Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ζιζανιοκτονία αραβόσιτου"
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
{{{top_heading|==}}}Χημική ζιζανιοκτονία{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Χημική ζιζανιοκτονία{{{top_heading|==}}} | ||
| + | |||
| + | Διακρίνεται σε προσπαρτική, προφυτρωτική και μεταφυτρωτική. | ||
| + | |||
{{{top_heading|===}}}Προσπαρτική{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Προσπαρτική{{{top_heading|===}}} | ||
| + | |||
| + | Κυριαρχούν ζιζανιοκτόνα με βάση το Butylate και το καρβαμιδικό Eptam (EPTC). Τα δύο αυτά ζιζανιοκτόνα καταπολεμούν σε ικανοποιητικό βαθμό και την κύπερη. Το Butylate μπορεί να συνδυάζεται με τριαζίνες (Atrazine ή Cyanazine) για καταπολέμηση ευρύτερου φάσματος ζιζανίων. Πάντως, η χρήση της Atrazine θα πρέπει να αποφεύγεται σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Το EPTC δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε αμμώδη και οργανικά εδάφη. Τα ζιζανιοκτόνα αυτά χρειάζονται άμεση ενσωμάτωση στο έδαφος μετά την εφαρμογή τους. | ||
| + | |||
{{{top_heading|===}}}Προφυτρωτική{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Προφυτρωτική{{{top_heading|===}}} | ||
| + | |||
| + | Κυριαρχούσαν και χρησιμοποιούνται σε μεγάλη έκταση και σήμερα οι τριαζίνες (Simazine και Atrazine). Παράλληλα χρησιμοποιούνται χλωρακεταμίδια (Alachlor, Metolachlor), αυτούσια ή σε μίγματα με τις τριαζίνες και το Pendimethalin-33. | ||
| + | |||
| + | Η Simazine χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά προφυτρωτικά, σε αντίθεση με την Atrazine που μπορεί να χρησιμοποιείται και μεταφυτρωτικά. Η Simazine πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε υγρές περιοχές ή αρδευόμενα εδάφη ενώ η Atrazine, ως περισσότερο διαλυτή από τη Simazine, μπορεί να χρησιμοποιείται και σε περισσότερο ξηρά εδάφη. Γενικά συνιστάται να αποφεύγεται η χρήση τους σε ελαφρά αβαθή εδάφη και σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Η δραστικότητά τους αυξάνεται με ενσωμάτωση με τη βοήθεια ελαφρής άρδευσης (περίπου 20 mm νερού) ή υπό ξηρικές συνθήκες με ελαφρό σβάρνισμα. Το κύριο μειονέκτημά τους είναι ότι είναι τοξικές για διάφορες καλλιέργειες (σιτάρι, κριθάρι, σόγια, ζαχαρότευτλα και λινάρι) και επομένως συνιστάται οι καλλιέργειες αυτές να μην ακολουθούν τον αραβόσιτο για ένα διάστημα τουλάχιστο 5 μηνών από τη συγκομιδή, έτσι ώστε να αποφευχθούν τοξικές επιδράσεις τυχόν υπολειμμάτων των ζιζανιοκτόνων στο έδαφος. | ||
| + | |||
| + | Από τα άλλα ζιζανιοκτόνα, τα Metolachlor και Pendimethalin δε συνιστώνται σε πολύ αμμώδη εδάφη. | ||
| + | |||
{{{top_heading|===}}}Μεταφυτρωτική{{{top_heading|===}}} | {{{top_heading|===}}}Μεταφυτρωτική{{{top_heading|===}}} | ||
{{{top_heading|==}}}Μηχανική ζιζανιοκτονία{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Μηχανική ζιζανιοκτονία{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 14:45, 28 Ιουνίου 2013
Ο αραβόσιτος είναι ευάλωτος στον ανταγωνισμό των ζιζανίων. Έχει βρεθεί ότι η παρουσία ζιζανίων στον αγρό επί 2, 3 και 5 εβδομάδες μετά το φύτρωμα των φυτών μειώνει τις αποδόσεις σε σύγκριση με αγροτεμάχια χωρίς ζιζάνια κατά 9, 15 και 17% αντίστοιχα. Για τον λόγο αυτό οι χειρισμοί που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των ζιζανίων είναι αποφασιστικής σημασίας για την παραγωγικότητα της καλλιέργειας.
Χημική ζιζανιοκτονία
Διακρίνεται σε προσπαρτική, προφυτρωτική και μεταφυτρωτική.
Προσπαρτική
Κυριαρχούν ζιζανιοκτόνα με βάση το Butylate και το καρβαμιδικό Eptam (EPTC). Τα δύο αυτά ζιζανιοκτόνα καταπολεμούν σε ικανοποιητικό βαθμό και την κύπερη. Το Butylate μπορεί να συνδυάζεται με τριαζίνες (Atrazine ή Cyanazine) για καταπολέμηση ευρύτερου φάσματος ζιζανίων. Πάντως, η χρήση της Atrazine θα πρέπει να αποφεύγεται σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Το EPTC δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε αμμώδη και οργανικά εδάφη. Τα ζιζανιοκτόνα αυτά χρειάζονται άμεση ενσωμάτωση στο έδαφος μετά την εφαρμογή τους.
Προφυτρωτική
Κυριαρχούσαν και χρησιμοποιούνται σε μεγάλη έκταση και σήμερα οι τριαζίνες (Simazine και Atrazine). Παράλληλα χρησιμοποιούνται χλωρακεταμίδια (Alachlor, Metolachlor), αυτούσια ή σε μίγματα με τις τριαζίνες και το Pendimethalin-33.
Η Simazine χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά προφυτρωτικά, σε αντίθεση με την Atrazine που μπορεί να χρησιμοποιείται και μεταφυτρωτικά. Η Simazine πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε υγρές περιοχές ή αρδευόμενα εδάφη ενώ η Atrazine, ως περισσότερο διαλυτή από τη Simazine, μπορεί να χρησιμοποιείται και σε περισσότερο ξηρά εδάφη. Γενικά συνιστάται να αποφεύγεται η χρήση τους σε ελαφρά αβαθή εδάφη και σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Η δραστικότητά τους αυξάνεται με ενσωμάτωση με τη βοήθεια ελαφρής άρδευσης (περίπου 20 mm νερού) ή υπό ξηρικές συνθήκες με ελαφρό σβάρνισμα. Το κύριο μειονέκτημά τους είναι ότι είναι τοξικές για διάφορες καλλιέργειες (σιτάρι, κριθάρι, σόγια, ζαχαρότευτλα και λινάρι) και επομένως συνιστάται οι καλλιέργειες αυτές να μην ακολουθούν τον αραβόσιτο για ένα διάστημα τουλάχιστο 5 μηνών από τη συγκομιδή, έτσι ώστε να αποφευχθούν τοξικές επιδράσεις τυχόν υπολειμμάτων των ζιζανιοκτόνων στο έδαφος.
Από τα άλλα ζιζανιοκτόνα, τα Metolachlor και Pendimethalin δε συνιστώνται σε πολύ αμμώδη εδάφη.
