Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αλληλεπίδραση μεταξύ σπόρων και φύλλων"
| (9 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οι Chan και Cain αξιολόγησαν το ρόλο των σπόρων στο σχηματισμό ανθικών καταβολών με τεχνητή δια των χειρών επικονίαση [[Άνθη|ανθέων]] της άσπερμης [[Ποικιλίες μηλιάς|ποικιλίας μηλιάς | + | Οι Chan και Cain αξιολόγησαν το ρόλο των σπόρων στο σχηματισμό ανθικών καταβολών με τεχνητή δια των χειρών επικονίαση [[Άνθη|ανθέων]] της άσπερμης [[Ποικιλίες μηλιάς|ποικιλίας μηλιάς]] Spencer (ποικιλία χωρίς πέταλα). Η ποικιλία αυτή παράγει κανονικά άσπερμους [[Μήλο|καρπούς]], γιατί τ' άνθη της δεν προσελκύουν τις [[Μέλισσες|μέλισσες]]. Κατά τη [[Ωρίμανση-Συγκομιδή μήλων|συγκομιδή]] μετρήθηκε ο αριθμός των σπόρων ανά καρπό και ανά [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδές]]. Την επόμενη άνοιξη η εξέταση των λογχοειδών αυτών, έδειξε ότι ποσοστό πάνω από το 95% των λογχοειδών, που έφεραν άσπερμους καρπούς, άνθισαν. |
| − | + | Τα δε λογχοειδή, που παρήγαγαν καρπούς με αριθμό σπόρων, που εκυμαίνετο από 1 έως 15 συνολικά σχημάτισαν άνθη την επόμενη άνοιξη σε ποσοστό επ' αυτών μικρότερο του 20%. Όταν ο αριθμός των σπόρων κατά λογχοειδές ήταν μεγαλύτερος του 15, το ποσοστό [[Ανθοφορία|ανθοφορίας]] ανήρχετο σε 1 έως 2%. Ο Huet ρύθμισε τον αριθμό των [[Φύλλα|φύλλων]] επί καρποφόρων της (ένσπερμης [[Ποικιλία αχλαδιάς Bartlett S.Boyey|ποικιλίας Bartlett της αχλαδιάς]]) και μη καρποφόρων λογχοειδών και βρήκε ότι δι' αυξήσεως του αριθμού των φύλλων κατά λογχοειδές ελάττωνε την παρεμποδιστική επίδραση των σπόρων επί της ανθοφορίας τους.<ref name="Αλληλεπίδραση μεταξύ σπόρων και φύλλων"/> | |
| − | + | ||
| − | Τα δε λογχοειδή, που παρήγαγαν καρπούς με αριθμό σπόρων, που εκυμαίνετο από 1 έως 15 συνολικά σχημάτισαν άνθη την επόμενη άνοιξη σε ποσοστό επ' αυτών μικρότερο του 20%. Όταν ο αριθμός των σπόρων κατά λογχοειδές ήταν μεγαλύτερος του 15, το ποσοστό [[Ανθοφορία|ανθοφορίας]] ανήρχετο σε 1 έως 2%. | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | <ref name="Αλληλεπίδραση μεταξύ σπόρων και φύλλων"/> | + | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 7: | ||
<ref name="Αλληλεπίδραση μεταξύ σπόρων και φύλλων"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | <ref name="Αλληλεπίδραση μεταξύ σπόρων και φύλλων"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | ||
</references> | </references> | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:09, 1 Σεπτεμβρίου 2016
Οι Chan και Cain αξιολόγησαν το ρόλο των σπόρων στο σχηματισμό ανθικών καταβολών με τεχνητή δια των χειρών επικονίαση ανθέων της άσπερμης ποικιλίας μηλιάς Spencer (ποικιλία χωρίς πέταλα). Η ποικιλία αυτή παράγει κανονικά άσπερμους καρπούς, γιατί τ' άνθη της δεν προσελκύουν τις μέλισσες. Κατά τη συγκομιδή μετρήθηκε ο αριθμός των σπόρων ανά καρπό και ανά λογχοειδές. Την επόμενη άνοιξη η εξέταση των λογχοειδών αυτών, έδειξε ότι ποσοστό πάνω από το 95% των λογχοειδών, που έφεραν άσπερμους καρπούς, άνθισαν.
Τα δε λογχοειδή, που παρήγαγαν καρπούς με αριθμό σπόρων, που εκυμαίνετο από 1 έως 15 συνολικά σχημάτισαν άνθη την επόμενη άνοιξη σε ποσοστό επ' αυτών μικρότερο του 20%. Όταν ο αριθμός των σπόρων κατά λογχοειδές ήταν μεγαλύτερος του 15, το ποσοστό ανθοφορίας ανήρχετο σε 1 έως 2%. Ο Huet ρύθμισε τον αριθμό των φύλλων επί καρποφόρων της (ένσπερμης ποικιλίας Bartlett της αχλαδιάς) και μη καρποφόρων λογχοειδών και βρήκε ότι δι' αυξήσεως του αριθμού των φύλλων κατά λογχοειδές ελάττωνε την παρεμποδιστική επίδραση των σπόρων επί της ανθοφορίας τους.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
