Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κλιματικές συνθήκες καρότου"
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| − | <ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996 | + | |
| + | <ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996</ref> | ||
| + | |||
</references> | </references> | ||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 13: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 06:49, 25 Ιουλίου 2016
Το καρότο είναι φυτό ψυχρής εποχής και αναπτύσσεται σε μέσες θερμοκρασίες 16 - 18oC. Η ανάπτυξη του φυλλώματος περιορίζεται όταν η μέση θερμοκραασία του αέρα είναι 28oC και το ρίζωμα δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά και αποκτά πολύ δυνατό άρωμα. Το φυτό αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες, το χρώμα όμως της γογγυλόριζας είναι φτωχό. Οι ρίζες επιμηκύνονται και λεπτύνονται σε θερμοκρασίες κάτω των 16oC. Όταν η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 4 - 10oC η διόγκωση της ρίζας είναι περιορισμένη, όπως περιορισμένη είναι και η ανάπτυξη του υπέργειου μέρους του φυτού. Σε τροπικές περιοχές η παραγωγή του καρότου προϋποθέτει νύχτες με χαμηλή θερμοκρασία. Η φωτοπερίοδος, όταν κυμαίνεται μεταξύ 9 και 14 ωρών, δεν επηρεάζει το χρώμα της ρίζας. Λιγότερο από 7 ώρες φως έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση του χρωματισμού της ρίζας.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996
