Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες κριθαριού"
| (2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | {{{top_heading|==}}}Δομή{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Το [[Κριθάρι φυτό |κριθάρι]] ευδοκιμεί κυρίως σε πηλώδη και αργιλοπηλώδη εδάφη ενώ έχει χαμηλές αποδόσεις σε αμμώδη και συνεκτικά. Χρειάζεται καλά στραγγιζόμενα εδάφη επειδή υποφέρει από περίσσεια υγρασίας. Ο υδατικός ορίζοντας πρέπει να βρίσκεται οπωσδήποτε κάτω από τα 2m. | ||
| + | |||
| + | {{{top_heading|==}}}Γονιμότητα{{{top_heading|==}}} | ||
| + | |||
| + | Μπορεί να [[Καλλιέργεια κριθαριού |καλλιεργείται]] και να αποδίδει ικανοποιητικά και σε εδάφη λιγότερο γόνιμα απ' ό,τι το [[Σιτάρι φυτό |σιτάρι]]. | ||
| + | |||
| + | {{{top_heading|==}}}Αντίδραση{{{top_heading|==}}} | ||
| + | |||
| + | Απαιτεί εδάφη λιγότερο όξινα από το σιτάρι, με pH μεταξύ 6 και 7.5. | ||
| + | |||
| + | {{{top_heading|==}}}Αλατότητα{{{top_heading|==}}} | ||
| + | |||
| + | Είναι ίσως το περισσότερο ανθεκτικό στην αλατότητα από τα καλλιεργούμενα φυτά σε όλα σχεδόν τα στάδια ανάπτυξης. Στη Μεσοποταμία αντικατέστησε βαθμιαία το σιτάρι στα ήδη υποβαθμισμένα από τις συνεχείς αρδεύσεις εδάφη. Η ανθεκτικότητα στο αλάτι διαφέρει μεταξύ των ποικιλιών. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η ανθεκτικότητα του φυτού στην αλατότητα του εδάφους. | ||
| + | |||
| + | {| class="wikitable" style="text-align: center;" | ||
| + | |+<font size="+1">Η μείωση των τελικών αποδόσεων στο κριθάρι συναρτήσει της αγωγιμότητας του εδάφους.</font> | ||
| + | |- | ||
| + | ! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Αγωγιμότητα (mmho/cm) στους 25<sup>o</sup>C</font> | ||
| + | ! scope="col" colspan="3" |<font size="+1">Μείωση απόδοσης (%)</font> | ||
| + | |- | ||
| + | |0-12.0 | ||
| + | |0-10 | ||
| + | |- | ||
| + | |12.0-15.8 | ||
| + | |10-25 | ||
| + | |- | ||
| + | |15.8-17.5 | ||
| + | |25-50 | ||
| + | |- | ||
| + | |17.5-21.2 | ||
| + | |>50 | ||
| + | |- | ||
| + | |} | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 40: | ||
[[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Πηλώδη εδάφη| ]] | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Πηλώδη εδάφη| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αργιλώδη εδάφη| ]] | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Αργιλώδη εδάφη| ]] | ||
| + | [[ευδοκιμεί σε τύπο εδάφους::Ασβεστώδη εδάφη| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::6| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::6| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::7.5| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::7.5| ]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:56, 4 Σεπτεμβρίου 2013
Δομή
Το κριθάρι ευδοκιμεί κυρίως σε πηλώδη και αργιλοπηλώδη εδάφη ενώ έχει χαμηλές αποδόσεις σε αμμώδη και συνεκτικά. Χρειάζεται καλά στραγγιζόμενα εδάφη επειδή υποφέρει από περίσσεια υγρασίας. Ο υδατικός ορίζοντας πρέπει να βρίσκεται οπωσδήποτε κάτω από τα 2m.
Γονιμότητα
Μπορεί να καλλιεργείται και να αποδίδει ικανοποιητικά και σε εδάφη λιγότερο γόνιμα απ' ό,τι το σιτάρι.
Αντίδραση
Απαιτεί εδάφη λιγότερο όξινα από το σιτάρι, με pH μεταξύ 6 και 7.5.
Αλατότητα
Είναι ίσως το περισσότερο ανθεκτικό στην αλατότητα από τα καλλιεργούμενα φυτά σε όλα σχεδόν τα στάδια ανάπτυξης. Στη Μεσοποταμία αντικατέστησε βαθμιαία το σιτάρι στα ήδη υποβαθμισμένα από τις συνεχείς αρδεύσεις εδάφη. Η ανθεκτικότητα στο αλάτι διαφέρει μεταξύ των ποικιλιών. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η ανθεκτικότητα του φυτού στην αλατότητα του εδάφους.
| Αγωγιμότητα (mmho/cm) στους 25oC | Μείωση απόδοσης (%) | ||
|---|---|---|---|
| 0-12.0 | 0-10 | ||
| 12.0-15.8 | 10-25 | ||
| 15.8-17.5 | 25-50 | ||
| 17.5-21.2 | >50 | ||
