Καλλιέργεια παντζαριού

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 05:25, 14 Αυγούστου 2013 υπό τον A papageorgiou (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Προετοιμασία εδάφους

Πριν την σπορά θα πρέπει να κάνουμε μια σχολαστική προετοιμασία του εδάφους με τσάπα ή φρέζα σε βάθος περίπου 15-20cm για να μπορέσει να διευκολυνθεί η ανάπτυξη των γογγυλόριζων. Κατά την διάρκεια αυτής της προετοιμασίας προσθέτουμε στο έδαφος καλά χωνεμένη κοπριά ή κάποιο άλλο οργανικό υλικό όπως κομπόστ καθώς και τα λιπάσματα που έχουμε επιλέξει. Επίσης θα πρέπει να απομακρυνθούν όσο είναι εφικτό και οι πέτρες. Αφού γίνει η σπορά κύριο μέλημα μας για την αρχή είναι να μην δημιουργηθεί κρούστα στην επιφάνεια του εδάφους η οποία εμποδίζει το καλό φύτρωμα.[1]

Φύτευση

Η σπορά μπορεί να γίνει τους μήνες Ιούλιο - Αύγουστο για παραγωγή το φθινόπωρο και το χειμώνα. Ακόμα μπορεί να γίνει το τρίμηνο Φεβρουάριο - Απρίλιο για παραγωγή την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η διάρκεια της καλλιέργειας, από τη σπορά έως και τη συγκομιδή κυμαίνεται από 2,5 - 5 μήνες, ανάλογα με την εποχή καλλιέργειας.[2]

Άρδευση

Το παντζάρι έχει ανάγκη από ικανοποιητική υγρασία σε όλη την διάρκεια της καλλιέργειας. Η υπερβολική υγρασία του εδάφους δημιουργεί προβλήματα στην ανάπτυξη της γογγυλόριζας, ενώ η έλλειψη του νερού κάνει τις γογγυλόριζες ινώδεις. Η άρδευση του παντζαριού γίνεται κατά κύριο λόγο με σταγόνες. Πριν από τη συγκομιδή, καλό είναι να αποφεύγεται το πότισμα για την αποφυγή σχισίματος των γογγυλόριζων και μείωσης της αποθηκευτική τους ικανότητας.[2]

Λίπανση

Μια καλλιέργεια παντζαριού με μέση παραγωγή 3 τόνοι/στρέμμα αφαιρεί από το έδαφος 7,5kg αζώτου (Ν), 1,3kg φωσφόρου και 10,8kg καλίου. Πριν από την εγκατάσταση της καλλιέργειας προσθέτουμε ολόκληρη την ποσότητα καλίου και φωσφόρου και μέρος του αζώτου. Η υπόλοιπη ποσότητα αζώτου (1/3 της συνολικής ποσότητας) προστίθεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών.[2]

Καταπολέμηση ζιζανίων

Η καταστροφή των ζιζανίων γίνεται με σκαλίσματα. Η εδαφοκάλυψη είναι και αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης των ζιζανίων, αλλά είναι ιδιαίτερα ακριβή μέθοδος και επιπλέον δεν εξασφαλίζεται καλός αερισμός στο εσωτερικό του εδάφους. Αντίθετα με τα σκαλίσματα βελτιώνεται ο αερισμός και η υφή του εδάφους.[2] Τα σκαλίσματα για την αντιμετώπιση των ζιζανίων θα πρέπει να είναι ελαφρά και να γίνονται με προσοχή για να μην τραυματίζονται οι γογγυλόριζες.[1]

Αραίωμα φυτών

Το αραίωμα πραγματοποιείται στα πρώτα στάδια ανάπτυξης των φυτών, μόλις σχηματίσουν τα πρώτα 3-4 πραγματικά φύλλα, έτσι ώστε οι αποστάσεις μεταξύ των φυτών να είναι 5cm. Η εφαρμογή του είναι απαραίτητη καθώς κάθε σπόρος είναι μία συγκαρπία (περισσότερα από ένα σπέρματα) και τελικά δίνει περισσότερα από ένα φυτό.[2]

Συγκομιδή

Τα παντζάρια συγκομίζονται μόλις αποκτήσουν εμπορεύσιμο μέγεθος. Όσο πιο μικρές συγκομίζονται οι γογγυλόριζες τόσο πιο τρυφερές είναι. Η συγκομιδή γίνεται σταδιακά και εφαρμόζεται με εξαγωγή ολόκληρων των φυτών από το έδαφος.[2]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 Η καλλιέργεια του παντζαριού
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Παντζάρι, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.