Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αζάλεας septoria azaleae"
Από GAIApedia
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | + | Η κηλίδωση των φύλλων (Leaf spot, Leaf scorch) παρατηρείται σε πολλές περιοχές του κόσμου σε [[θερμοκήπια |θερμοκηπιακές]] και σε υπαίθριες [[καλλιέργειες]] της αζαλέας. Το παθογόνο είναι ο [[μύκητες |μύκητας]] Septoria azaleae Voglino. Το παθογόνο προκαλεί γωνιώδεις, καστανές κηλίδες στα φύλλα οι οποίες μερικές φορές έχουν κίτρινο περιθώριο. Τα φύλλα τελικά ξηραίνονται και το [[κατάλογος φυτών |φυτό]] αποφυλλώνεται. Στην επιφάνεια των κηλίδων σχηματίζονται τα πυκνίδια του μύκητα που περιέχουν τα χαρακτηριστικά σπόρια που αποτελούν και τις πηγές των μολυσμάτων. Καιρός υγρός και υψηλή σχετική υγρασία ευνοούν τις μολύνσεις και την ανάπτυξη της [[Κατάλογος κυριότερων ασθενειών φυτών |ασθένειας]]. Συνιστώνται ψεκασμοί με chlorothalonil, thiophanate-methyl ή iprodione. <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"/> | |
| − | + | ||
| − | Η κηλίδωση των φύλλων (Leaf spot, Leaf scorch) παρατηρείται σε πολλές περιοχές του κόσμου σε θερμοκηπιακές και σε υπαίθριες καλλιέργειες της αζαλέας. Το παθογόνο είναι ο μύκητας Septoria azaleae Voglino. Το παθογόνο προκαλεί γωνιώδεις, καστανές κηλίδες στα φύλλα οι οποίες μερικές φορές έχουν κίτρινο περιθώριο. Τα φύλλα τελικά ξηραίνονται και το φυτό αποφυλλώνεται. Στην επιφάνεια των κηλίδων σχηματίζονται τα πυκνίδια του μύκητα που περιέχουν τα χαρακτηριστικά σπόρια που αποτελούν και τις πηγές των μολυσμάτων. Καιρός υγρός και υψηλή σχετική υγρασία ευνοούν τις μολύνσεις και την ανάπτυξη της ασθένειας. Συνιστώνται ψεκασμοί με chlorothalonil, thiophanate-methyl ή iprodione. <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"/> | + | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:25, 30 Ιουνίου 2016
Η κηλίδωση των φύλλων (Leaf spot, Leaf scorch) παρατηρείται σε πολλές περιοχές του κόσμου σε θερμοκηπιακές και σε υπαίθριες καλλιέργειες της αζαλέας. Το παθογόνο είναι ο μύκητας Septoria azaleae Voglino. Το παθογόνο προκαλεί γωνιώδεις, καστανές κηλίδες στα φύλλα οι οποίες μερικές φορές έχουν κίτρινο περιθώριο. Τα φύλλα τελικά ξηραίνονται και το φυτό αποφυλλώνεται. Στην επιφάνεια των κηλίδων σχηματίζονται τα πυκνίδια του μύκητα που περιέχουν τα χαρακτηριστικά σπόρια που αποτελούν και τις πηγές των μολυσμάτων. Καιρός υγρός και υψηλή σχετική υγρασία ευνοούν τις μολύνσεις και την ανάπτυξη της ασθένειας. Συνιστώνται ψεκασμοί με chlorothalonil, thiophanate-methyl ή iprodione. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003
