Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εξέλιξη της Γεωργίας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 11: Γραμμή 11:
 
γ) η πιο αποδοτική χρήση των αγροχημικών,
 
γ) η πιο αποδοτική χρήση των αγροχημικών,
 
δ) η εξοικονόμηση της ενέργειας,
 
δ) η εξοικονόμηση της ενέργειας,
ε) η προστασία του εδάφους και των νερών από την ρύπανση.<ref name="Γεωργία Ακριβείας"/>
+
ε) η προστασία του εδάφους και των νερών από την ρύπανση.
 +
 
 +
Στην Ελλάδα έχουν γίνει εφαρμογές σε βαμβάκι, χειμερινά σιτηρά και καλαμπόκι, αλλά και σε οπωρώνες μηλιάς, αχλαδιάς και αμπελιού.
 +
Στη χώρα μας και γενικότερα στον Ευρωπαϊκό Νότο υπάρχει μια καθυστέρηση στην εφαρμογή των συστημάτων αυτών.
 +
Αυτό αποδίδεται στις επικρατούσες συνθήκες που χαρακτηρίζονται:
 +
α) Από μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις.
 +
β) Από γεωργούς με χαμηλό μορφωτικό επιπεδο.
 +
γ) Από γεωργούς προσκολλημένους στις παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής και στις επιδοτήσεις των προϊόντων.
 +
δ) Απο έλλειψη αναπτυγμένης τεχνολογίας εφαρμογής των μεθόδων Γεωργίας Ακριβείας για τις καλλιέργειες του Ευρωπαϊκού Νότου, κυρίως για τα φρούτα και λαχανικά.
 +
<ref name="Γεωργία Ακριβείας"/>
  
  
Γραμμή 17: Γραμμή 26:
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==
 
<references>
 
<references>
<ref name="Γεωργία Ακριβείας"> Γεωργία Ακριβείας, Σπύρος Φουντάς Επίκουρος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοφάνης Γέμτος Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Σελ.8, 2015</ref>
+
<ref name="Γεωργία Ακριβείας"> Γεωργία Ακριβείας, Σπύρος Φουντάς Επίκουρος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοφάνης Γέμτος Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Σελ.8-10, 2015</ref>
 
</references>
 
</references>

Τελευταία αναθεώρηση της 09:56, 29 Μαΐου 2020

ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Ο αγρότης δεν είχε πρόσβαση στην επιστημονική γνώση και στις σύγχρονες τεχνολογίες. Αυτό είχε ως αποτέλσμα να χορηγεί στο χωράφι του εισροές (φάρμακα, λιπάσματα, νερό) εμπειρικά και πολλές φορές μιμούμενος τον γείτονα του συνάδελφο του παραγωγό. Συνέπεια των παραπάνω ήταν η αλόγιστη χρήση εισροών το οποίο πολλές φορές είχε αρνητικό αντίκτυπο στην τσέπη του, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του παραγόμενου προϊόντος και φυσικά με την περιβαλλοντική επιβάρυνση.

ΟΡΙΣΜΟΣ Η Γεωργία Ακριβείας είναι ένα σύστημα διαχείρισης αγροκτημάτων το οποίο χρησιμοποιώντας την πληροφορική και τα ηλεκτρονικά εφαρμοσμένα στη γεωργία, βοηθά τον γεωργό στη λήψη αποφάσεων για την καλύτερη διαχείριση του αγροκτήματος (Gemtos et al., 2002).

Οι κύριοι στόχοι της Γεωργίας Ακριβείας είναι: α) η αύξηση της απόδοσης των καλλιεργειών β) η βελτίωση της ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων γ) η πιο αποδοτική χρήση των αγροχημικών, δ) η εξοικονόμηση της ενέργειας, ε) η προστασία του εδάφους και των νερών από την ρύπανση.

Στην Ελλάδα έχουν γίνει εφαρμογές σε βαμβάκι, χειμερινά σιτηρά και καλαμπόκι, αλλά και σε οπωρώνες μηλιάς, αχλαδιάς και αμπελιού. Στη χώρα μας και γενικότερα στον Ευρωπαϊκό Νότο υπάρχει μια καθυστέρηση στην εφαρμογή των συστημάτων αυτών. Αυτό αποδίδεται στις επικρατούσες συνθήκες που χαρακτηρίζονται: α) Από μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις. β) Από γεωργούς με χαμηλό μορφωτικό επιπεδο. γ) Από γεωργούς προσκολλημένους στις παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής και στις επιδοτήσεις των προϊόντων. δ) Απο έλλειψη αναπτυγμένης τεχνολογίας εφαρμογής των μεθόδων Γεωργίας Ακριβείας για τις καλλιέργειες του Ευρωπαϊκού Νότου, κυρίως για τα φρούτα και λαχανικά. [1]


Βιβλιογραφία

  1. Γεωργία Ακριβείας, Σπύρος Φουντάς Επίκουρος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοφάνης Γέμτος Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Σελ.8-10, 2015