Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μέθοδοι αραιώματος"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με '{{{top_heading|==}}}Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα{{{top_heading|==}}} {{{top_heading|==}}}Αραίωμα ανθέων ή ανώ...')
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
{{{top_heading|==}}}Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα{{{top_heading|==}}}
 +
Η [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο.
 +
 +
Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση, όπως είναι η [[Μηλιά|μηλιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]] και [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], ο κλαδευτής πρέπει να [[Αραίωμα καρπών|αραιώσει]] όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]].
 +
 +
Το χειμερινό [[Κλάδεμα|κλάδευμα]] απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου του ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: [[Ρίζες|ρίζες]].
 +
 +
Η μικρή σχέση βλαστών: ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα [[Άνθη|άνθη]] των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων.
 +
 +
Γι' αυτό τα [[Φύλλα|φύλλα]], τα άνθη και οι [[Καρποί|καρποί]] τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.<ref name="Μέθοδοι αραιώματος"/>
  
 
{{{top_heading|==}}}Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών{{{top_heading|==}}}

Αναθεώρηση της 08:15, 30 Μαρτίου 2017

Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα

Η ροδακινιά και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο.

Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε λογχοειδή βλάστηση, όπως είναι η μηλιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και βερικοκκιά, ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των δένδρων.

Το χειμερινό κλάδευμα απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου του ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: ρίζες.

Η μικρή σχέση βλαστών: ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα άνθη των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων.

Γι' αυτό τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.[1]

Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών

Αραίωμα με το χέρι

Μηχανικό αραίωμα

Περίοδος αραιώματος

Βαθμός αραιώματος

[1]


Σχετικές σελίδες


Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997