Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιώδιο"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Το ιώδιο είναι απαραίτητο για τα ζώα. Για τα φυτά έχει αναφερθεί ότι ασκεί ευνοϊκή επίδραση, όταν η συγκέντρωση του [[Τύποι εδαφών|εδάφους]] είναι της τάξης του 0,1ppm, ενώ συγκεντρώσεις 0,5-1ppm, που όμως δεν απαντούν στα κανονικά εδάφη, είναι τοξικές. Η τοξικότητα εμφανίζεται στα γηραιά φύλλα, τα οποία γίνονται χλωρωτικά και πέφτουν, ενώ τα νεαρά γίνονται σκούρα πράσινα ([[Ντομάτα φυτό|τομάτα]]) και η συγκέντρωση είναι μεγαλύτερη των 8ppm. Οι κανονικές συγκεντρώσεις στα φυτά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 0,5ppm. Η επίδραση του ιωδίου που εφαρμόζεται με τη μορφή ΚΙΟ<sub>3</sub> στα φυτά φαίνεται να είναι θετικότερη και λιγότερο τοξική από την επίδραση αντίστοιχων συγκεντρώσεων με τη μορφή ΚΙ. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στην πιο αργή απορρόφηση του ΚΙΟ<sub>3</sub> από το ριζικό σύστημα των φυτών. Η τοξική επίδραση του ιωδίου μειώνεται από υψηλά επίπεδα [[Χλώριο|χλωρίου]] στην ριζόσφαιρα. | + | Το ιώδιο είναι απαραίτητο για τα ζώα. Για τα φυτά έχει αναφερθεί ότι ασκεί ευνοϊκή επίδραση, όταν η συγκέντρωση του [[Τύποι εδαφών|εδάφους]] είναι της τάξης του 0,1ppm, ενώ συγκεντρώσεις 0,5-1ppm, που όμως δεν απαντούν στα κανονικά εδάφη, είναι τοξικές. Η τοξικότητα εμφανίζεται στα γηραιά φύλλα, τα οποία γίνονται χλωρωτικά και πέφτουν, ενώ τα νεαρά γίνονται σκούρα πράσινα ([[Ντομάτα φυτό|τομάτα]]) και η συγκέντρωση είναι μεγαλύτερη των 8ppm. Οι κανονικές συγκεντρώσεις στα φυτά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 0,5ppm. Η επίδραση του ιωδίου που εφαρμόζεται με τη μορφή ΚΙΟ<sub>3</sub> στα φυτά φαίνεται να είναι θετικότερη και λιγότερο τοξική από την επίδραση αντίστοιχων συγκεντρώσεων με τη μορφή ΚΙ. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στην πιο αργή απορρόφηση του ΚΙΟ<sub>3</sub> από το ριζικό σύστημα των φυτών. Η τοξική επίδραση του ιωδίου μειώνεται από υψηλά επίπεδα [[Χλώριο|χλωρίου]] στην ριζόσφαιρα. <ref name="Γονιμότητα του εδάφους"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Γονιμότητα του εδάφους"> Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009. </ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | [[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:36, 21 Ιουλίου 2015
Το ιώδιο είναι απαραίτητο για τα ζώα. Για τα φυτά έχει αναφερθεί ότι ασκεί ευνοϊκή επίδραση, όταν η συγκέντρωση του εδάφους είναι της τάξης του 0,1ppm, ενώ συγκεντρώσεις 0,5-1ppm, που όμως δεν απαντούν στα κανονικά εδάφη, είναι τοξικές. Η τοξικότητα εμφανίζεται στα γηραιά φύλλα, τα οποία γίνονται χλωρωτικά και πέφτουν, ενώ τα νεαρά γίνονται σκούρα πράσινα (τομάτα) και η συγκέντρωση είναι μεγαλύτερη των 8ppm. Οι κανονικές συγκεντρώσεις στα φυτά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 0,5ppm. Η επίδραση του ιωδίου που εφαρμόζεται με τη μορφή ΚΙΟ3 στα φυτά φαίνεται να είναι θετικότερη και λιγότερο τοξική από την επίδραση αντίστοιχων συγκεντρώσεων με τη μορφή ΚΙ. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στην πιο αργή απορρόφηση του ΚΙΟ3 από το ριζικό σύστημα των φυτών. Η τοξική επίδραση του ιωδίου μειώνεται από υψηλά επίπεδα χλωρίου στην ριζόσφαιρα. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.
