Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια γαρυφαλλιάς διάφοροι ιοί"

Αναθεώρηση της 14:26, 30 Δεκεμβρίου 2015

Η γαρυφαλλιά προσβάλλεται ακόμη και από τους εξής ιούς: Carnation etched ring Caulimovirus (CERV). Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1960. Τα φυτά συχνά δεν εμφανίζουν συμπτώματα, αλλά μερικές φορές σχηματίζονται νεκρωτικά στίγματα και γραμμές. Είναι σφαιρικός ιός διαμέτρου 45 nm, που περιέχει DNA διπλής αλυσίδας. Μεταδίδεται μηχανικά και με την αφίδα Myzus persicae. Carnation latent Carlavirus (CLV), συν. dulcamara A virus, dulcamara B virus. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1955. Τα φυτά δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Είναι ιός RNA που σχηματίζει νηματοειδή σωματίδια διαστάσεων 650 nm x 12 nm. Μεταδίδεται μηχανικά και με την αφίδα Myzus persicae. Carnation necrotic fleck Closterovirus (CNFV), συν. carnation streak virus, carnation yellow fleck virus. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 1973. Τα φυτά εμφανίζουν ποικιλοχλώρωση, γκρίζες ραβδώσεις που εξελίσσονται σε νεκρωτικές ή ερυθρά νεκρωτικά στίγματα. Μεταδίδεται μηχανικά και με αφίδες. Είναι ο ιός RNA που σχηματίζει νηματοειδή σωματίδια διαστάσεων 1400-1500 nm x 12 nm. Carnation Italian ringspot Tombusvirus (CIRV ή CIRSV), συν. tomato bushy stunt virus - carnation strain. Ανήκει στην οικογένεια Τombusviridae. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1970. Έχει εξαπλωθεί σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ. Εμφανίζονται παροδικές χλωρωτικές κηλίδες και δακτύλιοι στα φύλλα και ελαφρός νανισμός. Μεταδίδεται μηχανικά. Σφαιρικός ιός RNA διαμέτρου 30nm. Ακόμη, αναφέρονται οι ιοί: Ο Carnation 1 alphacryptovirus (γένος: Alphacryptovirus και οικογένεια: Partitiviridae), δεν προκαλεί συμπτώματα. Ο Carnation 2 (?) alphacryptovirus και οικογένεια: Partitiviridae). Αναφέρθηκαν για πρώτη φορά στην Ιταλία το 1980 και 1987, αντιστοίχως. Ο Carnation rhabdovirus (CBV) συν. carnation bacilliform virus, που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στη Νέα Ζηλανδία το 1976 και ο Carnation yellow stripe (?) necrovirus (CYSV), αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία το 1977. Πρόσφατα διαπιστώθηκε στην Ταϊβάν ένα έντονα παθογόνο στέλεχος του ιού Lisianthus necrosis virus σε νεαρά φυτά γαρυφαλλιάς ευρωπαϊκής προελεύσεως.

Καταπολέμηση των ιώσεων 1. Χρησιμοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού το οποίο να προέρχεται από τελείως υγιείς μητρικές φυτείες. Ιολογικός έλεγχος μητρικών φυτειών. Η εξασφάλιση υγιούς υλικού για την εγκατάσταση πιστοποιημένης μητρικής φυτείας επιτυγχάνεται με τις μεθόδους της θερμοθεραπείας και της καλλιέργειας ακραίου μεριστώματος. 2. Καταστροφή των ασθενών φυτών αμέσως μετά την εμφάνιση τους στην καλλιέργεια. 3. Συστηματική καταπολέμηση των αφίδων. 4. Πλύσιμο των χεριών και εργαλείων με σαπούνι και άφθονο νερό μετά από κάθε χειρισμό ασθενών φυτών. ^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003.