Βοτανικά χαρακτηριστικά καλαμιάς

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 10:06, 3 Ιουλίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η καλαμιά είναι φυτό που χαρακτηρίζεται από πλούσιο ριζικό σύστημα που εισχωρεί σε βάθος αρκετών μέτρων και την ύπαρξη ριζωμάτων που χρησιμεύουν ως αποταμιευτικά όργανα. Τα στελέχη του φυτού, που φθάνουν έως 7-8m ύψος και 1-4cm διάμετρο, εκπτύσσονται σταδιακά σε όλη την περίοδο ανάπτυξης από τα ριζώματα. Τα φύλλα εκφύονται κατ’ εναλλαγή από τους κόμβους και χαρακτηρίζονται από μεγάλο, λογχοειδές έλασμα που φέρει κάθετες δυσδιάκριτες νευρώσεις. Η ταξιανθία του φυτού είναι φόβη, που φέρει έμμισχα στάχυα με δυσδιάκριτους συνδυασμούς από μακριά και κοντά σταχύδια, και εμφανίζεται την περίοδο Αυγούστου-Νοεμβρίου στην κορυφή του τελευταίου μεσογονάτιου. Τα σταχύδια περιέχουν 2-6 τέλεια άνθη τα οποία όμως δεν παράγουν βιώσιμους σπόρους. Για το λόγο αυτό, το φυτό αναπαράγεται μόνο αγενώς.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.