Βοτανικά χαρακτηριστικά σκόρδου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Σε αντίθεση µε το κρεµµύδι, ο βολβός, η κεφαλή του σκόρδου, αποτελείται από µερικά (περίπου δέκα) επί µέρους µέρη τα βολβοµερή ή σκελίδες ή πυρήνες, οι οποίες περιβάλλονται από πολύ λεπτούς ασηµίζοντες ή ρόδινης απόχρωσης µεµβρανώδεις χιτώνες. Το σχήµα του βολβού είναι σχετικά σφαιρικό και διαφοροποιείται στις διάφορες ποικιλίες, ενώ η επιφάνεια του είναι σχετικά λεία. Οι σκελίδες δηµιουργούνται σταδιακά µέσα στον άξονα των εσωτερικών φύλλων και τα εξωτερικά φύλλα διαµορφώνονται στους χιτώνες που περιβάλλουν το βολβό. Κάθε σκελίδα αποτελείται από δύο ώριµα φύλλα και ένα βλαστικό οφθαλµό. Το εξωτερικό φύλλο µετατρέπεται σε ένα ξηρό χιτώνα που έχει αποβάλει το έλασµα. Το δεύτερο φύλλο έχει παχυνθεί πολύ και καταλαµβάνει το πλείστο του µεγέθους της σκελίδας και έχει και αυτό αποβάλει το έλασµα. Ο βλαστικός οφθαλµός αποτελείται από ένα «βλαστικό φύλλο» (Sprout leaf), το οποίο δεν έχει έλασµα και από 1-2 καταβολές φύλλων, που όµως βρίσκονται σε στάδιο ανάπαυσης, λίγο µετά την ωρίµανση του βολβού. Μετά το στάδιο ανάπαυσης, οι σκελίδες παραµένουν σε λήθαργο, µέχρι να δηµιουργηθούν συνθήκες κατάλληλες για φύτρωµα και ανανέωση της βλάστησης. Ως προς τη σύνθεση του βολβού, οι αναλύσεις δείχνουν πως περιέχει περίπου 74% νερό, 4,5% πρωτεΐνες, και 20% υδατάνθρακες.

Το φυτό φέρει αρκετές ρίζες θυσσανώδεις που αναπτύσσονται σε αρκετό βάθος (45-60 εκ.). (εικ. 4). Έχει σχετικά περισσότερο ανεπτυγµένο ριζικό σύστηµα σε σύγκριση µε το κρεµµύδι, που το καθιστά λιγότερο απαιτητικό στη συχνότητα ποτίσµατος. Ο µεγαλύτερος όγκος του ριζικού συστήµατος αναπτύσσεται στο επιφανειακό στρώµα του εδάφους.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Τα βολβώδη λαχανικά του Ολύμπιου Χρήστου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.