Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γενικά στοιχεία αβοκάντο"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Το [[Αβοκάντο φυτό|αβοκάντο]] (Persea americana Mill) κατάγεται από το Νότιο Μεξικό. Στην Κεντρική Αμερική και στις Δυτικές Ινδίες ο [[Αβοκάντο προϊόν|καρπός]] του αβοκάντο χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες ως τροφή. Το Μεξικό είναι η κύρια παραγωγός χώρα του αβοκάντο και ακολουθούν οι Η.Π.Α, Βραζιλία, Κολομβία, Βενεζουέλα και Εκουαδόρ. Επίσης [[Καλλιέργεια αβοκάντο|καλλιεργείται]] σε μικρή έκταση στις περισσότερες τροπικές και υποτροπικές χώρες της υφηλίου. Στην Ελλάδα το αβοκάντο καλλιεργείται κυρίως στη Κρήτη. Ο καρπός του αβοκάντο τρώγεται ως φρέσκος δι' επαλείψεως της σάρκας σε φέτες ψωμιού και ως σαλάτα μάζι με χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι. Το λάδι του χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική και τα σπέρματά του για την παρασκευή τροφής των πουλερικών. Ο καρπός του αβοκάντο είναι πλούσιος σε λάδι και βιταμίνη Β και φτωχός σε σάκχαρα. Υπάρχουν 3 υποείδη αβοκάντο. Το υποείδος του Μεξικού κατάγεται από το Μεξικό και είναι το πιο ανεκτικό στο [[Κλιματικές συνθήκες αβοκάντο|ψύχος]]. Οι καρποί του είναι οι λιγότεροι επιθυμητοί, έχουν μικρό μέγεθος, μαλακό φλοιό και μεγάλους σπόρους. Το δεύτερο υποείδος της Γουατεμάλας είναι λιγότερο ανεκτικό στο ψύχος από εκείνο του Μεξικού και ο καρπός έχει μεγάλο μέγεθος και λεπτό φλοιό με τραχεία υφή. Το τρίτο υποείδος είναι των Δυτικών Ινδιών, ιθαγενές των χαμηλών υψόμετρων της Κεντρικής Αμερικής, ευδοκιμεί κάτω από ζεστές και υγρές συνθήκες. Οι καρποί των ποικιλιών του υποείδους αυτού έχουν μεγάλο μέγεθος, μαλακό και δερματώδη φλοιό, μικρότερου πάχους, συγκριτικά με εκείνον των καρπών του υποείδους της Γουατεμάλας.  Η καλλιέργεια προωθείται στις απάνεμες τοποθεσίες της Κρήτης, των Κυκλάδων, Δωδεκανήσων, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Αργολίδας (περιοχή Θερμισίας), Αττικής (νησιά Κύθηρα, Αντικύθηρα, Πόρο, περιοχή Τροιζηνίας) καθώς και σε άλλες περιοχές όπου υπάρχει καλλιεργητική εμπειρία και ενδείκνυνται σύμφωνα με τις κατά τόπους αρμόδιες Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων.  
+
Το [[Αβοκάντο φυτό|αβοκάντο]] (Persea americana Mill) κατάγεται από το Νότιο Μεξικό. Στην Κεντρική Αμερική και στις Δυτικές Ινδίες ο [[Αβοκάντο προϊόν|καρπός]] του αβοκάντο χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες ως τροφή. Το Μεξικό είναι η κύρια παραγωγός χώρα του αβοκάντο και ακολουθούν οι Η.Π.Α, Βραζιλία, Κολομβία, Βενεζουέλα και Εκουαδόρ. Επίσης [[Καλλιέργεια αβοκάντο|καλλιεργείται]] σε μικρή έκταση στις περισσότερες τροπικές και υποτροπικές χώρες της υφηλίου. Στην Ελλάδα το αβοκάντο καλλιεργείται κυρίως στη Κρήτη. Ο καρπός του αβοκάντο τρώγεται ως φρέσκος δι' επαλείψεως της σάρκας σε φέτες ψωμιού και ως σαλάτα μάζι με χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι. Το λάδι του χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική και τα σπέρματά του για την παρασκευή τροφής των πουλερικών. Ο καρπός του αβοκάντο είναι πλούσιος σε λάδι και βιταμίνη Β και φτωχός σε σάκχαρα. Υπάρχουν 3 υποείδη αβοκάντο. Το υποείδος του Μεξικού κατάγεται από το Μεξικό και είναι το πιο ανεκτικό στο [[Κλιματικές συνθήκες αβοκάντο|ψύχος]]. Οι καρποί του είναι οι λιγότεροι επιθυμητοί, έχουν μικρό μέγεθος, μαλακό φλοιό και μεγάλους σπόρους. Το δεύτερο υποείδος της Γουατεμάλας είναι λιγότερο ανεκτικό στο ψύχος από εκείνο του Μεξικού και ο καρπός έχει μεγάλο μέγεθος και λεπτό φλοιό με τραχεία υφή. Το τρίτο υποείδος είναι των Δυτικών Ινδιών, ιθαγενές των χαμηλών υψόμετρων της Κεντρικής Αμερικής, ευδοκιμεί κάτω από ζεστές και υγρές συνθήκες. Οι καρποί των ποικιλιών του υποείδους αυτού έχουν μεγάλο μέγεθος, μαλακό και δερματώδη φλοιό, μικρότερου πάχους, συγκριτικά με εκείνον των καρπών του υποείδους της Γουατεμάλας.  Η καλλιέργεια προωθείται στις απάνεμες τοποθεσίες της Κρήτης, των Κυκλάδων, Δωδεκανήσων, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Αργολίδας (περιοχή Θερμισίας), Αττικής (νησιά Κύθηρα, Αντικύθηρα, Πόρο, περιοχή Τροιζηνίας) καθώς και σε άλλες περιοχές όπου υπάρχει καλλιεργητική εμπειρία και ενδείκνυνται σύμφωνα με τις κατά τόπους αρμόδιες Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων.<ref name="Υποτροφικά φυτά"/>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
<references>
 +
<ref name="Υποτροφικά φυτά"> [{{#show:Ιστοσελίδα ΥΠΑΑΤ/Υποτροπικά φυτά| ?has link}} Υποτροφικά φυτά.] </ref>
 +
</references>
  
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::10| ]]
 
[[σχετίζεται με::Αβοκάντο φυτό| ]]
 
[[σχετίζεται με::Αβοκάντο φυτό| ]]
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 09:54, 21 Ιουλίου 2015

Το αβοκάντο (Persea americana Mill) κατάγεται από το Νότιο Μεξικό. Στην Κεντρική Αμερική και στις Δυτικές Ινδίες ο καρπός του αβοκάντο χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες ως τροφή. Το Μεξικό είναι η κύρια παραγωγός χώρα του αβοκάντο και ακολουθούν οι Η.Π.Α, Βραζιλία, Κολομβία, Βενεζουέλα και Εκουαδόρ. Επίσης καλλιεργείται σε μικρή έκταση στις περισσότερες τροπικές και υποτροπικές χώρες της υφηλίου. Στην Ελλάδα το αβοκάντο καλλιεργείται κυρίως στη Κρήτη. Ο καρπός του αβοκάντο τρώγεται ως φρέσκος δι' επαλείψεως της σάρκας σε φέτες ψωμιού και ως σαλάτα μάζι με χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι. Το λάδι του χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική και τα σπέρματά του για την παρασκευή τροφής των πουλερικών. Ο καρπός του αβοκάντο είναι πλούσιος σε λάδι και βιταμίνη Β και φτωχός σε σάκχαρα. Υπάρχουν 3 υποείδη αβοκάντο. Το υποείδος του Μεξικού κατάγεται από το Μεξικό και είναι το πιο ανεκτικό στο ψύχος. Οι καρποί του είναι οι λιγότεροι επιθυμητοί, έχουν μικρό μέγεθος, μαλακό φλοιό και μεγάλους σπόρους. Το δεύτερο υποείδος της Γουατεμάλας είναι λιγότερο ανεκτικό στο ψύχος από εκείνο του Μεξικού και ο καρπός έχει μεγάλο μέγεθος και λεπτό φλοιό με τραχεία υφή. Το τρίτο υποείδος είναι των Δυτικών Ινδιών, ιθαγενές των χαμηλών υψόμετρων της Κεντρικής Αμερικής, ευδοκιμεί κάτω από ζεστές και υγρές συνθήκες. Οι καρποί των ποικιλιών του υποείδους αυτού έχουν μεγάλο μέγεθος, μαλακό και δερματώδη φλοιό, μικρότερου πάχους, συγκριτικά με εκείνον των καρπών του υποείδους της Γουατεμάλας. Η καλλιέργεια προωθείται στις απάνεμες τοποθεσίες της Κρήτης, των Κυκλάδων, Δωδεκανήσων, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Αργολίδας (περιοχή Θερμισίας), Αττικής (νησιά Κύθηρα, Αντικύθηρα, Πόρο, περιοχή Τροιζηνίας) καθώς και σε άλλες περιοχές όπου υπάρχει καλλιεργητική εμπειρία και ενδείκνυνται σύμφωνα με τις κατά τόπους αρμόδιες Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Υποτροφικά φυτά.