Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{{top_heading|==}}}Εισαγωγή {{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Εισαγωγή {{{top_heading|==}}} | ||
Οι επί μέρους βασικοί εδαφικοί παράγοντες που επιδρούν στην περιεκτικότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών στοιχείων]] στα φύλλα είναι οι εξής: PH, αγωγιμότητα, νερό, αερισμός, θερμοκρασία, διαθεσιμότητα των θρεπτικών του [[Εδαφολογία|εδάφους]]. Κατωτέρω αναλύεται συνοπτικά η επίδραση του κάθε ένα από αυτούς και καταδεικνύεται η σπουδαιότητα τους καθώς και η ανάγκη συνεκτίμησης τους κατά τη [[Εισαγωγή στη φυλλοδιαγνωστική ως μέθοδος εκτίμησης της θρέψης των φυτών|φυλλοδιαγνωστική]].<ref name="Εδαφικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα"/> | Οι επί μέρους βασικοί εδαφικοί παράγοντες που επιδρούν στην περιεκτικότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών στοιχείων]] στα φύλλα είναι οι εξής: PH, αγωγιμότητα, νερό, αερισμός, θερμοκρασία, διαθεσιμότητα των θρεπτικών του [[Εδαφολογία|εδάφους]]. Κατωτέρω αναλύεται συνοπτικά η επίδραση του κάθε ένα από αυτούς και καταδεικνύεται η σπουδαιότητα τους καθώς και η ανάγκη συνεκτίμησης τους κατά τη [[Εισαγωγή στη φυλλοδιαγνωστική ως μέθοδος εκτίμησης της θρέψης των φυτών|φυλλοδιαγνωστική]].<ref name="Εδαφικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα"/> | ||
| + | |||
{{{top_heading|===}}}Επίδραση του pH {{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Επίδραση του pH {{{top_heading|===}}} | ||
Το pH του εδάφους επιδρά ρυθμιστικά στη διαθεσιμότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] στα [[Κατάλογος φυτών|φυτά]]. Κατά συνέπεια, οι μεταβολές του pH συνεπάγονται σημαντικές αυξομειώσεις της περιεκτικότητας των θρεπτικών, ανάλογα με το εάν η μεταβολή είναι προς την όξινη ή βασική κατεύθυνση και βεβαίως σύμφωνα με το είδος του θρεπτικού, π.χ. μείωση του pH αυξάνει τη διαθεσιμότητα του [[Βόριο|βορίου]], [[Χαλκός|χαλκού]], [[Σίδηρος|σιδήρου]], [[Μαγγάνιο|μαγγανίου]] και [[Ψευδάργυρος|ψευδάργυρου]], ενώ αντίθετα μειώνει εκείνη του Mo. Έτσι, τα όξινα εδάφη είναι κατά κανόνα επαρκώς εφοδιασμένα με [[Αργίλιο|αργίλιο]] και σίδηρο και συνήθως ανεπαρκώς με Φώσφορο, λόγω δέσμευσης του υπό τη δυσδιάλυτη μορφή του φωσφορικού σιδήρου και αργιλίου. Επίσης, αύξηση του pH πέραν του 7,50 συνεπάγεται μείωση της διαθεσιμότητας του Φωσφόρου λόγω ωσταύτως της δέσμευσης υπό την μορφή του δυσδιάλυτου φωσφορικού ασβεστίου (απατίτη). | Το pH του εδάφους επιδρά ρυθμιστικά στη διαθεσιμότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] στα [[Κατάλογος φυτών|φυτά]]. Κατά συνέπεια, οι μεταβολές του pH συνεπάγονται σημαντικές αυξομειώσεις της περιεκτικότητας των θρεπτικών, ανάλογα με το εάν η μεταβολή είναι προς την όξινη ή βασική κατεύθυνση και βεβαίως σύμφωνα με το είδος του θρεπτικού, π.χ. μείωση του pH αυξάνει τη διαθεσιμότητα του [[Βόριο|βορίου]], [[Χαλκός|χαλκού]], [[Σίδηρος|σιδήρου]], [[Μαγγάνιο|μαγγανίου]] και [[Ψευδάργυρος|ψευδάργυρου]], ενώ αντίθετα μειώνει εκείνη του Mo. Έτσι, τα όξινα εδάφη είναι κατά κανόνα επαρκώς εφοδιασμένα με [[Αργίλιο|αργίλιο]] και σίδηρο και συνήθως ανεπαρκώς με Φώσφορο, λόγω δέσμευσης του υπό τη δυσδιάλυτη μορφή του φωσφορικού σιδήρου και αργιλίου. Επίσης, αύξηση του pH πέραν του 7,50 συνεπάγεται μείωση της διαθεσιμότητας του Φωσφόρου λόγω ωσταύτως της δέσμευσης υπό την μορφή του δυσδιάλυτου φωσφορικού ασβεστίου (απατίτη). | ||
| Γραμμή 7: | Γραμμή 8: | ||
Εξάλλου, οι μεταβολές του pH επιδρούν άμεσα στην νιτροποίηση, δεδομένου ότι σε χαμηλά pH (<6,0) αδρανοποιούνται σε μεγάλο βαθμό οι νιτροποιητικοί μικροοργανισμοί (νιτροβακτηρίδιο και αζωτοβακτηρίδιο), ενώ σε υψηλό pH εξαερώνεται το | Εξάλλου, οι μεταβολές του pH επιδρούν άμεσα στην νιτροποίηση, δεδομένου ότι σε χαμηλά pH (<6,0) αδρανοποιούνται σε μεγάλο βαθμό οι νιτροποιητικοί μικροοργανισμοί (νιτροβακτηρίδιο και αζωτοβακτηρίδιο), ενώ σε υψηλό pH εξαερώνεται το | ||
ΝΗ<sub>4</sub><sup>+</sup> προς ΝΗ<sub>3</sub> με συνέπεια να λαμβάνουν χώρα απώλειες του αζώτου. Το γεγονός αυτό επιδρά στην περιεκτικότητα του αζώτου στο φυτό. Τέλος, σε pH > 6,0-8,0 η αζωτοδεσμευτική ικανότητα των μικροοργανισμών μειώνεται προοδευτικά με συνέπεια τον ανεπαρκή εφοδιασμό των [[Ψυχανθή|ψυχανθών]] με άζωτο. <ref name="Εδαφικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα"/> | ΝΗ<sub>4</sub><sup>+</sup> προς ΝΗ<sub>3</sub> με συνέπεια να λαμβάνουν χώρα απώλειες του αζώτου. Το γεγονός αυτό επιδρά στην περιεκτικότητα του αζώτου στο φυτό. Τέλος, σε pH > 6,0-8,0 η αζωτοδεσμευτική ικανότητα των μικροοργανισμών μειώνεται προοδευτικά με συνέπεια τον ανεπαρκή εφοδιασμό των [[Ψυχανθή|ψυχανθών]] με άζωτο. <ref name="Εδαφικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα"/> | ||
| + | |||
{{{top_heading|===}}}Επίδραση της υγρασίας νερού{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Επίδραση της υγρασίας νερού{{{top_heading|===}}} | ||
| + | Η υγρασία επιδρά σημαντικά στη στοιχειακή σύνθεση των φύλλων. Η επίδραση αυτή μπορεί να είναι θετική χωρίς να αποκλείεται και η αρνητική δράση, π.χ. προσθήκη νερού κατά την άρδευση αυξάνει την περιεκτικότητα του [[Κάλιο|καλίου]] στα φύλλα της [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]], ενώ ανεπαρκής άρδευση μειώνει το κάλιο. Επίσης, στη κερασιά η άρδευση αύξησε την περιεκτικότητα των φύλλων σε [[Νάτριο|νάτριο]], [[Ασβέστιο|ασβέστιο]], [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]] και [[Αργίλιο|αργίλιο]]. | ||
| + | Η αύξηση της διαθέσιμης υγρασίας πάνω από το επίπεδο του σημείου μάρανσης μέχρι και της υδατοϊκανότητας, που αποτελεί το συνολικό εύρος του διαθέσιμου νερού για τα φυτά, επιδρά κατά κανόνα θετικά στην περιεκτικότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] στα φύλλα. Όμως, η ενίσχυση της πρόσληψης των θρεπτικών από την παρουσία στο έδαφος ενός ευνοϊκού επιπέδου νερού μπορεί ωστόσο να εξουδετερωθεί από την αύξηση της παραγωγής [[Βιομάζα και εφαρμογές της|βιομάζας]] σε σημείο ώστε να λειτουργήσει το φαινόμενο της αραίωσης των θρεπτικών, με κατάληξη τη μείωση της περιεκτικότητας τους στα φύλλα. Επομένως, το συμπέρασμα, ως προς την επίδραση του νερού στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φύλλα μπορεί να είναι θετική ή αρνητική ή ακόμη και ουδέτερη. Αυτό εξαρτάται από το επίπεδο του νερού στο [[Εδαφολογία|έδαφος]], τα είδη των θρεπτικών και το επίπεδο της διαθεσιμότητας κατά το στάδιο ανάπτυξης του [[Κατάλογος φυτών|φυτού]]. | ||
| + | Αυξημένο επίπεδο νερού πέραν της υδατοϊκανότητας μπορεί να προκαλέσει μείωση του επιπέδου των διαθέσιμων θρεπτικών στο έδαφος λόγω έκπλυσης, με αρνητικές επιπτώσεις στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φυτά. Οι επιπτώσεις αυτές, μπορεί να είναι πολύ έντονες στα φυτά που αναπτύσσονται σε ελαφράς μηχανικής σύστασης, εδάφη, όπου ως γνωστόν η έκπλυση είναι πολύ μεγάλη. Στοιχεία που υπόκεινται σε έκπλυση είναι τα: NO<sub>3</sub>-N, Κάλιο, Μαγνήσιο, [[Βόριο|βόριο]], ενώ ο [[Φώσφορος|φώσφορος]] εκπλύνεται στα πάρα πολύ ελαφρά εδάφη κυρίως στα [[Τύποι εδαφών|οργανικά]].<ref name="Εδαφικοί παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα"/> | ||
{{{top_heading|===}}}Επίδραση των διαλυτών αλάτων αγωγιμότητα{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Επίδραση των διαλυτών αλάτων αγωγιμότητα{{{top_heading|===}}} | ||
Αναθεώρηση της 07:27, 27 Απριλίου 2016
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Οι επί μέρους βασικοί εδαφικοί παράγοντες που επιδρούν στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα είναι οι εξής: PH, αγωγιμότητα, νερό, αερισμός, θερμοκρασία, διαθεσιμότητα των θρεπτικών του εδάφους. Κατωτέρω αναλύεται συνοπτικά η επίδραση του κάθε ένα από αυτούς και καταδεικνύεται η σπουδαιότητα τους καθώς και η ανάγκη συνεκτίμησης τους κατά τη φυλλοδιαγνωστική.[1]
Επίδραση του pH
Το pH του εδάφους επιδρά ρυθμιστικά στη διαθεσιμότητα των θρεπτικών στα φυτά. Κατά συνέπεια, οι μεταβολές του pH συνεπάγονται σημαντικές αυξομειώσεις της περιεκτικότητας των θρεπτικών, ανάλογα με το εάν η μεταβολή είναι προς την όξινη ή βασική κατεύθυνση και βεβαίως σύμφωνα με το είδος του θρεπτικού, π.χ. μείωση του pH αυξάνει τη διαθεσιμότητα του βορίου, χαλκού, σιδήρου, μαγγανίου και ψευδάργυρου, ενώ αντίθετα μειώνει εκείνη του Mo. Έτσι, τα όξινα εδάφη είναι κατά κανόνα επαρκώς εφοδιασμένα με αργίλιο και σίδηρο και συνήθως ανεπαρκώς με Φώσφορο, λόγω δέσμευσης του υπό τη δυσδιάλυτη μορφή του φωσφορικού σιδήρου και αργιλίου. Επίσης, αύξηση του pH πέραν του 7,50 συνεπάγεται μείωση της διαθεσιμότητας του Φωσφόρου λόγω ωσταύτως της δέσμευσης υπό την μορφή του δυσδιάλυτου φωσφορικού ασβεστίου (απατίτη). Αντίθετα, η αύξηση της τιμής του pH συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της διαθεσιμότητας του Μο. Ως προς το άζωτο, αν και προσλαμβάνεται από τα φυτά ανεξάρτητα από τις μεταβολές του pH, το ΝΗ4-N προσροφάται περισσότερο αποτελεσματικά σε pH 7,0, ενώ η πρόσληψη του μειώνεται σε όξινο pH το οποίο ευνοεί την πρόσληψη του ΝΟ3-N. Oρισμένα φυτά επειδή παράγουν ιόντα Η+ στη ριζοσφαίρα τους μπορούν να επηρεάζουν την πρόσληψη των θρεπτικών και ως εκ τούτου τη συγκέντρωση τους στους φυτικούς ιστούς, λόγω μεταβολής (οξίνισης) του pH. Εξάλλου, οι μεταβολές του pH επιδρούν άμεσα στην νιτροποίηση, δεδομένου ότι σε χαμηλά pH (<6,0) αδρανοποιούνται σε μεγάλο βαθμό οι νιτροποιητικοί μικροοργανισμοί (νιτροβακτηρίδιο και αζωτοβακτηρίδιο), ενώ σε υψηλό pH εξαερώνεται το ΝΗ4+ προς ΝΗ3 με συνέπεια να λαμβάνουν χώρα απώλειες του αζώτου. Το γεγονός αυτό επιδρά στην περιεκτικότητα του αζώτου στο φυτό. Τέλος, σε pH > 6,0-8,0 η αζωτοδεσμευτική ικανότητα των μικροοργανισμών μειώνεται προοδευτικά με συνέπεια τον ανεπαρκή εφοδιασμό των ψυχανθών με άζωτο. [1]
Επίδραση της υγρασίας νερού
Η υγρασία επιδρά σημαντικά στη στοιχειακή σύνθεση των φύλλων. Η επίδραση αυτή μπορεί να είναι θετική χωρίς να αποκλείεται και η αρνητική δράση, π.χ. προσθήκη νερού κατά την άρδευση αυξάνει την περιεκτικότητα του καλίου στα φύλλα της ροδακινιάς, ενώ ανεπαρκής άρδευση μειώνει το κάλιο. Επίσης, στη κερασιά η άρδευση αύξησε την περιεκτικότητα των φύλλων σε νάτριο, ασβέστιο, μαγνήσιο και αργίλιο. Η αύξηση της διαθέσιμης υγρασίας πάνω από το επίπεδο του σημείου μάρανσης μέχρι και της υδατοϊκανότητας, που αποτελεί το συνολικό εύρος του διαθέσιμου νερού για τα φυτά, επιδρά κατά κανόνα θετικά στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φύλλα. Όμως, η ενίσχυση της πρόσληψης των θρεπτικών από την παρουσία στο έδαφος ενός ευνοϊκού επιπέδου νερού μπορεί ωστόσο να εξουδετερωθεί από την αύξηση της παραγωγής βιομάζας σε σημείο ώστε να λειτουργήσει το φαινόμενο της αραίωσης των θρεπτικών, με κατάληξη τη μείωση της περιεκτικότητας τους στα φύλλα. Επομένως, το συμπέρασμα, ως προς την επίδραση του νερού στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φύλλα μπορεί να είναι θετική ή αρνητική ή ακόμη και ουδέτερη. Αυτό εξαρτάται από το επίπεδο του νερού στο έδαφος, τα είδη των θρεπτικών και το επίπεδο της διαθεσιμότητας κατά το στάδιο ανάπτυξης του φυτού. Αυξημένο επίπεδο νερού πέραν της υδατοϊκανότητας μπορεί να προκαλέσει μείωση του επιπέδου των διαθέσιμων θρεπτικών στο έδαφος λόγω έκπλυσης, με αρνητικές επιπτώσεις στην περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φυτά. Οι επιπτώσεις αυτές, μπορεί να είναι πολύ έντονες στα φυτά που αναπτύσσονται σε ελαφράς μηχανικής σύστασης, εδάφη, όπου ως γνωστόν η έκπλυση είναι πολύ μεγάλη. Στοιχεία που υπόκεινται σε έκπλυση είναι τα: NO3-N, Κάλιο, Μαγνήσιο, βόριο, ενώ ο φώσφορος εκπλύνεται στα πάρα πολύ ελαφρά εδάφη κυρίως στα οργανικά.[1]
Επίδραση των διαλυτών αλάτων αγωγιμότητα
Επίδραση αερισμού
Επίδραση της θερμοκρασίας
Επίδραση της μηχανικής σύστασης
Επίδραση του ανθρακικού ασβεστίου
Σχετικές σελίδες
Εισαγωγή στους εδαφικούς παράγοντες που επηρεάζουν την συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα
Επίδραση των διαλυτών αλάτων αγωγιμότητα
Επίδραση της μηχανικής σύστασης
Επίδραση του ανθρακικού ασβεστίου
