Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελιτζάνας Σκληροτίνια"
Από GAIApedia
(Νέα σελίδα με 'Την ασθένεια προκαλεί ο εδαφογενής μύκητας Sclerotinia sclerotiorum, που επιβι...') |
|||
| (3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Την [[Ασθένειες μελιτζάνας|ασθένεια]] προκαλεί ο εδαφογενής μύκητας Sclerotinia sclerotiorum, που επιβιώνει κυρίως στο [[Εδαφικές συνθήκες μελιτζάνας|έδαφος]] με τη μορφή σκληρωτίων, τα οποία παραμένουν ζωντανά για 6-8 χρόνια. Τα σκληρώτια βλαστάνουν σε θερμοκρασία 23<sup>o</sup>C και με υψηλή υγρασία σχηματίζουν μυκήλιο ή καρποφορίες (αποθήκια με ασκούς και ασκοσπόρια). Η ανάπτυξη της ασθένειας γίνεται από 3-27<sup>o</sup>C. Στη χώρα μας, η πιο ευνοϊκή περίοδος για την εμφάνιση και εξάπλωση της ασθένειας είναι μεταξύ Οκτωβρίου και Απριλίου. Η ασθένεια μεταδίδεται κυρίως με τα ασκοσπόρια του μύκητα, που μεταφέρονται με τον άνεμο, με το νερό [[Άρδευση μελιτζάνας|άρδευσης]], το έδαφος τα ζώα και τα εργαλεία. Τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται με τη μορφή μαλακής σήψης στην περιοχή του λαιμού, η οποία στη συνέχεια επεκτείνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω, στις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μελιτζάνας|ρίζες]]. Οι προσβεβλημένοι ιστοί χάνουν το πράσινο χρώμα τους, αποκτούν γαλακτόχροη όψη ενώ σε έντονες προσβολές εμφανίζουν έλκη με μαλακή υφή, ο βλαστός γίνεται κούφιος με πλούσιο λευκό μυκήλιο. Στους [[Μελιτζάνα προϊόν|καρπούς]] τα συμπτώματα εμφανίζονται με τη μορφή μεγάλων, υδαρών, υπόλευκου χρώματος κηλίδων στις οποίες με συνθήκες υψηλής υγρασίας σχηματίζεται το μυκήλιο και τα σκληρώτια του μύκητα. Οι βασικοί μέθοδοι καταπολέμησης της ασθένειας είναι: | + | [[Image:Προσβολή καρπού μελιτζάνας από Σκληροτίνια.jpg|thumb|px100|Προσβολή καρπού μελιτζάνας από Σκληροτίνια]] |
| + | Την [[Ασθένειες μελιτζάνας|ασθένεια]] προκαλεί ο εδαφογενής [[Μύκητες|μύκητας]] Sclerotinia sclerotiorum, που επιβιώνει κυρίως στο [[Εδαφικές συνθήκες μελιτζάνας|έδαφος]] με τη μορφή [[Σκληρώτια|σκληρωτίων]], τα οποία παραμένουν ζωντανά για 6-8 χρόνια. Τα σκληρώτια βλαστάνουν σε θερμοκρασία 23<sup>o</sup>C και με υψηλή υγρασία σχηματίζουν μυκήλιο ή καρποφορίες (αποθήκια με ασκούς και ασκοσπόρια). Η ανάπτυξη της ασθένειας γίνεται από 3-27<sup>o</sup>C. Στη χώρα μας, η πιο ευνοϊκή περίοδος για την εμφάνιση και εξάπλωση της ασθένειας είναι μεταξύ Οκτωβρίου και Απριλίου. Η ασθένεια μεταδίδεται κυρίως με τα ασκοσπόρια του μύκητα, που μεταφέρονται με τον άνεμο, με το νερό [[Άρδευση μελιτζάνας|άρδευσης]], το έδαφος τα ζώα και τα εργαλεία. Τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται με τη μορφή μαλακής σήψης στην περιοχή του λαιμού, η οποία στη συνέχεια επεκτείνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω, στις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μελιτζάνας|ρίζες]]. Οι προσβεβλημένοι ιστοί χάνουν το πράσινο χρώμα τους, αποκτούν γαλακτόχροη όψη ενώ σε έντονες προσβολές εμφανίζουν έλκη με μαλακή υφή, ο βλαστός γίνεται κούφιος με πλούσιο λευκό μυκήλιο. Στους [[Μελιτζάνα προϊόν|καρπούς]] τα συμπτώματα εμφανίζονται με τη μορφή μεγάλων, υδαρών, υπόλευκου χρώματος κηλίδων στις οποίες με συνθήκες υψηλής υγρασίας σχηματίζεται το μυκήλιο και τα σκληρώτια του μύκητα. Οι βασικοί μέθοδοι καταπολέμησης της ασθένειας είναι: | ||
* Βαθύ όργωμα του εδάφους για κάλυψη των σκληρωτίων που υπάρχουν στα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιέργειας]]. | * Βαθύ όργωμα του εδάφους για κάλυψη των σκληρωτίων που υπάρχουν στα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιέργειας]]. | ||
| − | * Ηλιοαπολύμανση εδάφους θερμοκηπίου. | + | * [[Ηλιοαπολύμανση]] εδάφους [[Θερμοκήπια|θερμοκηπίου]]. |
* Καλή αποστράγγιση εδάφους θερμοκηπίου (εδαφοβελτίωση). | * Καλή αποστράγγιση εδάφους θερμοκηπίου (εδαφοβελτίωση). | ||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 12: | ||
* Άμεση απομάκρυνση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων φυτών. | * Άμεση απομάκρυνση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων φυτών. | ||
| − | * Αμειψισπορά 3-4 ετών με σιτηρά. | + | * [[Αμειψισπορά]] 3-4 ετών με [[σιτηρά]]. |
| − | * Χημική καταπολέμηση: Προληπτικοί ψεκασμοί με maneb, mancozeb κ.ά. | + | * Χημική καταπολέμηση: Προληπτικοί ψεκασμοί με maneb, mancozeb κ.ά. |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| Γραμμή 20: | Γραμμή 21: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Μελιτζάνα προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Μελιτζάνα προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι ασθένεια της::Μελιτζάνα θερμοκηπίου φυτό| ]] | ||
| + | [[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα θερμοκηπίου φυτό| ]] | ||
| + | [[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα θερμοκηπίου προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Σκληρωτίνια| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:48, 20 Νοεμβρίου 2013
Την ασθένεια προκαλεί ο εδαφογενής μύκητας Sclerotinia sclerotiorum, που επιβιώνει κυρίως στο έδαφος με τη μορφή σκληρωτίων, τα οποία παραμένουν ζωντανά για 6-8 χρόνια. Τα σκληρώτια βλαστάνουν σε θερμοκρασία 23oC και με υψηλή υγρασία σχηματίζουν μυκήλιο ή καρποφορίες (αποθήκια με ασκούς και ασκοσπόρια). Η ανάπτυξη της ασθένειας γίνεται από 3-27oC. Στη χώρα μας, η πιο ευνοϊκή περίοδος για την εμφάνιση και εξάπλωση της ασθένειας είναι μεταξύ Οκτωβρίου και Απριλίου. Η ασθένεια μεταδίδεται κυρίως με τα ασκοσπόρια του μύκητα, που μεταφέρονται με τον άνεμο, με το νερό άρδευσης, το έδαφος τα ζώα και τα εργαλεία. Τα αρχικά συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται με τη μορφή μαλακής σήψης στην περιοχή του λαιμού, η οποία στη συνέχεια επεκτείνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω, στις ρίζες. Οι προσβεβλημένοι ιστοί χάνουν το πράσινο χρώμα τους, αποκτούν γαλακτόχροη όψη ενώ σε έντονες προσβολές εμφανίζουν έλκη με μαλακή υφή, ο βλαστός γίνεται κούφιος με πλούσιο λευκό μυκήλιο. Στους καρπούς τα συμπτώματα εμφανίζονται με τη μορφή μεγάλων, υδαρών, υπόλευκου χρώματος κηλίδων στις οποίες με συνθήκες υψηλής υγρασίας σχηματίζεται το μυκήλιο και τα σκληρώτια του μύκητα. Οι βασικοί μέθοδοι καταπολέμησης της ασθένειας είναι:
- Βαθύ όργωμα του εδάφους για κάλυψη των σκληρωτίων που υπάρχουν στα υπολείμματα της καλλιέργειας.
- Ηλιοαπολύμανση εδάφους θερμοκηπίου.
- Καλή αποστράγγιση εδάφους θερμοκηπίου (εδαφοβελτίωση).
- Χρησιμοποίηση φυσικών κατασταλτικών εδάφους.
- Άμεση απομάκρυνση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων φυτών.
- Αμειψισπορά 3-4 ετών με σιτηρά.
- Χημική καταπολέμηση: Προληπτικοί ψεκασμοί με maneb, mancozeb κ.ά.
