Βοτανικά χαρακτηριστικά πατάτας

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 12:39, 15 Μαρτίου 2013 υπό τον P chasapis (Συζήτηση)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Βλαστοί: Προέρχονται από τους οφθαλµούς των κονδύλων. Είναι µεγάλοι, τετραγωνικής διατοµής, ύψους 40-70cm. Από το υπόγειο τµήµα βλαστού του φυτού εκπτύσσονται στόλωνες οι οποίοι είναι υπόγειοι και σχηµατίζουν λίγο πριν την άνθιση ένα κόνδυλο ο καθένας. Μετά το σχηµατισµό του κονδύλου σταµατάει η κατά µήκος αύξηση του στόλωνα και αρχίζει η κατά πάχος αύξησή του µε την ταυτόχρονη αποθήκευση νερού και αµύλου.

Φύλλα: Είναι σύνθετα µε 7-11 αντίθετα φυλλάρια ελλειπτικά και χνουδωτά. Τα φύλλα ξεχωρίζουν ανάλογα µε την ποικιλία, σε αριθµό, µέγεθος, πρόσφυση στο στέλεχος, σχήµα και χρώµα του ελάσµατος, τρόπο διάταξης στον κεντρικό άξονα, χνούδι, κ.λ.π.

Άνθη: Φέρονται σε ταξιανθίες και είναι µικρά πενταµερή. Η στεφάνη έχει χρώµα ιώδες, πορφυρό, υπόλευκο ή κίτρινο. ΄Εχει πέντε στήµονες που σχηµατίζουν κώνο. Η ωοθήκη είναι συνήθως δίχωρη και ο στύλος µακρύς. Είναι ερµαφρόδιτα και κατά κανόνα αυτόστειρα και πολλές φορές και γόνιµα, όποτε δίνουν καρπούς.

Καρπός: Ράγα, σφαιρική, πράσινου χρώµατος, που περιέχει από 100-300 σπόρους. Ο καρπός δε χρησιµοποιείται στην καλλιέργεια της πατάτας, αλλά µόνο σε προγράµµατα βελτίωσής της.

Ρίζα: Η ρίζα είναι ανεπτυγµένη, αλλά µε µικρή ικανότητα διείσδυσης σε πολύ συνεκτικά εδάφη, γι’ αυτό καταλαµβάνει σχεδόν στο σύνολό της τα ανώτερα 25cm του εδάφους.

Κόνδυλοι: ∆ιαφέρουν ανάλογα µε την ποικιλία σε σχήµα, µέγεθος και χρώµα επιδερµίδας. Τεµαχισµένοι κόνδυλοι µε ένα συνήθως οφθαλµό χρησιµοποιούνται ως “σπόρος”. Είναι τροποποιηµένος βλαστός για αποθήκευση θρεπτικών στοιχείων και εφοδιασµένος µε µάτια διατεταγµένα σπειροειδώς πάνω στον κόνδυλο, τα οποία είναι πιο πυκνά προς την κορυφή. Σε νεαρή ηλικία καλύπτεται από επιδερµίδα που ξεκολλάει εύκολα. Κάτω από την επιδερµίδα υπάρχει το φλοιώδες τµήµα. Όσο ωριµάζει ο κόνδυλος, τα εξωτερικά στρώµατα των κυττάρων του φλοιώδους τµήµατος φελλοποιούνται και έτσι σχηµατίζεται η φλούδα (φλοιός), που είναι εφοδιασµένη µε φακίδια για ανταλλαγή αερίων. Στο εσωτερικό κάθε κονδύλου βρίσκεται η σάρκα που χωρίζεται από το φλοιώδες µέρος, µε ένα δακτύλιο αγγείων.