Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Θέση φύλλου στο φυτό"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Όπως έχει ήδη τονιστεί τα προσλαμβανόμενα [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικά στοιχεία]] κατά την είσοδο τους στο [[Κατάλογος φυτών|φυτό]] κατανέμονται στα διάφορα όργανα του, όπου και συσσωρεύονται π.χ. οι ιστοί των νέων φύλλων περιέχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις [[Άζωτο|άζωτο]], [[Φώσφορος|φώσφορος]], [[Κάλιο|κάλιο]], [[Θείο|θείο]], [[Βόριο|βόριο]], [[Χαλκός|χαλκός]] και [[Ψευδάργυρος|ψευδάργυρος]], ενώ οι συγκεντρώσεις των [[Ασβέστιο|ασβέστιο]], [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]], [[Αργίλιο|αργίλιο]], [[Σίδηρος|σίδηρος]], [[Μαγγάνιο|μαγγάνιο]] και [[Νάτριο|νάτριο]] είναι χαμηλότερες τους ιστούς των παλαιοτέρων φύλλων που βρίσκονται στις βάσεις των κλαδιών (φύλλα βάσεως). | Όπως έχει ήδη τονιστεί τα προσλαμβανόμενα [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικά στοιχεία]] κατά την είσοδο τους στο [[Κατάλογος φυτών|φυτό]] κατανέμονται στα διάφορα όργανα του, όπου και συσσωρεύονται π.χ. οι ιστοί των νέων φύλλων περιέχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις [[Άζωτο|άζωτο]], [[Φώσφορος|φώσφορος]], [[Κάλιο|κάλιο]], [[Θείο|θείο]], [[Βόριο|βόριο]], [[Χαλκός|χαλκός]] και [[Ψευδάργυρος|ψευδάργυρος]], ενώ οι συγκεντρώσεις των [[Ασβέστιο|ασβέστιο]], [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]], [[Αργίλιο|αργίλιο]], [[Σίδηρος|σίδηρος]], [[Μαγγάνιο|μαγγάνιο]] και [[Νάτριο|νάτριο]] είναι χαμηλότερες τους ιστούς των παλαιοτέρων φύλλων που βρίσκονται στις βάσεις των κλαδιών (φύλλα βάσεως). | ||
| + | |||
Εξάλλου, η κίνηση των θρεπτικών από τους παλαιότερους προς τους νεότερους ιστούς έχει ιδιαίτερη σημασία εν προκειμένω, δεδομένου ότι σχετίζεται με τη θέση του φύλλου στο φυτό. Έτσι τα στοιχεία βόριο, ασβέστιο, μαγγάνιο δεν κινούνται εύκολα από τα παλαιότερα προς τα νεότερα φύλλα της κορυφής. Αυτό σημαίνει ότι παραμένουν συσσωρευμένα στα παλιά ώριμα φύλλα. Κατά συνέπεια τα φύλλα αυτά έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις από τα ως άνω στοιχεία. Αντίθετα, τα στοιχεία άζωτο, φώσφορος, κάλιο, μαγνήσιο λόγω της ευκινησίας που τα χαρακτηρίζει, κινούνται ευχερώς από τους παλιούς στους νέους ιστούς κατά την περίοδο τροφοπενιών, γεγονός που συντελεί στη μείωση της περιεκτικότητας των ως άνω στοιχείων στους παλαιούς ιστούς, ήτοι στα παλαιότερα φύλλα της βάσεως. Τα θρεπτικά στοιχεία των φυτικών ιστών δεν κινούνται μόνο μεταξύ των παλαιοτέρων και νεοτέρων φύλλων, αλλά κινούνται και μεταξύ των φύλλων και των καρπών. | Εξάλλου, η κίνηση των θρεπτικών από τους παλαιότερους προς τους νεότερους ιστούς έχει ιδιαίτερη σημασία εν προκειμένω, δεδομένου ότι σχετίζεται με τη θέση του φύλλου στο φυτό. Έτσι τα στοιχεία βόριο, ασβέστιο, μαγγάνιο δεν κινούνται εύκολα από τα παλαιότερα προς τα νεότερα φύλλα της κορυφής. Αυτό σημαίνει ότι παραμένουν συσσωρευμένα στα παλιά ώριμα φύλλα. Κατά συνέπεια τα φύλλα αυτά έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις από τα ως άνω στοιχεία. Αντίθετα, τα στοιχεία άζωτο, φώσφορος, κάλιο, μαγνήσιο λόγω της ευκινησίας που τα χαρακτηρίζει, κινούνται ευχερώς από τους παλιούς στους νέους ιστούς κατά την περίοδο τροφοπενιών, γεγονός που συντελεί στη μείωση της περιεκτικότητας των ως άνω στοιχείων στους παλαιούς ιστούς, ήτοι στα παλαιότερα φύλλα της βάσεως. Τα θρεπτικά στοιχεία των φυτικών ιστών δεν κινούνται μόνο μεταξύ των παλαιοτέρων και νεοτέρων φύλλων, αλλά κινούνται και μεταξύ των φύλλων και των καρπών. | ||
| − | |||
| − | |||
| + | Σε ορισμένες [[Καλλιέργειες|καλλιέργειες]] όπως π.χ. στη [[Μηλιά|μηλιά]], τα στοιχεία άζωτο, φώσφορος, κάλιο, μαγνήσιο, βόριο, χαλκός, σίδηρος, και ψευδάργυρος μπορούν εύκολα να μετακινούνται από τα φύλλα προς τους καρπούς. Το γεγονός αυτό, όπως είναι φυσικό συμβάλλει στη μείωση της αντίστοιχης περιεκτικότητας των στοιχείων στα φύλλα των καρποφόρων κλάδων και επομένως κατά το στάδιο της ωρίμανσης των καρπών δεν ενδείκνυται η φυλλοληψία για σκοπούς φυλλοδιαγνωστικής. Εξάλλου, η συνεχής σκίαση ορισμένων φύλλων εξ αιτίας της θέσεως τους στο φυτό (δένδρο) όπου καλύπτονται από άλλους κλάδους, έχει ως συνέπεια να επηρεάζεται δυσμενώς η παραγωγή υδατανθράκων, γεγονός που στη συνέχεια επιδρά αρνητικά στην παραγωγή ξηράς ουσίας και επομένως επηρεάζει δυσμενώς την περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φύλλα, η οποία ως γνωστόν εκφράζεται με βάση την ξηρά ουσία.<ref name="Θέση φύλλου στο φυτό"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:07, 25 Απριλίου 2016
Όπως έχει ήδη τονιστεί τα προσλαμβανόμενα θρεπτικά στοιχεία κατά την είσοδο τους στο φυτό κατανέμονται στα διάφορα όργανα του, όπου και συσσωρεύονται π.χ. οι ιστοί των νέων φύλλων περιέχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις άζωτο, φώσφορος, κάλιο, θείο, βόριο, χαλκός και ψευδάργυρος, ενώ οι συγκεντρώσεις των ασβέστιο, μαγνήσιο, αργίλιο, σίδηρος, μαγγάνιο και νάτριο είναι χαμηλότερες τους ιστούς των παλαιοτέρων φύλλων που βρίσκονται στις βάσεις των κλαδιών (φύλλα βάσεως).
Εξάλλου, η κίνηση των θρεπτικών από τους παλαιότερους προς τους νεότερους ιστούς έχει ιδιαίτερη σημασία εν προκειμένω, δεδομένου ότι σχετίζεται με τη θέση του φύλλου στο φυτό. Έτσι τα στοιχεία βόριο, ασβέστιο, μαγγάνιο δεν κινούνται εύκολα από τα παλαιότερα προς τα νεότερα φύλλα της κορυφής. Αυτό σημαίνει ότι παραμένουν συσσωρευμένα στα παλιά ώριμα φύλλα. Κατά συνέπεια τα φύλλα αυτά έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις από τα ως άνω στοιχεία. Αντίθετα, τα στοιχεία άζωτο, φώσφορος, κάλιο, μαγνήσιο λόγω της ευκινησίας που τα χαρακτηρίζει, κινούνται ευχερώς από τους παλιούς στους νέους ιστούς κατά την περίοδο τροφοπενιών, γεγονός που συντελεί στη μείωση της περιεκτικότητας των ως άνω στοιχείων στους παλαιούς ιστούς, ήτοι στα παλαιότερα φύλλα της βάσεως. Τα θρεπτικά στοιχεία των φυτικών ιστών δεν κινούνται μόνο μεταξύ των παλαιοτέρων και νεοτέρων φύλλων, αλλά κινούνται και μεταξύ των φύλλων και των καρπών.
Σε ορισμένες καλλιέργειες όπως π.χ. στη μηλιά, τα στοιχεία άζωτο, φώσφορος, κάλιο, μαγνήσιο, βόριο, χαλκός, σίδηρος, και ψευδάργυρος μπορούν εύκολα να μετακινούνται από τα φύλλα προς τους καρπούς. Το γεγονός αυτό, όπως είναι φυσικό συμβάλλει στη μείωση της αντίστοιχης περιεκτικότητας των στοιχείων στα φύλλα των καρποφόρων κλάδων και επομένως κατά το στάδιο της ωρίμανσης των καρπών δεν ενδείκνυται η φυλλοληψία για σκοπούς φυλλοδιαγνωστικής. Εξάλλου, η συνεχής σκίαση ορισμένων φύλλων εξ αιτίας της θέσεως τους στο φυτό (δένδρο) όπου καλύπτονται από άλλους κλάδους, έχει ως συνέπεια να επηρεάζεται δυσμενώς η παραγωγή υδατανθράκων, γεγονός που στη συνέχεια επιδρά αρνητικά στην παραγωγή ξηράς ουσίας και επομένως επηρεάζει δυσμενώς την περιεκτικότητα των θρεπτικών στα φύλλα, η οποία ως γνωστόν εκφράζεται με βάση την ξηρά ουσία.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.
