Ασθένειες κριθαριού
Σκωριάσεις
Πολλές ασθένειες που προσβάλλουν το σιτάρι προσβάλλουν και το κριθάρι. Έτσι, το κριθάρι προσβάλλεται και από τις τρεις σκωριάσεις που προσβάλλουν το σιτάρι αλλά είναι λιγότερο ευπαθές σε αυτές ώστε να μη δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στις καλλιέργειες.
Ωΐδιο
Το κριθάρι προσβάλλεται επίσης από ωΐδιο στο οποίο είναι περισσότερο ευαίσθητο από όλα τα αγρωστώδη. Σε σοβαρές προσβολές είναι δυνατόν οι αποδόσεις να μειωθούν κατά 25%. Έχουν δημιουργηθεί ανθεκτικές ποικιλίες στην ασθένεια με ενσωμάτωση γόνων από το Hordeum spontaneum ή με άλλες βελτιωτικές τεχνικές. Επίσης αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με επίπαση του σπόρου με διασυστηματικά μυκητοκτόνα (milstem ή ethirimol, calixin, lucel, milfaron, κ.ά.).
Σεπτοριώσεις
Σε μικρό βαθμό το κριθάρι προσβάλλεται από την ασθένεια των σεπτοριώσεων, ασθένεια που προσβάλλει επίσης και το σιτάρι.
Σήψη των ριζών και του λαιμού
Σε μικρό βαθμό επίσης το κριθάρι προσβάλλεται κι απ'την ασθένεια της σήψης των ριζών και του λαιμού.
Παρασιτικό πλάγιασμα
Σε μικρό βαθμό το κριθάρι προσβάλλεται απ'την ασθένεια του παρασιτικού πλαγιάσματος απ'την οποία προσβάλλεται και το σιτάρι.
Ελμινθοσποριώσεις
Η Ελμινθοσπορίωση είναι ακόμη μία ασθένεια που είναι κοινή μεταξύ του σιταριού και του κριθαριού. Πρόκειται για κηλιδώσεις του φυλλώματος και άλλων οργάνων που προκαλούνται από τρία διαφορετικά παθογόνα.
Ρυγχοσπορίωση (scald)
Η Ρυγχοσπορίωση είναι μια ασθένεια του κριθαριού κοινή με το σιτάρι. Προκαλείται από μύκητα και δημιουργούνται αρχικά κηλίδες πρασινοκυανού χρώματος στα ελάσματα και τους κολεούς των φύλλων.
Γυμνός άνθρακας (loose smut)
Ο Γυμνός άνθρακας είναι μια ασθένεια του κριθαριού που προκαλείται από το μύκητα Ustilago nuda (Jens.) Rostr. Ολόκληρος ο στάχυς (με εξαίρεση τη ράχη) αντικαθίσταται από μαύρες μάζες σπορίων του μύκητα που τελικά διαλύονται και παραμένει μόνο η ράχη.
Η αρχική μόλυνση προέρχεται από μολυσμένους σπόρους, ενώ οι δευτερογενείς από τα χλαμυδοσπόρια των ταξιανθιών που μολύνουν υγιή άνθη. Το μυκήλλιο αρχικά αναπτύσσεται μαζί με το σπόρο και επαναλαμβάνει την ανάπτυξή του μετά το φύτρωμα μέσα στο φυτάριο. Οι απώλειες συνήθως είναι μικρές και προβλήματα δημιουργούνται μόνο σε υγρές και ύφυγρες περιοχές.
Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με ανθεκτικές ποικιλίες. Εάν ο σπόρος προέρχεται από μολυσμένες περιοχές, συνιστάται απολύμανση με διασυστηματικά μυκητοκτόνα.
Καλυμμένος άνθρακας (covered smut)
Η ασθένεια αυτή προκαλείται από το μύκητα Ustilago hordei (Pers.) Lagorth. Στην περίπτωση αυτή οι μάζες των σπορίων συγκρατούνται από λεπτή μεμβράνη η οποία διατηρείται αρκετά και έτσι δεν καταστρέφεται η δομή του στάχυ όπως στο γυμνό άνθρακα. Τα φυτά του κριθαριού μολύνονται αμέσως μετά το φύτρωμα από σπόρια του μύκητα που βρίσκονται στην επιφάνεια του σπόρου ή ανάμεσα στα λεπυρίδια. Οι προσβολές ευνοούνται από θερμοκρασίες εδάφους μεταξύ 8 και 24oC που ακολουθούνται από ζεστό καιρό. Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει σημαντικές απώλειες. Αντιμετωπίζεται με απολύμανση του σπόρου και ανθεκτικές ποικιλίες.
Κίτρινος νανισμός του κριθαριού (BYDV)
Ο Κίτρινος νανισμός του κριθαριού προκαλεί κιτρίνισμα στα φύλλα και νανισμό στα φυτά, τα οποία είναι περισσότερο από το κανονικό ευπαθή στον παγετό. Επίσης με την ασθένεια μειώνεται η ανάπτυξη των ριζών, το αδέλφωμα, η γονιμότητα των στάχεων και το μέγεθος των ακρπών. Οι απώλειες ανέρχονται συνήθως σε 5-10%, αλλά μπορούν να φτάσουν και το 30%. Ο ιός μεταφέρεται με διάφορα είδη αφίδων. Αντιμετωπίζεται κυρίως με ανθεκτικές ποικιλίες και με έλεγχο των αφίδων με διασυστηματικά εντομοκτόνα.
Ραβδωτό μωσαϊκό του κριθαριού (BSMV)
Το Ραβδωτο μωσαϊκό είναι μια ασθένεια του κριθαριού, όπου τα φυτά φέρουν ραβδώσεις στη βάση τους, αδελφώνουν έντονα, είναι νάνα, ενώ τα φύλλα παρουσιάζουν σχεδόν καθολικό κιτρίνισμα. Θεωρείται ως μια από τις περισσότερο καταστρεπτικές ασθένειες του κριθαριού, ιδιαίτερα στις Η.Π.Α. Μεταδίδεται με μολυσμένο σπόρο, αλλά ακόμη και με μολυσμένη γύρη ή με επαφή μεταξύ φυτικών οργάνων. Αντιμετωπίζεται με σπορά καθαρού σπόρου και ανθεκτικές ποικιλίες.
