Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διατροφική αξία χοιρινού κρέατος"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
 
[[Image:Χοιρινός κιμάς.jpg|thumb|px100|Χοιρινός κιμάς]]
 
[[Image:Χοιρινός κιμάς.jpg|thumb|px100|Χοιρινός κιμάς]]
  
Το κρέας των [[Χοίροι |χοιροειδών]] περιέχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για τη σύνθεση πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας. Είναι πηγή βιταμινών Α και Β. Σε υψηλές αναλογίες D, Ε και K, ενώ ακόμη περιέχει σίδηρο, φώσφορο και ασβέστιο.
+
[[media:Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος.pdf|Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος]]
  
Επιπλέον έχει μικρά ποσοστά χοληστερίνης, το περισσότερο λίπος βρίσκεται περιφερειακά του κρέατος (ορατό) όπου εύκολα αφαιρείται και υπάρχουν κάποια κομμάτια όπως το ψαρονέφρι το οποίο έχει περίπου 6% λίπος (δηλαδή ίσως λιγότερο από το μπούτι του κοτόπουλου) ή το 'μάτι' της μπριζόλας όπου μπορεί να περιέχει και 4% λίπος.
+
Το χοιρινό κρέας είναι καλή πηγή βιταμινών <ref name="Διατροφική αξία"/>, 100γρ χοιρινού δίνουν πάνω από το 50% των αναγκών σε θειαμίνη, πάνω από το 35% νιασίνη, πάνω από 35% σε Β6. Περιέχει καλές ποσότητες σιδήρου, ψευδαργύρου. Τα 100γρ χοιρινού προσφέρουν 0,7-1,1mg ποιοτικού και καλά απορροφήσιμου σιδήρου και 2,6-2,7mg ψευδαργύρου, δηλαδή το 10% και 25%, αντίστοιχα, των ημερήσιων αναγκών. Ίδια ποσότητα μοσχαριού (100γρ) προσφέρει κοντά στο 20% και 50% των αναγκών μας σε σίδηρο και ψευδάργυρο, αντίστοιχα. Το λίπος του χοιρινού είναι ορατό, κάτι που δίνει το πλεονέκτημα να αφαιρείται, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να περιέχει λιγότερα λιπαρά. Σημειώνεται ότι ο διαχωρισμός λίπους στο [[αγελαδινό κρέας |μοσχάρι]] είναι δυσκολότερος έως αδύνατος. Υπάρχουν κομμάτια χοιρινού που περιέχουν μόνο 6% λίπος (ψαρονέφρι, «το μάτι» μπριζόλας με κόκκαλο). Βέβαια, υπάρχουν κομμάτια χοιρινού (όπως είναι οι παντσέτες) που ξεπερνάνε το 30% σε λίπος.
  
Τα συστατικά του χοιρινού κρέατος αφομοιώνονται από τον ανθρώπινο οργανισμό κατά 80%. Οι πρωτεΐνες του πέπτονται κατά 94-97%, ενώ αντίθετα οι φυτικής προέλευσης, κατά 78-88%.
+
Κατά μέσο όρο το χοιρινό περιέχει λιγότερη χοληστερόλη από το μοσχάρι. 100 γρ χοιρινού περιέχουν περί τα 100mg χοληστερόλης. Η πρωτεΐνη που περιέχει είναι καλής ποιότητας, με πολλά απαραίτητα αμινοξέα (που δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ανθρώπινος οργανισμός), όπως ισχύει με τα περισσότερα κόκκινα κρέατα. Κατά μέσο όρο το χοιρινό έχει λιγότερη ποσοτικά πρωτεΐνη από το μοσχάρι. Όμως ένα κομμάτι «χοιρινό κόντρα» διαχωρισμένο από λίπος (sirloin), έχει ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με το αντίστοιχο κομμάτι μοσχαριού (sirloin). Μάλιστα, ένα τέτοιο κομμάτι χοιρινού έχει 2 γρ λιγότερα σε λίπος.
  
Προσφέρει υψηλό βαθμό κορεσμού και υψηλά ποσά ενέργειας (αναλόγως της λιπαρότητας αυτού), με λίγα λόγια χορταίνουμε πιο εύκολα.
+
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]]
Περιέχει λίπος με περισσότερα ακόρεστα λιπαρά οξέα από ό,τι το βοδινό, ενώ παράλληλα δεν έχει κορεσμένα. Έχει μικρότερα ποσοστά χοληστερόλης από ό,τι το βοδινό. Βοηθά στην αποφυγή βλαβών των αγγείων, μη έχοντας κορεσμένα λιπαρά οξέα άρα και στεατικό οξύ (συντελεί στις βλάβες των αγγείων). Όσο αφορά στις οσμές ή στη δυσάρευστη γεύση που μπορεί να έχει το χοιρινό κρέας αυτό αντιμετωπίζεται με ένα ανοσολογικό προϊόν, το [[media:Improvac.pdf|Improvac]]. Χορηγείται στους μη ευνουχισμένους αρσενικούς χοίρους (κάπρους) και περιέχει ως δραστική ουσία ένα ανάλογο του παράγοντα αποδέσμευσης γοναδοτροπινών συζευγμένο με πρωτεΐνη. Το Improvac διατίθεται σε μορφή ενέσιμου διαλύματος.
+
[[σχετίζεται με::Χοιρινό κρέας| ]]
  
Τέλος στην μελέτη που ακολουθεί γίνεται λόγος για το κατά πόσο κάποιοι παράγοντες επιδρούν στην ποιότητα του κρέατος. Αυτοί διακρίνονται σε <font color="black">μακροχρόνιους</font>, όπως:
+
==Βιβλιογραφία==
  
*Ο γονότυπος,
+
<references>
*Η διατροφή,
+
*Το σύστημα εκτροφής και γενικότερα η διαχείριση του ζωϊκού κεφαλαίου,
+
  
σε <font color="black">βραχυχρόνιους</font> που επιδρούν κατά τις τελευταίες 24 ώρες της ζωής των ζώων, όπως
+
<ref name="Διατροφική αξία"> Τριχοπούλου Α. Πίνακες Σύνθεσης Τροφίμων και Ελληνικών Πιάτων, 2004, Εκδόσεις Παρισιάνου, ΠΑΣΕΓΕΣ, Αυτάρκεια Αγροτικών Διατροφικών Προϊόντων, Αύγουστος 2012, Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Διατροφή και τις Διατροφικές Διαταραχές 2008-2012, Αθήνα 2008</ref>
  
*Η μεταφορά τους από τις εκτροφές στο σφαγείο και
+
</references>
*Η διαδικασία της σφαγής
+
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
+
και τέλος σ'αυτούς που επιδρούν στο κρέας των σφάγιων κατά την επεξεργασία και περεταίρω ψύξη. [[media:Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος.pdf|Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος]]
+
 
+
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]]
+
[[σχετίζεται με::Χοιρινό κρέας| ]]
+
 
__NOTOC__
 
__NOTOC__

Αναθεώρηση της 08:23, 19 Ιουνίου 2015

Μπιφτέκια χοιρινά
Μπριζόλες χοιρινές
Χοιρινός κιμάς
Μελέτη των παραγόντων που επιδρούν στην ποιότητα του χοιρινού κρέατος

Το χοιρινό κρέας είναι καλή πηγή βιταμινών [1], 100γρ χοιρινού δίνουν πάνω από το 50% των αναγκών σε θειαμίνη, πάνω από το 35% νιασίνη, πάνω από 35% σε Β6. Περιέχει καλές ποσότητες σιδήρου, ψευδαργύρου. Τα 100γρ χοιρινού προσφέρουν 0,7-1,1mg ποιοτικού και καλά απορροφήσιμου σιδήρου και 2,6-2,7mg ψευδαργύρου, δηλαδή το 10% και 25%, αντίστοιχα, των ημερήσιων αναγκών. Ίδια ποσότητα μοσχαριού (100γρ) προσφέρει κοντά στο 20% και 50% των αναγκών μας σε σίδηρο και ψευδάργυρο, αντίστοιχα. Το λίπος του χοιρινού είναι ορατό, κάτι που δίνει το πλεονέκτημα να αφαιρείται, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να περιέχει λιγότερα λιπαρά. Σημειώνεται ότι ο διαχωρισμός λίπους στο μοσχάρι είναι δυσκολότερος έως αδύνατος. Υπάρχουν κομμάτια χοιρινού που περιέχουν μόνο 6% λίπος (ψαρονέφρι, «το μάτι» μπριζόλας με κόκκαλο). Βέβαια, υπάρχουν κομμάτια χοιρινού (όπως είναι οι παντσέτες) που ξεπερνάνε το 30% σε λίπος.

Κατά μέσο όρο το χοιρινό περιέχει λιγότερη χοληστερόλη από το μοσχάρι. 100 γρ χοιρινού περιέχουν περί τα 100mg χοληστερόλης. Η πρωτεΐνη που περιέχει είναι καλής ποιότητας, με πολλά απαραίτητα αμινοξέα (που δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ανθρώπινος οργανισμός), όπως ισχύει με τα περισσότερα κόκκινα κρέατα. Κατά μέσο όρο το χοιρινό έχει λιγότερη ποσοτικά πρωτεΐνη από το μοσχάρι. Όμως ένα κομμάτι «χοιρινό κόντρα» διαχωρισμένο από λίπος (sirloin), έχει ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με το αντίστοιχο κομμάτι μοσχαριού (sirloin). Μάλιστα, ένα τέτοιο κομμάτι χοιρινού έχει 2 γρ λιγότερα σε λίπος.



Βιβλιογραφία

  1. Τριχοπούλου Α. Πίνακες Σύνθεσης Τροφίμων και Ελληνικών Πιάτων, 2004, Εκδόσεις Παρισιάνου, ΠΑΣΕΓΕΣ, Αυτάρκεια Αγροτικών Διατροφικών Προϊόντων, Αύγουστος 2012, Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Διατροφή και τις Διατροφικές Διαταραχές 2008-2012, Αθήνα 2008