Ασθένεια αγγουριάς Ιός του μωσαϊκού της αγγουριάς

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 15:06, 27 Νοεμβρίου 2013 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Προσβολή αγγουριού από Ιό μωσαϊκού του αγγουριού
Προσβολή φύλλου αγγουριάς από Ιό μωσαϊκού του αγγουριού

Το μωσαϊκό της αγγουριάς προσβάλλει φυτά σε όλα τα στάδια ανάπτυξης. Στη χώρα μας προκαλεί λιγότερες ζημιές στις καλλιέργειες αγγουριάς, λόγω της καλλιέργειας ανθεκτικών υβριδίων. Το παθογόνο προσβάλλει τα φύλλα και τους καρπούς των φυτών. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το είδος και την ποικιλία του ξενιστή, τη φυλή του ιού και τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Στα νεαρά φυτά προκαλεί νανισμό ή αποξήρανση. Στα αναπτυγμένα φυτά, στα φύλλα εμφανίζεται μωσαϊκό ή ποικιλοχλώρωση και παραμορφώσεις όπως στένωση, κατσάρωμα και συστροφή του ελάσματος προς τα κάτω. Στους καρπούς εμφανίζεται στην επιφάνεια τους μωσαϊκό ή ποικιλοχλώρωση, με ελαφρά βυθισμένες κηλίδες. Οι καρποί παραμορφώνονται και γίνονται μικρότεροι σε μέγεθος. Η παραγωγή μειώνεται και υποβαθμίζεται ποιοτικά και πολλές φορές έχουμε την καταστροφή της καλλιέργειας. Ο ιός CMV είναι το παθογόνο αίτιο της ασθένειας. Ανήκει στο γένος Cucumoriruς. Τα σωματίδια του είναι ισομετρικά (εικοσοεδρικά), διαμέτρου περίπου 28mm με 4 μονονηματικά είδη RΝΑ. Διατηρείται στα πολυετή ζιζάνια, στα καλλιεργούμενα φυτά και στα υπολείμματα των καλλιεργειών. Ο χρόνος επώασης του ιού στα νεαρά φυτά, είναι 4-5 ημέρες και στα αναπτυγμένα 18-20 ημέρες. Ο βαθμός μετάδοσης του ιού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως το στέλεχος του ιού, το βιότυπο του εντόμου-φορέα και τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Για την ανάπτυξη της ασθένειας πρέπει να υπάρχει υψηλή θερμοκρασία και μεγάλη ηλιοφάνεια. Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται με το σπόρο, μηχανικά και με τις αφίδες Myzus persicae, Macrosiphum euphorbiae και Aulacorthum solani με μη έμμονο τρόπο. Τα καλλιεργητικά μέτρα που εφαρμόζονται για την αντιμετωπίση της ασθένειας αυτής είναι:

  • Επισήμανση και καταστροφή των ύποπτων και άρρωστων φυτών.
  • Καταστροφή των ζιζανίων.
  • Συστηματική καταπολέμηση των αφίδων - φορέων. Εδαφοκάλυψη με αλουμινόχαρτο ή με φύλλα πλαστικού μειώνει τον αριθμό των αφίδων.
  • Χρήση εντομοστεγών δικτύου στα θερμοκήπια.
  • Απολύμανση των εργαλείων.
  • Αποφυγή καλλιέργειας κοντά σε ευπαθή κηπευτικά ή καλλωπιστικά.
  • Καλλιέργεια ανθεκτικών υβριδίων.