Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πιπεριάς Ανθράκωση"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 
[[είναι ασθένεια της::Πιπεριά φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια της::Πιπεριά φυτό| ]]
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πιπεριά φυτό| ]]
 
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά προϊόν| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά προϊόν| ]]
 
[[είναι ασθένεια της::Πιπεριά θερμοκηπίου φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια της::Πιπεριά θερμοκηπίου φυτό| ]]
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πιπεριά θερμοκηπίου φυτό| ]]
 
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά θερμοκηπίου προϊόν| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πιπεριά θερμοκηπίου προϊόν| ]]
 
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Ανθράκωση| ]]
 
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Ανθράκωση| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 13:36, 18 Νοεμβρίου 2013

Προσβολή καρπού πιπεριάς από Ανθράκωση

Η ανθράκωση είναι η σοβαρότερη μυκητολογική ασθένεια της πιπεριάς. Οφείλεται στους μύκητες Colletotrichum capsici, Colletotrichum coccdes και Colletotrichum gloeosporiodes. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση κυκλικών, υδαρών κηλίδων, πάνω σε ώριμους καρπούς. Στη συνέχεια οι κηλίδες αποκτούν καστανό μεταχρωματισμό και εμφανίζονται ελαφρώς βυθισμένες. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται συνήθως μετά τη συγκομιδή. Σε συνθήκες έντονης υγρασίας παρουσιάζεται πάνω στις κηλίδες πορτοκαλοκάστανος μεταχρωματισμός, υπό τη μορφή ομόκεντρων συγκεντρικών κύκλων, που αποτελούν τα σπόρια του μύκητα. Το παθογόνο παραμένει πάνω στα υπολείμματα της καλλιέργειας και σε ζιζάνια και με τη βοήθεια των σταγόνων της βροχής μεταφέρεται και στα φυτά της καλλιέργειάς μας. Ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη του παθογόνου είναι 25-30oC. Συστήνονται προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ασθένειας και λιγότερο θεραπευτικά μέτρα. Τέτοια μέτρα είναι η χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου και φυταρίων κατά τη μεταφύτευση. Η άρδευση των φυτών δεν πρέπει να γίνεται με τεχνητή βροχή και γενικά διαβροχή του φυλλώματος και των καρπών. Η καταστροφή των υπολειμμάτων από προηγούμενη καλλιέργεια και των ζιζανίων γύρω από τα φυτά για περιορισμό διάδοσης των μολυσμάτων. Η συντήρηση των καρπών πρέπει να γίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία, γύρω στους 10oC για επιβράδυνση της ανάπτυξης του μύκητα .