεωρείται όποιος ασχολείται συστηματικά με τη συλλογή κοραλλιών με αυτόνομες ή ημιαυτόνομες καταδυτικές συσκευές ή με τα εργαλεία ιτζένιο (μεταλλική ράβδος), με ωοειδές συρόμενο εργαλείο από το σκάφος (αυγό του Κολόμβου), με το χέρι (χρήση μεταλλικής οδοντωτής σκαπάνης από δύτες).
Όποιος επαγγελματίας συλλέκτης κοραλλιών εφοδιασμένος με την προβλεπόμενη άδεια κατά τη διάρκεια των εργασιών εντοπίσει κοραλλιογενείς σχηματισμούς, είναι υποχρεωμένος να το δηλώσει αμέσως στην πλησιέστερη Λιμενική Αρχή.
Η χρονική περίοδος [3] για την εκμετάλλευση των ζωνών ποικίλει ανάλογα με την πυκνότητα του κοραλλιού και δεν υπερβαίνει τα πέντε (5) έτη, μετά την πάροδο της οποίας αρχίζει απαγορευτική περίοδος είκοσι πέντε (25) ετών.
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Ιστοσελίδα Eviewelle.gr, Ο υδρόβιος οργανισμός κοράλλι
- ↑ Ιστοσελίδα Econews.gr, Τα 10 σημαντικότερα είδη κοραλλιών
- ↑ Ιστοσελίδα Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, Αλιεία Κοραλλιών
