Ασθένεια ζαχαρότευτλου Αλτερναρίωση

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Προσβολή φύλλου ζαχαρότευτλου από Αλτερναρίωση

Η ασθένεια υπάρχει σε όλες τις περιοχές όπου καλλιεργούνται τεύτλα, ζαχαρότευτλα ή για νωπή κατανάλωση. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από σκοτεινοκάστανες ως μαύρες, κυκλικές ως ωοειδής κηλίδες 0,2-20mm διαμέτρου. Οι κηλίδες περιβάλλονται από χλωρωτική ζώνη και στο κέντρο τους υπάρχουν ομόκεντροι κύκλοι. Αρχικά οι κηλίδες είναι πολύ μικρές σαν αποτύπωμα μύτης μολυβιού αλλά σιγά -σιγά αυξάνουν σε διάμετρο. Σε ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης της ασθένειας, οι κηλίδες αυξάνουν σε διαστάσεις και συνενώνονται καλύπτοντας μεγάλο μέρος του φύλλου με αποτέλεσμα το φύλλο να ξηρανθεί.

Το κύριο παθογόνο που έχει αναφερθεί στην καλλιέργεια ζαχαροτεύτλων είναι το Alternaria alternata. Το μυκήλιο του μύκητα είναι καστανό, με διαφράγματα, σπανίως διακλαδιζόμενο, με κονιδιοφόρους κυλινδρικούς, διάσπαρτους ή συγκεντρωμένους, αλαφρά σταχτή ή κιτρινοπούς, ευθείς ή καμπυλωτούς. Τα κονίδια είναι κυλινδρικά, ελλειψοειδή, κορυνόμορφα με ή χωρίς ράμφος με εγκάρσια και κάθετα διαφράγματα σε μακριές ή κοντές αλυσίδες με ποικίλλουσες διατάσεις με τοιχώματα λεία. Το παθογόνο διαχειμάζει με τη μορφή μυκηλίου σε μολυσμένα υπολλείματα φυτών. Έχει βρεθεί ότι ο μύκητας Alternaria alternata μπορεί να αντέξει μέχρι -20oC για 12 τουλάχιστον ημέρες. Έχει αναφερθεί επίσης ότι επιζεί κατά αυτόν τον τρόπο και για 20 εβδομάδες στο έδαφος σε συνθήκες ξηρασίας. Επίσης σχηματίζει άφθονα χλαμυδοσπόρια. Προσβολή μπορεί να παρατηρηθεί αν επικρατεί βροχερός καιρός την περίοδο του φυτρώματος σε έδαφος σοβαρά μολυσμένο από το μύκητα. Όταν οι συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας είναι ευνοϊκές τότε το μυκήλιο που έχει διαχειμάσει στα υπολλείματα δραστηριοποιείται παράγει σπόρια τα οποία με τη βοήθεια της βροχής και του αέρα μολύνουν. Μετά τη βλάστηση του σπορίου η βλαστική υφή σχηματίζει απρεσσόριο και στη συνέχεια διατρυπά απευθείας τα κύτταρα της επιδερμίδας και περνά στους παρεγχυματικούς ιστούς στους όπου αναπτύσσεται. Συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη του μύκητα και την εξέλιξη της ασθένειας είναι θερμός καιρός θερμοκρασίες δηλαδή από 20oC και πάνω και βροχερός καιρός. Έχει παρατηρηθεί πως για την μόλυνση είναι αναγκαίο τουλάχιστον 12 ώρες 100% σχετική υγρασία, ενώ το άριστο για την ανάπτυξη της ασθένειας είναι 24-27oC. Η περίοδο επώασης είναι 24 ώρες.

Η πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση γίνεται με τη χρήση ανθεκτικών ποικιλιών. Οι κατάλληλες, επίσης, καλλιεργητικές εργασίες βοηθούν στο να αποφεύγονται οι προσβολές, εφόσον αυτές εξαρτώνται απολύτως από τις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Πιο πρώιμη σπορά π.χ. σε περιοχές που εμφανίζεται προσβολή σε ευπαθές στάδιο του φυτού ή αλλαγή του τρόπου αρδεύσεως σε αρδευόμενες περιοχές κτλ. Η χρήση του mancozeb με 4 ψεκασμούς ανά 7-10 ημέρες είναι πολύ αποτελεσματική. Άλλα αποτελεσματικά μυκητοκτόνα είναι το zineb και το ziram.