Γονιμότητα εδάφους

Το έδαφος είναι η κύρια πηγή θρεπτικών συστατικών για το φυτό. Η οξύτητα ή αλκαλικότητα του εδάφους (pH) είναι πρωταρχικής σημασίας για τον καθορισμό της διαθεσιμότητας των θρεπτικών συστατικών λόγω της επίδρασης της επί της διαλυτότητας. Τα τοξικά προβλήματα του αργιλίου και μαγγανίου πιθανόν να υφίστανται σε όξινα εδάφη, ενώ η χλώρωση σιδήρου επισυμβαίνει σε αλκαλικά εδάφη. Τα καρποφόρα δένδρα αναπτύσσονται καλύτερα σε pH 5.5 έως 6.5. Διάφορα όμως είδη δένδρων, που χρησιμοποιούνται ως ειδικά υποκείμενα, διαθέτουν προσαρμοστικότητα σε μια ευρύτερη ή στενότερη κλίμακα pH. Η συγκέντρωση στοιχείων στο εδαφικό διάλυμα, εγγύτατα στις ρίζες, επηρεάζει την αύξηση των δένδρων. Το ασβέστιο και το βόριο επηρεάζει την αύξηση των ριζών. Αν και ανταλλαγή κατιόντων επισυμβαίνει μεταξύ της στερεάς εδαφικής φάσης και της ρίζας, δεν υπάρχουν δεδομένα για να παρακαμφθεί το εδαφικό διάλυμα. Αφού οι ζωντανές ρίζες καταλαμβάνουν μόνο ένα τμήμα του εδαφικού όγκου, η διάχυση στοιχείων δια μέσου του εδάφους