Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αποξήρανση δαμάσκηνων"
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
Η τεχνική αποξήρανσης των καρπών, όπως εφαρμόζεται στη Σκόπελο έχει ως εξής: Τα δαμάσκηνα μετά από διαλογή εκτίθενται μερικές μέρες στον [[Κλιματικές συνθήκες δαμασκηνιάς|ήλιο]] μέσα σε ταρσούς σε απλή αραιή στρώση. Όταν αρκετό ποσοστό από το νερό τους εξατμισθεί, οι ταρσοί εισάγονται στον κλίβανο σε θερμοκρασία 40-45<sup>o</sup>C, για 4-6 ώρες και μετατοπίζονται διαδοχικά από πάνω προς τα κάτω. Στη συνέχεια βγαίνουν από τον κλίβανο, αποψύχονται, μαλάσσονται και αναστρέφονται στους ταρσούς και επαναεισάγονται στον κλίβανο σε θερμοκρασία 60-70<sup>o</sup>C για 4-5 ώρες, για να επανεξαχθούν και αφού δεχθούν τις πιο πάνω επεμβάσεις, επαναεισάγονται στον κλίβανο για τρίτη φορά για 1-2 ώρες, σε θερμοκρασία 70-90<sup>o</sup>C. Στη συνέχεια οι καρποί με τους ταρσούς εξάγονται από τον κλίβανο, αποψύχονται στο ύπαιθρο για 8-10 ώρες και στιλβώνονται και μαλάσσονται, ώστε να λάβουν σχήμα ελλειψοειδές. Μετά, όπως είναι στους ταρσούς, μεταφέρονται σε ειδικούς αποθηκευτικούς χώρους, ερμητικά κλειστούς, για 3 εβδομάδες, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η περιεκτικότητά τους σε υγρασία (18-22%). | Η τεχνική αποξήρανσης των καρπών, όπως εφαρμόζεται στη Σκόπελο έχει ως εξής: Τα δαμάσκηνα μετά από διαλογή εκτίθενται μερικές μέρες στον [[Κλιματικές συνθήκες δαμασκηνιάς|ήλιο]] μέσα σε ταρσούς σε απλή αραιή στρώση. Όταν αρκετό ποσοστό από το νερό τους εξατμισθεί, οι ταρσοί εισάγονται στον κλίβανο σε θερμοκρασία 40-45<sup>o</sup>C, για 4-6 ώρες και μετατοπίζονται διαδοχικά από πάνω προς τα κάτω. Στη συνέχεια βγαίνουν από τον κλίβανο, αποψύχονται, μαλάσσονται και αναστρέφονται στους ταρσούς και επαναεισάγονται στον κλίβανο σε θερμοκρασία 60-70<sup>o</sup>C για 4-5 ώρες, για να επανεξαχθούν και αφού δεχθούν τις πιο πάνω επεμβάσεις, επαναεισάγονται στον κλίβανο για τρίτη φορά για 1-2 ώρες, σε θερμοκρασία 70-90<sup>o</sup>C. Στη συνέχεια οι καρποί με τους ταρσούς εξάγονται από τον κλίβανο, αποψύχονται στο ύπαιθρο για 8-10 ώρες και στιλβώνονται και μαλάσσονται, ώστε να λάβουν σχήμα ελλειψοειδές. Μετά, όπως είναι στους ταρσούς, μεταφέρονται σε ειδικούς αποθηκευτικούς χώρους, ερμητικά κλειστούς, για 3 εβδομάδες, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η περιεκτικότητά τους σε υγρασία (18-22%). | ||
| − | Μια άλλη τεχνική αποξήρανσης έχει ως εξής: Τα δαμάσκηνα εμβαπτίζονται σε ζεστό μέχρι βρασμού διάλυμα καυστικού καλίου 0.25% για 3-5 δευτερόλεπτα σε πάχος μιας στρώσης. Μετά εκπλύνονται και τοποθετούνται σε δίσκους, σε μια στρώση. Η αποξήρανση γίνεται είτε φυσικά (στον ήλιο) είτε τεχνητά σε κλίβανο με θερμοκρασία 65<sup>o</sup>C και σχετική υγρασία 60%, για 3-4 μέρες. Η αποξήρανση έχει τελειώσει όταν η περιεκτικότητα των καρπών σε υγρασία φθάσει το 18 -22%. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε ειδικά δοχεία, ερμητικά κλειστά, για 4 εβδομάδες, για να αποκτήσουν ομοιόμορφη υγρασία. Μετά την αποξήρανση και σταθεροποίηση της περιεκτικότητας τους σε υγρασία, ταξινομούνται κατά μέγεθος και ποιότητα. | + | Μια άλλη τεχνική αποξήρανσης έχει ως εξής: Τα δαμάσκηνα εμβαπτίζονται σε ζεστό μέχρι βρασμού διάλυμα καυστικού καλίου 0.25% για 3-5 δευτερόλεπτα σε πάχος μιας στρώσης. Μετά εκπλύνονται και τοποθετούνται σε δίσκους, σε μια στρώση. Η αποξήρανση γίνεται είτε φυσικά (στον ήλιο) είτε τεχνητά σε κλίβανο με θερμοκρασία 65<sup>o</sup>C και σχετική υγρασία 60%, για 3-4 μέρες. Η αποξήρανση έχει τελειώσει όταν η περιεκτικότητα των καρπών σε υγρασία φθάσει το 18 -22%. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε ειδικά δοχεία, ερμητικά κλειστά, για 4 εβδομάδες, για να αποκτήσουν ομοιόμορφη υγρασία. Μετά την αποξήρανση και σταθεροποίηση της περιεκτικότητας τους σε υγρασία, ταξινομούνται κατά μέγεθος και ποιότητα.<ref name="Ειδική δενδροκομία"/> |
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Ειδική δενδροκομία"> Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref> | ||
| + | </references> | ||
[[σχετίζεται με::Δαμάσκηνο| ]] | [[σχετίζεται με::Δαμάσκηνο| ]] | ||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 13: | ||
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε συλλογικές αγροτικές οργανώσεις::30| ]] | [[πόσο αφορά σε συλλογικές αγροτικές οργανώσεις::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:16, 25 Ιουνίου 2015
Η αποξήρανση των δαμάσκηνων διενεργείται φυσικά (στον ήλιο), ή τεχνητά σε θαλάμους, ή κλιβάνους αποξήρανσης. Η τεχνική αποξήρανσης των καρπών, όπως εφαρμόζεται στη Σκόπελο έχει ως εξής: Τα δαμάσκηνα μετά από διαλογή εκτίθενται μερικές μέρες στον ήλιο μέσα σε ταρσούς σε απλή αραιή στρώση. Όταν αρκετό ποσοστό από το νερό τους εξατμισθεί, οι ταρσοί εισάγονται στον κλίβανο σε θερμοκρασία 40-45oC, για 4-6 ώρες και μετατοπίζονται διαδοχικά από πάνω προς τα κάτω. Στη συνέχεια βγαίνουν από τον κλίβανο, αποψύχονται, μαλάσσονται και αναστρέφονται στους ταρσούς και επαναεισάγονται στον κλίβανο σε θερμοκρασία 60-70oC για 4-5 ώρες, για να επανεξαχθούν και αφού δεχθούν τις πιο πάνω επεμβάσεις, επαναεισάγονται στον κλίβανο για τρίτη φορά για 1-2 ώρες, σε θερμοκρασία 70-90oC. Στη συνέχεια οι καρποί με τους ταρσούς εξάγονται από τον κλίβανο, αποψύχονται στο ύπαιθρο για 8-10 ώρες και στιλβώνονται και μαλάσσονται, ώστε να λάβουν σχήμα ελλειψοειδές. Μετά, όπως είναι στους ταρσούς, μεταφέρονται σε ειδικούς αποθηκευτικούς χώρους, ερμητικά κλειστούς, για 3 εβδομάδες, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η περιεκτικότητά τους σε υγρασία (18-22%).
Μια άλλη τεχνική αποξήρανσης έχει ως εξής: Τα δαμάσκηνα εμβαπτίζονται σε ζεστό μέχρι βρασμού διάλυμα καυστικού καλίου 0.25% για 3-5 δευτερόλεπτα σε πάχος μιας στρώσης. Μετά εκπλύνονται και τοποθετούνται σε δίσκους, σε μια στρώση. Η αποξήρανση γίνεται είτε φυσικά (στον ήλιο) είτε τεχνητά σε κλίβανο με θερμοκρασία 65oC και σχετική υγρασία 60%, για 3-4 μέρες. Η αποξήρανση έχει τελειώσει όταν η περιεκτικότητα των καρπών σε υγρασία φθάσει το 18 -22%. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε ειδικά δοχεία, ερμητικά κλειστά, για 4 εβδομάδες, για να αποκτήσουν ομοιόμορφη υγρασία. Μετά την αποξήρανση και σταθεροποίηση της περιεκτικότητας τους σε υγρασία, ταξινομούνται κατά μέγεθος και ποιότητα.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
