Ατρακτυλίδα
Περιεχόμενα
Γενικά στοιχεία
Καλλιεργείται στην Ινδία κυρίως, αλλά και στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Ιράν, τη Β. Αφρική και την Αυστραλία. Στις Η.Π.Α. καταλαμβάνει κάθε χρόνο έκταση περίπου 1 εκατομμύριο στρέμματα. Στη χώρα μας έχει καλλιεργηθεί δοκιμαστικά. Η ατρακτυλίδα καλλιεργείται για τα ελαιούχα σπέρματα της. Το λάδι χρησιμοποιείται στη βιομηχανία, για την παρασκευή χρωμάτων, βερνικιών και σαπουνιών. Είναι όμως και βρώσιμο από τον άνθρωπο, πλούσιο σε πολυακόρεστα, περισσότερο από άλλα φυτικά λάδια. Οι σπόροι της είναι πλούσιοι σε πρωτεΐνη (18-24%), με την περιεκτικότητα τους να φτάνει το 25-50%, όταν αποφλοιωθούν. Τα άνθη της περιέχουν μια κόκκινη χρωστική, την καρδαμίνη, που για πολλά χρόνια τη χρησιμοποιούσαν για τη βαφή υφασμάτων. Η περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι είναι 32-40%.
Βοτανικά χαρακτηριστικά
Είναι φυτό ετήσιο, ποώδες με βαθύ και πλούσιο, πασσαλώδες ριζικό σύστημα και στέλεχος όρθιο, ύψους 0,30-1,00 μέτρου. Το στέλεχος διακλαδίζεται προς την κορυφή σε δευτερεύοντες και τριτεύοντες κλάδους. Τα φύλλα και τα εξωτερικά βράκτεια των ταξιανθιών στις περισσότερες ποικιλίες, έχουν κοντά αγκάθια. Γι' αυτό, όπου η ατρακτυλίδα χρησιμοποιείται ως κτηνοτροφικό φυτό και χορηγείται στα ζώα ως χλωρή νομή, αυτό γίνεται, όταν τα φυτά είναι νεαρά και τα αγκάθια δεν έχουν σχηματισθεί ακόμη. Οι ταξιανθίες σχηματίζονται στην κορυφή των κλάδων έχουν σχήμα σφαιρικό και διάμετρο 1,5-4,0 εκατοστά. Τα άνθη ποικίλλουν σε χρωματισμό από το άσπρο, το κίτρινο, το πορτοκαλί ως το κόκκινο. Οι σπόροι έχουν χρώμα άσπρο ή κιτρινωπό. Μοιάζουν με τους σπόρους του ηλιάνθου, είναι όμως μικρότεροι και το περικάρπιο τους είναι πιο σκληρό. Φυτρώνουν με αύξηση του υποκοτυλίου.
Κλιματικές συνθήκες ατρακτυλίδας
Εδαφικές συνθήκες ατρακτυλίδας
Ποικιλίες ατρακτυλίδας
Εχθροί ατρακτυλίδας
Ασθένειες ατρακτυλίδας
Σχετικές σελίδες
