Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αραβόσιτου-Σηψιρριζίες"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Μύκητες του γένους Pythium προσβάλλουν σχεδόν αποκλειστικά τις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αραβόσιτου |ρίζες]] του [[Αραβόσιτος φυτό |αραβοσίτου]] σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι ο νανισμός, η μειωμένη ευρωστία και η τάση των φυτών για πλάγιασμα. Η ασθένεια είναι διαδεδομένη σε ψυχρά κλίματα και υγρά και κακώς στραγγιζόμενα εδάφη. Αντιμετωπίζεται με τη συμμετοχή [[Ψυχανθή |ψυχανθών]] στην [[Αμειψισπορά |αμειψισπορά]] (είναι ανθεκτικά στον μύκητα) και με τη χρήση ανθεκτικών υβριδίων. | + | [[Μύκητες]] του γένους Pythium προσβάλλουν σχεδόν αποκλειστικά τις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αραβόσιτου |ρίζες]] του [[Αραβόσιτος φυτό |αραβοσίτου]] σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι ο νανισμός, η μειωμένη ευρωστία και η τάση των φυτών για πλάγιασμα. Η ασθένεια είναι διαδεδομένη σε ψυχρά κλίματα και υγρά και κακώς στραγγιζόμενα εδάφη. Αντιμετωπίζεται με τη συμμετοχή [[Ψυχανθή |ψυχανθών]] στην [[Αμειψισπορά |αμειψισπορά]] (είναι ανθεκτικά στον μύκητα) και με τη χρήση ανθεκτικών υβριδίων. |
| − | [[ | + | [[Σηψιρριζίες]] μπορούν επίσης να προκαλέσουν και οι μύκητες Diplodia zeae, Gibberella zeae και G. fujikuroi, που προκαλούν κυρίως σήψεις του στελέχους και άλλων υπέργειων οργάνων, αλλά μπορούν παράλληλα να επεκταθούν και στις ρίζες. Για να αντιμετωπισθούν πρέπει να ληφθούν τα μέτρα τα οποία συνιστώνται για τις σήψεις του στελέχους. |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Αραβόσιτος φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Αραβόσιτος φυτό| ]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Σηψιρριζίες| ]] | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 16:31, 1 Αυγούστου 2013
Μύκητες του γένους Pythium προσβάλλουν σχεδόν αποκλειστικά τις ρίζες του αραβοσίτου σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι ο νανισμός, η μειωμένη ευρωστία και η τάση των φυτών για πλάγιασμα. Η ασθένεια είναι διαδεδομένη σε ψυχρά κλίματα και υγρά και κακώς στραγγιζόμενα εδάφη. Αντιμετωπίζεται με τη συμμετοχή ψυχανθών στην αμειψισπορά (είναι ανθεκτικά στον μύκητα) και με τη χρήση ανθεκτικών υβριδίων.
Σηψιρριζίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν και οι μύκητες Diplodia zeae, Gibberella zeae και G. fujikuroi, που προκαλούν κυρίως σήψεις του στελέχους και άλλων υπέργειων οργάνων, αλλά μπορούν παράλληλα να επεκταθούν και στις ρίζες. Για να αντιμετωπισθούν πρέπει να ληφθούν τα μέτρα τα οποία συνιστώνται για τις σήψεις του στελέχους.
