Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός σιταριού Χλώροπας"

Το ακμαίο εμφανίζεται την άνοιξη (Μάϊος) και γεννά στη βάση του στάχυ μια ανοιχτοπράσινη προνύμφη που αρχικά προσβάλλει το κάτω μέρος του στάχυ και στη συνέχεια κατεβαίνει στο καλάμι όπου γίνεται νύμφη στο ύψος του 1_ου-2_ου κόμβου. Διέρχεται το καλοκαίρι στα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια σιταριού |καλλιέργειας]] και το φθινόπωρο εξέρχονται τα ακμαία της δεύτερης γενιάς που γεννούν στη βάση των νεαρών φυτών. Οι προνύμφες τρώνε τον κόμβο εσωτερικά και νυμφώνονται επιτόπου. Αποτέλεσμα της πρώτης προσβολής είναι ατροφικά καλάμια και άγονοι, λευκοί στάχεις, ενώ της δεύτερης είναι καθυστέρηση της ανάπτυξης, υπερβολικό αδέλφωμα ή και θάνατος των φυταρίων. Αυτός ο [[Εχθροί του σιταριού |εχθρός]] αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με καλλιεργητικούς τρόπους (κάψιμο καλαμιάς, πρώιμες ποικιλίες, άφθονη φωσφορική λίπανση, [[Αμειψισπορά |αμιψεισπορά]] χωρίς αγρωστώδη). Υπάρχουν επίσης και ανθεκτικές [[Ποικιλίες σιταριού |ποικιλίες]].