Οφθαλμοί ως προς τη θέση τους επί του βλαστού

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
  • Οφθαλμός επάκριος ή επεκτάσεως καλείται ο οφθαλμός, ο οποίος φέρεται στο άκρον ενός ακλάδευτου ετήσιου βλαστού ή λογχοειδούς (κεντριού).
  • Οφθαλμοί πλάγιοι ή πλευρικοί καλούνται οι οφθαλμοί (ξυλοφόροι ή ανθοφόροι), οι οποίοι φέρονται μασχαλιαία κατά μήκος παράπλευρα των βλαστών ή λογχοειδών (κεντριών).
  • Οφθαλμοί τυχαίοι ή επίκτητοι καλούνται πλάγιοι οφθαλμοί, οι οποίοι εκφύονται σε ασυνήθη θέση, ήτοι οφθαλμοί, οι οποίοι, ούτε μασχαλιαίοι ούτε επάκριοι είναι. Τέτοιοι οφθαλμοί είναι δυνατό να σχηματιστούν επί της ρίζας του κορμού, των βραχιόνων, των βλαστών, ακόμα και των φύλλων, ως αποτέλεσμα, συνήθως ερεθισμού (τραυματισμοί, ζημιές, κλάδευμα) και εκπτυσσόμενοι δίνουν νέους βλαστούς. Τυχαίους οφθαλμούς έχουν συνήθως την ικανότητα να σχηματίζουν εκείνα τα είδη των καρποφόρων δένδρων, τα οποία πολλαπλασιάζονται, μάλλον εύκολα, με μοσχεύματα, π.χ. συκιά, κυδωνιά, ροδιά, ελιά, κ.α.


[1]


Βιβλιογραφία

  1. Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.