Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες αγριαγκινάρας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με 'Η αγριαγκινάρα παρουσιάζει ευρεία προσαρμοστικότητα σε πληθώρα Τύποι εδαφών|εδαφικών τύπ...')
 
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η αγριαγκινάρα παρουσιάζει ευρεία προσαρμοστικότητα σε πληθώρα [[Τύποι εδαφών|εδαφικών τύπων]], που περιλαμβάνει [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη]], αμμοπηλώδη, πετρώδη και [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη εδάφη]]. Παρότι αναπτύσσεται σε φτωχά και άγονα εδάφη, τόσο όξινης όσο και αλκαλικής αντίδρασης, αποδίδει καλύτερα σε βαθιά αργιλώδη εδάφη.
+
Η [[Αγριαγκινάρα φυτό|αγριαγκινάρα]] παρουσιάζει ευρεία προσαρμοστικότητα σε πληθώρα [[Τύποι εδαφών|εδαφικών τύπων]], που περιλαμβάνει [[Αμμώδη εδάφη|αμμώδη]], αμμοπηλώδη, πετρώδη και [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλώδη εδάφη]]. Παρότι αναπτύσσεται σε φτωχά και άγονα εδάφη, τόσο όξινης όσο και αλκαλικής αντίδρασης, αποδίδει καλύτερα σε βαθιά αργιλώδη εδάφη.<ref name="Αγριαγκινάρα φυτό"/>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
<references>
 +
<ref name="Αγριαγκινάρα φυτό"> Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα,  των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.</ref>
 +
</references>
  
 
[[σχετίζεται με::Αγριαγκινάρα φυτό| ]]
 
[[σχετίζεται με::Αγριαγκινάρα φυτό| ]]
Γραμμή 9: Γραμμή 14:
 
[[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::4.5| ]]
 
[[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::4.5| ]]
 
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::8| ]]
 
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::8| ]]
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 10:18, 1 Ιουλίου 2015

Η αγριαγκινάρα παρουσιάζει ευρεία προσαρμοστικότητα σε πληθώρα εδαφικών τύπων, που περιλαμβάνει αμμώδη, αμμοπηλώδη, πετρώδη και αργιλώδη εδάφη. Παρότι αναπτύσσεται σε φτωχά και άγονα εδάφη, τόσο όξινης όσο και αλκαλικής αντίδρασης, αποδίδει καλύτερα σε βαθιά αργιλώδη εδάφη.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.