Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κόστη συναλλαγών που σχετίζονται με τις επενδύσεις των παραγωγών"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η θεωρία αναφορικά με τα κόστη συναλλαγών ξεκινά από την υπόθεση ότι οι άνθρωποι (αντιπρόσωποι), χαρακτηρίζονται από περιορισμένη | + | Η θεωρία αναφορικά με τα κόστη συναλλαγών ξεκινά από την υπόθεση ότι οι άνθρωποι (αντιπρόσωποι), χαρακτηρίζονται από περιορισμένη λογική και ευκαιριακή συμπεριφορά. Η μεταβλητή που χρησιμοποιείται για τη συναλλαγή, σε αυτή τη θεωρία, είναι η παρουσία συγκεκριμένων στοιχείων ενεργητικού ή επενδύσεων. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις είναι διαρκείς και πραγματοποιούνται για την υποστήριξη συγκεκριμένων συναλλαγών με ένα συγκεκριμένο εμπορικό εταίρο. Το κόστος ευκαιρίας αυτών των επενδύσεων των [[παραγωγοί |παραγωγών]] είναι πολύ μικρότερο στην καλύτερη εναλλακτική λύση ή η πραγματική συναλλαγή πρέπει να περατωθεί πρόωρα από τους χρήστες. Αυτά τα κόστη συναλλαγών μπορούν να αποφευχθούν διεξάγοντας τις συναλλαγές μέσα στην ίδια εταιρία διαλέγοντας την κάθετη ολοκλήρωση. Τα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία φέρνουν αντιμέτωπους τους επενδυτές με τον κίνδυνο να γίνουν όμηροι από τον άλλο εταίρο της συναλλαγής. |
| − | λογική και ευκαιριακή συμπεριφορά. Η μεταβλητή που χρησιμοποιείται για τη συναλλαγή, σε αυτή τη θεωρία, είναι η παρουσία συγκεκριμένων στοιχείων ενεργητικού ή επενδύσεων. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις είναι διαρκείς και πραγματοποιούνται για την υποστήριξη συγκεκριμένων συναλλαγών με ένα συγκεκριμένο εμπορικό εταίρο. Το κόστος ευκαιρίας αυτών των επενδύσεων είναι πολύ μικρότερο στην καλύτερη εναλλακτική λύση ή η πραγματική συναλλαγή πρέπει να περατωθεί πρόωρα από τους χρήστες. Αυτά τα κόστη | + | |
| − | συναλλαγών μπορούν να αποφευχθούν διεξάγοντας τις συναλλαγές μέσα στην ίδια εταιρία διαλέγοντας την κάθετη ολοκλήρωση. Τα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία φέρνουν αντιμέτωπους τους επενδυτές με τον κίνδυνο να γίνουν όμηροι από τον άλλο εταίρο της συναλλαγής. | + | |
| − | + | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::20| ]] | ||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 7: | ||
[[πόσο αφορά σε δημόσια διοίκηση::10| ]] | [[πόσο αφορά σε δημόσια διοίκηση::10| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Λόγοι δημιουργίας αγροτικών συνεταιρισμών| ]] | [[σχετίζεται με::Λόγοι δημιουργίας αγροτικών συνεταιρισμών| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:08, 20 Ιουνίου 2016
Η θεωρία αναφορικά με τα κόστη συναλλαγών ξεκινά από την υπόθεση ότι οι άνθρωποι (αντιπρόσωποι), χαρακτηρίζονται από περιορισμένη λογική και ευκαιριακή συμπεριφορά. Η μεταβλητή που χρησιμοποιείται για τη συναλλαγή, σε αυτή τη θεωρία, είναι η παρουσία συγκεκριμένων στοιχείων ενεργητικού ή επενδύσεων. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις είναι διαρκείς και πραγματοποιούνται για την υποστήριξη συγκεκριμένων συναλλαγών με ένα συγκεκριμένο εμπορικό εταίρο. Το κόστος ευκαιρίας αυτών των επενδύσεων των παραγωγών είναι πολύ μικρότερο στην καλύτερη εναλλακτική λύση ή η πραγματική συναλλαγή πρέπει να περατωθεί πρόωρα από τους χρήστες. Αυτά τα κόστη συναλλαγών μπορούν να αποφευχθούν διεξάγοντας τις συναλλαγές μέσα στην ίδια εταιρία διαλέγοντας την κάθετη ολοκλήρωση. Τα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία φέρνουν αντιμέτωπους τους επενδυτές με τον κίνδυνο να γίνουν όμηροι από τον άλλο εταίρο της συναλλαγής.
