Αποτελεσματικότητα της Έκπλυσης των Αλάτων και Απαιτήσεις σε Νερό

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 09:46, 7 Ιουνίου 2016 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Με τον όρο αποτελεσματικότητα έκπλυσης νοείται η ποσότητα των διαλυτών αλάτων που εκπλύνεται ανά μονάδα όγκου του εφαρμοζόμενου νερού. Ο παράγων χρόνος έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα ως προς την έκπλυση. Όταν αυτή θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε μικρό χρονικό διάστημα ή κάτω από συνθήκες υψηλού ρυθμού εξάτμισης, τότε ο χρόνος έχει ιδιαίτερη σημασία.

Οι παράγοντες που καθορίζουν την αποτελεσματικότητα έκπλυσης είναι οι εξής:

  1. αρχική αλατότητα του εδάφους
  2. ποσότητα του νερού που εφαρμόζεται κατά την έκπλυση,
  3. περιεκτικότητα του εδαφοδιαλύματος σε άλατα,
  4. υδροδυναμική διασπορά,
  5. χωρική παραλλακτικότητα και
  6. το σύστημα στράγγισης

Στη μονοδιάστατη έκπλυση η αποτελεσματικότητα της μεταφοράς των αλάτων αυξάνει, καθώς η περιεκτικότητα του εδαφοδιαλύματος μειώνεται κατά τη διάρκεια της έκπλυσης. Η μεταφορά των αλάτων επηρεάζεται από το εύρος της κατανομής των πόρων του εδάφους και είναι ιδιαίτερα χαμηλή στα βαθιά οργωμένα εδάφη και στα υγρά και πλούσια σε άργιλο, διότι το νερό έκπλυσης διηθείται μεταξύ των μεγάλων σβόλων, οι οποίοι πρέπει να είναι υγροί για να χαλαρώσουν. Η ξήρανση και η άροση μειώνουν το πρόβλημα αυτό. Όμως, το μέγεθος των πόρων παραλλάσσει σημαντικά για να προκληθεί υδροδυναμική διασπορά, ειδικότερα κατά την έκπλυση σε λεκάνες. Η υδροδυναμική διασπορά μειώνεται υπό την επίδραση της ακόρεστης ροής, γεγονός που καταλήγει σε αποτελεσματικότερη μεταφορά των αλάτων.

C/Co= K/(D/Ds) (1)

όπου: C = Συγκέντρωση αλάτων του εδάφους ως EC σε dS/m Co = Αρχική συγκέντρωση των αλάτων του εδάφους ως EC σε dS/m D = Βάθος εφαρμοζόμενου νερού έκπλυσης σε cm. Ds = Βάθος εδάφους που πρόκειται να εκπλυθεί σε cm. K = Εμπειρικός συντελεστής.

Ο Κ ισούται με 0,3 και μπορεί να εφαρμοστεί στα SiCL, SiC και CL εδάφη. Επίσης, για διακεκομμένη εφαρμογή του νερού σε λεκάνες (Intermittent Ponding) με 5 έως 15 cm νερού ανά εφαρμογή, ο Κ ισούται με 0,1, ανεξάρτητα από τον τύπο του εδάφους. Αλλά και με εφαρμογή τεχνητής βροχής σε SiC έδαφος ο Κ είχε μια τιμή ίση με 0,1. Η εξίσωση (1) ισχύει με την έναρξη της πραγματικής στράγγισης και εφόσον D/Ds>K.

Η εξίσωση (1) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό του νερού, που απαιτείται για την έκπλυση των αλάτων σ' ένα επιθυμητό βάθος με συγκεκριμένη αρχική αλατότητα, ανεξάρτητα από το ύψος της. Π.χ. C = 2,0 ds x m^-1, Co = 3 ds x m^-1, Ds = 30cm. Έδαφος CL, Εφαρμογή CL, Εφαρμογή νερού με συνεχή ροή. Να ευρεθεί η ποσότητα του νερού που θα πρέπει να εφαρμοστεί (D). [1]

Βιβλιογραφία

  1. Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ