Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κουκί"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
 
{{{top_heading|==}}}[[Θρεπτική αξία κουκιών]]{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}[[Θρεπτική αξία κουκιών]]{{{top_heading|==}}}
 
{{:Θρεπτική αξία κουκιών|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
 
{{:Θρεπτική αξία κουκιών|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
 +
 +
{{{top_heading|==}}}[[Κυαμισμός ή Κυάμωση]]{{{top_heading|==}}}
 +
{{:Κυαμισμός ή Κυάμωση|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
  
 
<ref name="Κυάμωση"/>
 
<ref name="Κυάμωση"/>

Αναθεώρηση της 07:27, 11 Σεπτεμβρίου 2013

Το κουκί [1] είναι ένα από τα αρχαιότερα όσπρια και καλλιεργείται εδώ και 5000 περίπου χρόνια. Η γεύση του είναι ιδιαίτερα ισχυρή και οι τρόποι μαγειρέματός του πάρα πολλοί. Παρόλα αυτά το κουκί έχει συζητηθεί όσο κανένα άλλο όσπριο από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας σχετικά με το αν είναι καλό να καταναλώνεται.

Τα κουκιά κατάγονται από την Ασία και την Αφρική. Στην Ελλάδα η σπορά τους γίνεται το μήνα Οκτώβρη ενώ η συγκομιδή τους το Πάσχα όταν πρόκειται για νωπά κουκιά ενώ για ξερά τον Ιούνιο. Τα κουκιά μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους και προσφέρονται για κατανάλωση όλες τις εποχές του χρόνου παρέχοντάς μας έτσι όλα τα διατροφικά οφέλη τους.

Τα κου­κιά [2] μαγει­ρεύ­ο­νται είτε χλωρά είτε ξερά. Αν θέλουμε να τα κατα­να­λώ­σουμε χλωρά, τα μαζεύ­ουμε 10 μέρες μετά το δέσιμο του καρ­πού – περί­που 85 μέρες μετά τη φύτευση. Αν οι λοβοί έχουν αρχί­σει να κιτρι­νί­ζουν, τότε αφή­νουμε τα κου­κιά να ωρι­μά­σουν για να τα μαζέ­ψουμε όταν οι λοβοί αρχί­σουν να ζαρώ­νουν. Οι περισ­σό­τε­ροι προ­τι­μούν τα τρυ­φερά πρά­σινα κου­κιά ως λαχα­νικά και όχι τα ξερά που είναι πια όσπρια. Οι μικροί ανώ­ρι­μοι λοβοί τρώ­γο­νται ολό­κλη­ροι ακριβώς όπως τα φρέ­σκα φασο­λά­κια. Συνή­θως όμως οι καρ­ποί αφαι­ρού­νται και χρη­σι­μο­ποιού­νται μόνο αυτοί στο μαγείρεμα.

Θρεπτική αξία κουκιών

Κουκιά μαγειρεμένα
Κουκιά ξερά

Τα κουκιά είναι ένα όσπριο με μεγάλη διατροφική αξία. Πιο συγκεκριμένα, περιέχουν:

  • Τα βρασμένα κουκιά περιέχουν λίγες θερμίδες, μόνο 48 ανά 100 γρ.
  • Περιέχουν μεγάλες ποσότητες φυτικών ινών.
  • Περιέχουν Βιταμίνη Α, φλαβονοειδή και καροτενοειδή όπως η λουτείνη και η ζεαξανθίνη που μας προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες και την πρόωρη γήρανση.
  • Περιέχουν φολικό οξύ, ένα ιδιαίτεροα οφέλημο συστατικό για την πρόληψη του σύνδρομου του νευρικού σωλήνα.
  • Περιέχουν τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β: Β6 (πυριδοξίνη), Β1 (θειαμίνη).
  • Περιέχουν Βιταμίνη C.
  • Περιέχουν σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, απαραίτητα στοιχεία για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού.
  • Περιέχουν το αμινοξύ L-dopa (ντοπαμίνη) που βοηθάει στη μείωση των συμπτωμάτων της νόσου του Parkinson καθώς λειτουργεί ως νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο.

Παρότι όμως τα κουκιά μας παρέχουν όλα τα παραπάνω οφέλημα συστατικά για την υγεία μας, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν αυτά καταναλώνονται από άτομα που πάσχουν από ανεπάρκεια ενζύμου G6PD μπορούν να προκαλέσουν μία πολύ επικίνδυνη κατάσταση γνωστή ως κυαμισμός και γι' αυτό η κατανάλωσή τους από αυτά τα άτομα απαγορεύεται.

Επίσης καλό θα ήταν να μην υπερκαταναλώνουμε τα κουκιά διότι η υψηλή τους περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες μπορεί να μας δημιουργήσει στομαχικές και εντερικές διαταρραχές.




Κυαμισμός ή Κυάμωση

Ο καρπός του κουκιού

Η κατα­νά­λωση κου­κιών, κυρίως φρέ­σκων, έχει συν­δε­θεί με μια αιμο­λυ­τική ασθέ­νεια που ονο­μά­ζε­ται κυα­μι­σμός ή κυά­μωση (κύα­μοι είναι η αρχαιο­ελ­λη­νική ονο­μα­σία των κου­κιών). Η ασθέ­νεια αυτή είναι γνω­στή από την εποχή του Ιππο­κράτη, οφεί­λε­ται στην έλλειψη του ενζύ­μου G6PD ή G6PDH και νοσούν απ’ αυτή το 4–5% των αρρέ­νων παγκο­σμίως. Τα συμ­πτώ­ματα δεν προ­κα­λού­νται μόνο από κου­κιά, αλλά και από φάρ­μακα όπως ασπι­ρίνη, κινίνη κ.ά., καθώς και από λοι­μώ­ξεις όπως τύφος, ηπα­τί­τιδα κλπ.

Οι περισ­σό­τε­ροι πάσχο­ντες σήμερα το ξέρουν, καθώς από το 1974 γίνε­ται νεο­γνικό screening μετά τη γέν­νηση των παι­διών από το Ινστι­τούτο Υγείας του Παι­διού (Εθνικό Πρό­γραμμα Προ­λη­πτι­κού Ελέγ­χου Νεο­γνών). Συνε­πώς, όσοι πάσχουν από κυά­μωση δεν πρέ­πει να τρώνε κου­κιά. Ισχύει ακόμα το ιππο­κρα­τικό “κυά­μων απέχετε”.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε το σύνδεσμο που ακολουθεί. Κυάμωση.




[3]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. Τα κουκιά και η διατροφική τους αξία
  2. Κουκιά, ένα σπουδαίο λαχανικό
  3. Κυάμωση

Σύνδεσμοι