Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια λάχανου Βρυξελλών Σκληρωτίνια"

Οφείλεται στο [[Μύκητες|μύκητα]] Sclerotinia sclerotiorum που προκαλεί προσβολές κοντά στην επιφάνεια του [[Εδαφικές συνθήκες λάχανου Βρυξελλών|εδάφους]] στο στέλεχος του [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|φυτού]] και τα κατώτερα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου Βρυξελλών|φύλλα]]. Όταν επικρατούν συνθήκες υψηλής [[Κλιματικές συνθήκες λάχανου Βρυξελλών|υγρασίας]] η προσβολή εμφανίζεται σαν υγρή σήψη, στη συνέχεια αναπτύσσεται το λευκό μυκήλιο του μύκητα και ακολουθεί η εμφάνιση των μαύρων [[Σκληρώτια|σκληρωτίων]] του μύκητα. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι η μάρανση και καταστροφή των φυτών. Εναντίον της σκληρωτίνιας εφαρμόζονται μέτρα περιορισμού της εδαφικής υγρασίας, απομάκρυνση και καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών. Βαθύ όργωμα για κάλυψη των σκληρωτίων μετά το πέρας της [[Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών|καλλιέργειας]] και η εδαφοκάλυψη με μαύρο πλαστικό ή το λιάσιμο του εδάφους σε περιόδους που δεν υπάρχει καλλιέργεια στο έδαφος βοηθάει στην καταπολέμηση της ασθένειας. Για την αντιμετώπιση του παθογόνου χρησιμοποιείται επιπλέον κοπριά, η οποία τοποθετείται στην επιφάνεια του εδάφους γιατί εκλύει CO₂ και έχει διαπιστωθεί ότι ο μύκητας είναι αρκετά ευπαθής στο CO₂. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης της [[Ασθένειες λάχανου Βρυξελλών|ασθένειας]]. Για το βιολογικό έλεγχο της ασθένειας χρησιμοποιείται ο μύκητας Coniothyrium minitans.  

Οφείλεται στο [[Μύκητες|μύκητα]] Sclerotinia sclerotiorum που προκαλεί προσβολές κοντά στην επιφάνεια του [[Εδαφικές συνθήκες λάχανου Βρυξελλών|εδάφους]] στο στέλεχος του [[Λάχανο Βρυξελλών φυτό|φυτού]] και τα κατώτερα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά λάχανου Βρυξελλών|φύλλα]]. Όταν επικρατούν συνθήκες υψηλής [[Κλιματικές συνθήκες λάχανου Βρυξελλών|υγρασίας]] η προσβολή εμφανίζεται σαν υγρή σήψη, στη συνέχεια αναπτύσσεται το λευκό μυκήλιο του μύκητα και ακολουθεί η εμφάνιση των μαύρων [[Σκληρώτια|σκληρωτίων]] του μύκητα. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι η μάρανση και καταστροφή των φυτών. Εναντίον της σκληρωτίνιας εφαρμόζονται μέτρα περιορισμού της εδαφικής υγρασίας, απομάκρυνση και καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών. Βαθύ όργωμα για κάλυψη των σκληρωτίων μετά το πέρας της [[Καλλιέργεια λάχανου Βρυξελλών|καλλιέργειας]] και η εδαφοκάλυψη με μαύρο πλαστικό ή το λιάσιμο του εδάφους σε περιόδους που δεν υπάρχει καλλιέργεια στο έδαφος βοηθάει στην καταπολέμηση της ασθένειας. Για την αντιμετώπιση του παθογόνου χρησιμοποιείται επιπλέον κοπριά, η οποία τοποθετείται στην επιφάνεια του εδάφους γιατί εκλύει CO₂ και έχει διαπιστωθεί ότι ο μύκητας είναι αρκετά ευπαθής στο CO₂. Η εφαρμογή 3-4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης της [[Ασθένειες λάχανου Βρυξελλών|ασθένειας]]. Για το βιολογικό έλεγχο της ασθένειας χρησιμοποιείται ο μύκητας Coniothyrium minitans.