Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια αραβόσιτου"
| Γραμμή 18: | Γραμμή 18: | ||
{{{top_heading|==}}}Συγκομιδή{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Συγκομιδή{{{top_heading|==}}} | ||
| + | |||
| + | Ο χρόνος φυσιολογικής ωρίμανσης του καρπού του αραβοσίτου δεν συμπίπτει με το χρόνο [[Συγκομιδή αραβόσιτου |συγκομιδής]]<ref name="Σιτηρά θερμών κλιμάτων"/>. Η σχετικά υψηλή υδατοπεριεκτικότητα του φυσιολογικά ώριμου καρπού δημιουργεί προβλήματα στην αποθήκευσή του λόγω αυξημένων κινδύνων προσβολών από μύκητες και βακτήρια. Καρποί προσβεβλημένοι από τον μύκητα Aspergillus flavus περιέχουν αφλατοξίνη η οποία προκαλεί συμπτώματα δυσπεψίας ή και το θάνατο σε ζώα και πτηνά. Παράλληλα, οι υγροί καρποί υφίστανται μεγάλες απώλειες σε ξηρή ουσία κατά την αποθήκευσή τους λόγω αυξημένης αναπνευστικής δραστηριότητας ("άναμμα" του καρπού). Η αποθήκευση των καρπών είναι ασφαλής μόνο όταν η υγρασία τους φθάσει το 13.5% ή το 15% αλλά με θερμοκρασία αποθήκευσης αρκετά χαμηλή. Η διατήρηση της καλλιέργειας στον αγρό μέχρι την επίτευξη της υγρασίας αποθήκευσης του καρπού με φυσική αφυδάτωση απαιτεί πολύ χρόνο. Αυτό οφείλεται στην επένδυση των σπαδίκων με τα βράκτεια, στην απομύζηση υγρασίας από τον άξονα του σπάδικα, ο οποίος είναι υδαρέστερος περίπου κατά 20% σε σχέση με τους καρπούς, και πιθανώς στην απομύζηση υγρασίας από φύλλα και στελέχη. Ο χρόνος αφυδάτωσης επηρεάζεται από διάφορα χαρακτηριστικά των βρακτείων: μικρότερος αριθμός βρακτείων, ίσου μήκους ή βραχύτερα βράκτεια από τον σπάδικα και λεπτά βράκτεια σχετίζονται με βραχύτερο χρόνο αφυδάτωσης. Η υδατοπερατότητα του περικαρπίου θεωρείται, επίσης ένας παράγοντας που επηρεάζει τον ρυθμό αφυδάτωσης των καρπών. Τα μορφολογικά και ανατομικά αυτά χαρακτηριστικά είναι βασικά υπεύθυνα για τις διαφορές στον ρυθμό αφυδάτωσης που παρατηρούνται μεταξύ πολλών υβριδίων. Από τους παράγοντες του εναέριου περιβάλλοντος, οι βαθμοημέρες θεωρείται ότι σχετίζονται στενότερα με τον ρυθμό αφυδάτωσης. | ||
| + | |||
| + | Η παρατεταμένη παραμονή της καλλιέργειας στον αγρό για φυσική αφυδάτωση του προϊόντος είναι παρακινδυνευμένη γιατί ενέχει κινδύνους απωλειών λόγω πλαγιάσματος και προσβολών από πτηνά. Επίσης δυσκολεύει το έργο των συλλεκτικών μηχανών και αυξάνει τις απώλειες καρπού από τη χρήση τους. Τέλος, στερεί τη δυνατότητα εκμετάλλευσης νωπών φυτικών τμημάτων ως κτηνοτροφών άμεσης κατανάλωσης. Ως συμπέρασμα προκύπτει ότι τόσο η πολύ πρώιμη όσο και κυρίως η πολύ όψιμη συγκομιδή έχουν σοβαρά μειονεκτήματα και επομένως ο χρόνος συγκομιδής θα πρέπει να τοποθετείται μεταξύ των δύο αυτών ακραίων περιπτώσεων. Ο προσδιορισμός του καταλληλότερου χρόνου συγκομιδής θα γίνει με βάση το ποσοστό υγρασίας των καρπών σε συσχετισμό με τον υφιστάμενο εξοπλισμό της εκμετάλλευσης σε μέσα συγκομιδής και τις δυνατότητες ξήρανσης και αποθήκευσης του προϊόντος. Γενικά, η συγκομιδή του αραβοσίτου θα πρέπει να πραγματοποιείται όταν ο καρπός έχει υγρασία 20-30%, ανάλογα με τα χρησιμοποιούμενα μέσα. | ||
<ref name="Σιτηρά θερμών κλιμάτων"/> | <ref name="Σιτηρά θερμών κλιμάτων"/> | ||
| Γραμμή 25: | Γραμμή 29: | ||
*[[Ζιζανιοκτονία αραβόσιτου]] | *[[Ζιζανιοκτονία αραβόσιτου]] | ||
*[[Άρδευση αραβόσιτου]] | *[[Άρδευση αραβόσιτου]] | ||
| + | *[[Συγκομιδή αραβόσιτου]] | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Αναθεώρηση της 09:03, 2 Ιουλίου 2013
Προετοιμασία εδάφους-Εγκατάσταση
Φύτευση
Λίπανση
Άρδευση
Ο αραβόσιτος είναι ιδιαίτερα αποδοτικός όταν του εξασφαλίζεται επαρκής εδαφική υγρασία. Για το λόγο αυτό η άρδευση[1] είναι μία καλλιεργητική παρέμβαση μεγάλης σημασίας για την παραγωγικότητα της καλλιέργειας. Για τον καταρτισμό ενός σωστού προγράμματος άρδευσης στον αραβόσιτο είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι για να εξασφαλισθούν ικανοποιητικές αποδόσεις, οι ολικές απαιτήσεις της καλλιέργειας σε νερό είναι υψηλές και κυμαίνονται μεταξύ 400-800mm, ανάλογα με τη γονιμότητα του εδάφους και την εξατμισοϊκανότητα της ατμόσφαιρας. Η αιχμή της υδατοκατανάλωσης συνήθως παρατηρείται κατά την περίοδο από την εμφάνιση της φόβης μέχρι την επικονίαση και ανέρχεται σε 5.5-10mm νερού/ημέρα. Ο αραβόσιτος έχει τη δυνατότητα απορρόφησης νερού και από εδαφικά στρώματα βαθύτερα από 130cm. Η απορρόφηση νερού από διάφορα βάθη εξαρτάται από το εάν και πόσο συχνά αρδεύεται η καλλιέργεια. Σύμφωνα με δεδομένα πολλών πειραματικών εργασιών, η απόδοση του αραβόσιτου μειώνεται σημαντικά όταν υπάρχει έλλειψη νερού στην περίοδο που αρχίζει λίγο πριν από την εμφάνιση της φόβης και φθάνει μέχρι και το τέλος του μεταξώματος.
Καταπολέμηση ζιζανίων
Ο αραβόσιτος είναι ευάλωτος στον ανταγωνισμό των ζιζανίων. Έχει βρεθεί ότι η παρουσία ζιζανίων στον αγρό επί 2, 3 και 5 εβδομάδες μετά το φύτρωμα των φυτών μειώνει τις αποδόσεις σε σύγκριση με αγροτεμάχια χωρίς ζιζάνια κατά 9, 15 και 17% αντίστοιχα. Για τον λόγο αυτό οι χειρισμοί που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των ζιζανίων[1] είναι αποφασιστικής σημασίας για την παραγωγικότητα της καλλιέργειας.
Όσον αφορά στη ζιζανιοκτονία του αραβόσιτου, υπάρχουν δύο ειδών:
- Η Χημική, που διακρίνεται στη συνέχεια στις
- Προσπαρτική
- Προφυτρωτική
- Μεταφυτρωτική και
- η Μηχανική ζιζανιοκτονία.
Συγκομιδή
Ο χρόνος φυσιολογικής ωρίμανσης του καρπού του αραβοσίτου δεν συμπίπτει με το χρόνο συγκομιδής[1]. Η σχετικά υψηλή υδατοπεριεκτικότητα του φυσιολογικά ώριμου καρπού δημιουργεί προβλήματα στην αποθήκευσή του λόγω αυξημένων κινδύνων προσβολών από μύκητες και βακτήρια. Καρποί προσβεβλημένοι από τον μύκητα Aspergillus flavus περιέχουν αφλατοξίνη η οποία προκαλεί συμπτώματα δυσπεψίας ή και το θάνατο σε ζώα και πτηνά. Παράλληλα, οι υγροί καρποί υφίστανται μεγάλες απώλειες σε ξηρή ουσία κατά την αποθήκευσή τους λόγω αυξημένης αναπνευστικής δραστηριότητας ("άναμμα" του καρπού). Η αποθήκευση των καρπών είναι ασφαλής μόνο όταν η υγρασία τους φθάσει το 13.5% ή το 15% αλλά με θερμοκρασία αποθήκευσης αρκετά χαμηλή. Η διατήρηση της καλλιέργειας στον αγρό μέχρι την επίτευξη της υγρασίας αποθήκευσης του καρπού με φυσική αφυδάτωση απαιτεί πολύ χρόνο. Αυτό οφείλεται στην επένδυση των σπαδίκων με τα βράκτεια, στην απομύζηση υγρασίας από τον άξονα του σπάδικα, ο οποίος είναι υδαρέστερος περίπου κατά 20% σε σχέση με τους καρπούς, και πιθανώς στην απομύζηση υγρασίας από φύλλα και στελέχη. Ο χρόνος αφυδάτωσης επηρεάζεται από διάφορα χαρακτηριστικά των βρακτείων: μικρότερος αριθμός βρακτείων, ίσου μήκους ή βραχύτερα βράκτεια από τον σπάδικα και λεπτά βράκτεια σχετίζονται με βραχύτερο χρόνο αφυδάτωσης. Η υδατοπερατότητα του περικαρπίου θεωρείται, επίσης ένας παράγοντας που επηρεάζει τον ρυθμό αφυδάτωσης των καρπών. Τα μορφολογικά και ανατομικά αυτά χαρακτηριστικά είναι βασικά υπεύθυνα για τις διαφορές στον ρυθμό αφυδάτωσης που παρατηρούνται μεταξύ πολλών υβριδίων. Από τους παράγοντες του εναέριου περιβάλλοντος, οι βαθμοημέρες θεωρείται ότι σχετίζονται στενότερα με τον ρυθμό αφυδάτωσης.
Η παρατεταμένη παραμονή της καλλιέργειας στον αγρό για φυσική αφυδάτωση του προϊόντος είναι παρακινδυνευμένη γιατί ενέχει κινδύνους απωλειών λόγω πλαγιάσματος και προσβολών από πτηνά. Επίσης δυσκολεύει το έργο των συλλεκτικών μηχανών και αυξάνει τις απώλειες καρπού από τη χρήση τους. Τέλος, στερεί τη δυνατότητα εκμετάλλευσης νωπών φυτικών τμημάτων ως κτηνοτροφών άμεσης κατανάλωσης. Ως συμπέρασμα προκύπτει ότι τόσο η πολύ πρώιμη όσο και κυρίως η πολύ όψιμη συγκομιδή έχουν σοβαρά μειονεκτήματα και επομένως ο χρόνος συγκομιδής θα πρέπει να τοποθετείται μεταξύ των δύο αυτών ακραίων περιπτώσεων. Ο προσδιορισμός του καταλληλότερου χρόνου συγκομιδής θα γίνει με βάση το ποσοστό υγρασίας των καρπών σε συσχετισμό με τον υφιστάμενο εξοπλισμό της εκμετάλλευσης σε μέσα συγκομιδής και τις δυνατότητες ξήρανσης και αποθήκευσης του προϊόντος. Γενικά, η συγκομιδή του αραβοσίτου θα πρέπει να πραγματοποιείται όταν ο καρπός έχει υγρασία 20-30%, ανάλογα με τα χρησιμοποιούμενα μέσα.
